tag:blogger.com,1999:blog-44986446932126032652024-03-04T23:35:30.360-08:00ProtieidisiUnknownnoreply@blogger.comBlogger101125tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-59767820025213955332020-06-16T02:39:00.001-07:002020-06-16T02:39:42.178-07:00Ήταν ο κόμης Dracula ιστορικό πρόσωπο;<img alt="Vlad 'Dracula' III" src="https://www.ancient-origins.net/sites/default/files/field/image/vlad-impaler-dracula.jpg" /><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><div>Ιστορική Μελέτη για τη σύνδεση του (λογοτεχνικού) Κόμη Dracula με τον (ιστορικά υπαρκτό) Πρίγκιπα της Βλαχίας Vlad Tepes</div><div><br /></div><div>Αλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο, έχουμε ακούσει την ιστορία του αιμοδιψή πρίγκιπα των Καρπαθίων. Μια τραγική και ευγενική φιγούρα που η ίδια του η φύση τον καταδίκασε να τιμωρείτε αιώνια, πίνοντας το αίμα των θυμάτων του.</div><div>Ενέπνευσε με πολλούς τρόπους τη σύγχρονη τέχνη ώστε να την επηρεάσει. Κυρίως όμως επηρεάστηκε από αυτήν.. Έτσι ο μύθος του Κόμη Δράκουλα πήρε πολλές μορφές. Ο ίδιος ο Κόμης μεταμορφωνόταν στα χέρια κάθε καλλιτέχνη. Κάπως έτσι κατέληξε σήμερα να έχει απομακρυνθεί τόσο από την πραγματικότητα, ώστε να θεωρείται εξ’ ολοκλήρου γέννημα της λογοτεχνικής φαντασίας..</div><div>Υπήρξε πραγματικά ο Κόμης Δράκουλα; Είχε τις βαμπιρικές δυνάμεις που ο θρύλος του καταλογίζει; Ποια κοινά σημεία έχει κρατήσει με την πραγματική ιστορία; Αυτά είναι μερικά μόνο από τα μυστικά του “Κόμη” που έχουμε σκοπό να ξεκλειδώσουμε..</div><div>Η βίαιη ιστορία του άρχοντα της Τρανσυλβανίας..</div><div>Η σκοτεινή προσωπικότητα του Κόμη Δράκουλα εμπνεύστηκε από τον πρίγκιπα της Βλαχίας, Βλαντ Τσέπες. Γιος του Βλαντ Νρακούλ και εγγονός του ηγεμόνα(βοεβόδα) της Βλαχίας Μιρτσέα του Γηραιού, γεννήθηκε στην πόλη Σιγκισοάρα το 1431 μ.Χ.. Ήταν ο ίδιος, που μετά από χρόνια θα αποτελέσει τον φόβο για ολόκληρη την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ως η ενσάρκωση του Τρόμου. Μια Αυτοκρατορία που την εποχή εκείνη αποτελούσε φόβητρο για τον υπόλοιπο κόσμο, μιας και είχαν περάσει λίγα χρόνια από την άλωση της Κωνσταντινούπολης..</div><div><br /></div><div>Ο «εφιάλτης» των Οθωμανών “δημιουργήθηκε” από τον ίδιο τον Σουλτάνο. Μια σειρά από τυχαία γεγονότα τον οδήγησαν αιχμάλωτο στην Αυτοκρατορία, όταν στην ηγεμονία της Βλαχίας ήταν ο πατέρας του. Είχε δοθεί ως αντάλλαγμα μαζί με τον αδερφό του Ράντου, για την ελευθερία του πατέρα του. Κατά την διάρκεια της αιχμαλωσίας έμαθε την τουρκική γλώσσα και έγινε δέκτης ανώτερης στρατιωτικής παιδείας. Κάτι που θα αποδειχτεί λάθος για τους τότε δασκάλους του, τους Οθωμανούς. Αποφυλακίστηκε το 1448 και περίμενε αρκετά χρόνια, έως ότου έρθει η στιγμή να εφαρμόσει όσα είχε μάθει..</div><div>Το 1456, ύστερα από πολύ υπομονή και ταλαιπωρία, ο Βλαντ αναλαμβάνει την ηγεμονία της Βλαχίας. Από τότε και μέχρι τον θάνατο του, δεν θα περάσει μέρα που να μην αποδεικνύει την απάνθρωπη σκληρότητα του. Η μέθοδος που χρησιμοποιούσε για να θανατώνει τους εχθρούς του, αν και φρικτή, ήταν αυτό που σήμερα θα ονομάζαμε ψυχολογικό πόλεμο.. Η μέθοδος του ανασκολοπισμού. Κάρφωνε τους αιχμαλώτους σε παλούκια, συνήθως ζωντανούς, και άφηνε τα πτώματα τους ως τροφή για τα όρνια.. Το 1459 δεν διστάζει να σκοτώσει 20.000 βογιάρους (αριστοκρατικές οικογένειες) μαζί με τους συγγενείς και όλους τους υπηρέτες. Σε οποιονδήποτε διαφωνούσε μαζί του, στους στρατιώτες που έδειχναν δειλία, στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα για το παραμικρό παράπτωμα και σε όλους τους παρανόμους, εφάρμοζε την ίδια μέθοδο..</div><div>Στο αποκορύφωμα της δαιμονικής αγριότητας του, δεν δίστασε να βάλει μπροστά ένα σχέδιο εξολόθρευσης των «άχρηστων υπηκόων» του. Ξεκίνησε να θανατώνει όλους τους ηλικιωμένους, ανάπηρους, φτωχούς και γενικά αδύναμους. Με κυνισμό έλεγε ότι το κάνει για το καλό τους και το καλό της χώρας. Τους γλίτωνε από τα βάσανα τους και ταυτόχρονα μείωνε τον αριθμό των φτωχών του κράτους.. Έτσι προήλθε, ο γνωστός στους περισσότερους από εμάς, Βλαντ Τσέπες.. ή αλλιώς Βλαντ ο Ανασκολοπιστής..</div><div>Αν και απάνθρωπα βίαιος, υποστήριζε ότι ήταν Χριστιανός. Έκανε μάλιστα και αρκετές χρηματικές δωρεές στις μονές του Αγίου Παντελεήμονα και του Φιλόθεου στο Άγιον Όρος.. Ένας συνδυασμός αλλόκοτος, η ενσάρκωση του Κακού πίστευε στην Αγάπη της Ορθόδοξης Εκκλησίας.. Μια σχέση παράλογη, που δεν μπορούσε να είχε γεννηθεί σε αυτόν τον κόσμο.. Ο ίδιος ο Βλαντ Τσέπες φάνταζε αλλόκοσμος..</div><div><br /></div><div>Ο Βλαντ αναγκάστηκε να πολεμήσει μόνος του τον επεκτατικό στρατό του Σουλτάνου. Ύστερα από την αδιαφορία των Δυτικών μοναρχών, την προδοσία του Βασιλιά των Ούγγρων, Ματθία Κορβίνο (θυμίζει κάτι από τον Κορβίνους του Underworld;), η μάχη φαινόταν άνιση. Μια σίγουρη σφαγή των Βλάχων από 60.000 Οθωμανούς που όδευαν ανενόχλητοι προς την χώρα τους.. Με κεφαλή τον ίδιο τον Σουλτάνο. Ο φόβος όμως που υπήρχε στο στρατόπεδο των Βλάχων, δεν προερχόταν από την δύναμη του εχθρικού στρατού, αλλά από τον ίδιο τον ηγέτη τους.. Κανένας δεν έκανε πίσω στο άκουσμα της φράσης «όποιος σκέφτεται τον θάνατο να μην έλθει μαζί. Να κάτσει εδώ..». Ήξεραν ότι το «κάτσει» είχε διαφορετική σημασία για τον ηγεμόνα τους.. Έτσι, 22.000 ντόπιοι που στην σύνθεση τους υπήρχαν και 12χρονα παιδιά, κατάφεραν να ανακόψουν την προέλαση 3πλάσιας στρατιωτικής δύναμης. Στις τάξεις της οποίας μάλιστα υπήρχαν άριστα εκπαιδευμένοι φονιάδες, δίχως καμιά εξαίρεση..</div><div>Ο «στρατός ανάγκης» των Βλάχων(που ο Βλαντ τον αποκαλούσε «μεγάλο στρατό») κατάφερε να τρέψει σε φυγή τον Σουλτάνο. Ο Βλαντ Τσέπες έπαιξε καταλυτικό ρόλο και για τα δύο στρατόπεδα. Από τη μια οι πολεμιστές του προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να υποστούν την αγριότητα του ηγέτη τους, και από την άλλη η στρατηγική του ευφυΐα έφερε την αριθμητική ανισότητα σε δεύτερη μοίρα.</div><div>Μια αιφνιδιαστική και τρομακτική επίθεση κατά την διάρκεια της νύχτας, καθώς και ένα αποτρόπαιο τοίχος που έχτισαν οι άνθρωποι του, καταρράκωσε το ηθικό κάθε στρατιώτη των Οθωμανών. Τι και αν στον αριθμό, στον εξοπλισμό και στην εκπαίδευση οι Οθωμανοί υπερτερούσαν; Η φρίκη και ο τρόμος ήταν κάτι το πρωτόγνωρο γι’ αυτούς. Δεν ήξεραν πώς να τα αντιμετωπίσουν..</div><div><br /></div><div>Οι Θεριστές του Κόμη και το Δάσος των Νεκρών..</div><div>Αν και ο Βλαντ συνεχώς υποχωρούσε, όλα ήταν έβαιναν με το σχέδιο του.. Την 17η Ιουνίου του 1462 οι «θεριστές» του επισκέφτηκαν το στρατόπεδο του Σουλτάνου. «Μέσα στη σκοτεινή νύκτα, άνθρωποι λυγεροί σαν τα θηρία ξεπήδησαν κάτω από τις πυκνές φυλλωσιές των δέντρων. Έβγαιναν τσούρμα- τσούρμα ώσπου έφτασαν κάπου στις 10.000. […] Ο απεριόριστος τρόμος του αφέντη τους, που βρισκόταν ανάμεσα τους, ο σφοδρός πόθος να εκδικηθούν αυτόν που ήρθε να ληστέψει το βιός τους, είχαν σφραγίσει τα στόματα τους. Μόλις έφτασαν στην άκρη του στρατοπέδου.. μια άγρια ιαχή έσκισε τον άφωτο αγέρα και οι θεριστάδες άρχισαν […] είχαν αποκάμει να θερίζουν τα ζωντανά σπαρτά. Οι Ρουμάνοι έστριψαν.. και ο γοργός αγέρας του πρωινού τους έσπρωξε πίσω στο δάσος, απ’ όπου είχαν έρθει..» *(1)</div><div>Οι «θεριστές», μαζί με τον Βλαντ Τσέπες, βγήκαν κάτω από το φως του φεγγαριού, έσπειραν τον θάνατο θερίζοντας ζωές και με την εμφάνιση του ηλίου χάθηκαν, έτσι ξαφνικά όπως εμφανίστηκαν..</div><div>Στόχος τους ήταν η σκηνή του Σουλτάνου και η δολοφονία του. Ένα λάθος όμως, τους οδήγησε αρχικά στις σκηνές δύο αξιωματούχων. Τελικά, όταν έφτασαν στην σκηνή του Σουλτάνου, η φρουρά των γενίτσαρων είχε ήδη παραταχθεί, έτοιμη να θυσιαστεί. Ο ήλιος είχε ήδη κάνει την εμφάνιση του.. Έτσι υποχώρησαν δίχως να ολοκληρώσουν τον «θερισμό».. Η επίθεση της 17ης Ιουνίου έσπειρε την απελπισία στο στρατόπεδο του Μωάμεθ Β’. Με δυσκολία Οθωμανοί σύμβουλοι τον έπεισαν να μην εγκαταλείψει τον στρατό του. Όπως αποδείχτηκε είχαν λάθος..</div><div><br /></div><div>Την επόμενη μέρα, ο Οθωμανικός στρατός ξεκινάει την προέλαση με σκοπό την ολοκληρωτική εξολόθρευση του Βλαντ. Ακόμα και με τις χθεσινές μεγάλες απώλειες, οι αριθμητική αναλογία ήταν δυσανάλογα υπέρ τους.. Η μάχη αυτή όμως δεν έμελλε να γίνει ποτέ..</div><div>Τα στρατεύματα συνάντησαν στο δρόμο τους ένα δάσος. Είχε μήκος τριών χιλιομέτρων και πλάτος ενός.. Ένας δάσος από παλούκια τα οποία διαπερνούσαν πτώματα Οθωμανών συμπολεμιστών τους.. Τα νεκρά κορμιά βρίσκονταν σε αποσύνθεση, το σκηνικό συμπλήρωναν τα όρνια που τρέφονταν από την σάπια σάρκα..</div><div>Οι Οθωμανοί είχαν αποδείξει αρκετές φορές ότι ήταν οι καλύτεροι πολεμιστές στον γνωστό τότε κόσμο.. Αλλά αυτό ήταν κάτι αλλόκοσμο, κάτι δαιμονικό. Αμέσως ο Σουλτάνος διέταξε υποχώρηση και ο θρύλος του ενσαρκωμένου Τρόμου, Βλαντ Τσέπες, απλώθηκε σε όλη την Ευρώπη και την Οθωμανική Αυτοκρατορία..</div><div><br /></div><div>Ακόμα και όντας φυλακισμένος του Ούγγρου Ματθία Κορβίνου, αφού τον πρόδωσε για δεύτερη φορά με μόνο κίνητρο μια πλαστή επιστολή, αποτελεί φόβητρο για τους Οθωμανούς. Ο Ούγγρος Βασιλιάς τον χρησιμοποιεί ως διπλωματικό χαρτί απειλώντας κάθε τόσο τον Σουλτάνο, Μωάμεθ Β’, ότι θα τον αφήσει ελεύθερο. Μια πρόταση που αρκούσε ώστε ο τελευταίος να γίνει πιο διαλλακτικός..</div><div>Όταν ο Βλαντ πεθαίνει το 1476, ύστερα από ένα χρόνο ελευθερίας για τον ίδιο και θανάτου για τους Οθωμανούς στρατιώτες, ο Σουλτάνος δεν δέχεται να το πιστέψει. Το κεφάλι του, δίχως το υπόλοιπο σώμα, ταξιδεύει μέχρι τον ίδιο ως απόδειξη των αναπάντεχων νέων..</div><div>Ο Βλαντ Τσέπες, γιος του Βλαντ Ντρακούλ, τρόμος και ζωντανός εφιάλτης των αντιπάλων του, πεθαίνει.. Με τον θάνατο του όμως αρχίζει και η γέννηση ενός θρύλου. Η γέννηση του μυθικού βαμπίρ Κόμη Δράκουλα και ένας “δεύτερος θάνατος” του ιστορικού ηγέτη της Ρουμανίας..</div><div><br /></div><div>Η «γέννηση» του Κόμη Δράκουλα..</div><div>Πως όμως ο σκληρός, απάνθρωπος και πολεμοχαρής ηγέτης κατέληξε ευγενής εραστής και μάλιστα θηλυπρεπής στην τελευταία εμφάνιση του στους κινηματογράφους(Van Helsing, 2004);</div><div>Η πρώτη, ευρέως γνωστή, λογοτεχνική προσέγγιση του θρύλου του Βλαντ του Ανασκολοπιστή έγινε από τον Μπραμ Στόουκερ. Το κλασσικό πλέον «Dracula» του 1897, αν και αποτυχημένο ως προς την ιστορική του αξιοπιστία, εντούτοις η συγγραφική του ικανότητα και η σκοτεινή του φαντασία ήταν υπεραρκετές ώστε ο φανταστικός του μύθος να εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο.. Κάπως έτσι ξεχάστηκε η πραγματική ιστορία του Βλαντ Τσέπες..</div><div>Η μεταμόρφωση του σκληρού Βλάχου ήρωα ήταν σταδιακή.. Με την πάροδο των χρόνων, αλλά και με την παρέλαση τόσων καλλιτεχνικών προσεγγίσεων, έγινε ο απέθαντος ευγενής που γνωρίζουμε σήμερα. Κατέληξε να θεωρείται μια εκλεπτυσμένη μορφή του Κακού και σε καμία περίπτωση ο σκληρός και βίαιος δολοφόνος που το παρελθόν μας εξιστορεί..</div><div>Ήταν καταραμένος να ζει πίνοντας το αίμα των θυμάτων του, μια προσθήκη που πηγάζει από παρεξήγηση πραγματικών γεγονότων. Ο Βλαντ ο Ανασκολοπιστής συνήθιζε να τοποθετεί σε παλούκια τους εχθρούς του στις αυλές και στο εσωτερικό του κάστρου ώστε να προκαλεί τρόμο στους αντιπάλους του. Η καθημερινή επαφή με πτώματα τον έκανε, όσο περίεργο και αλλόκοτο να ακούγεται, να εξοικειωθεί με αυτό το αποτρόπαιο θέαμα. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να γευματίζει μπροστά στα ανασκολοπισμένα πτώματα των εχθρών του, κάτι που ενέπνευσε τους υπηκόους του να προχωρήσουν την ιστορία στη γνωστή σημερινή εκδοχή. «Έτρωγε κομμάτια από τα νεκρά σώματα και έπινε αντί για κρασί το αίμα τους.», κάτι που είναι καθαρά αναληθές και δίχως ιστορική τεκμηρίωση..</div><div>Ο Κόμης Δράκουλα αποκτάει την βαριά ουγγρική προφορά του μέσα από τον κινηματογράφο(όταν τον υποδύεται ο Μπέλα Λουγκόζι). Στην ταινία που πρωταγωνίστησε ο Κρίστοφερ Λι, παρουσιάζεται να πλησιάζει τα θύματα του ερωτικά, ενώ κάτι το τελείως ξεχωριστό βλέπουμε στην ταινία σταθμός, για τον μύθο του Κόμη, του Φράνσις Φορντ Κόπολα(1992). Σε αυτήν ο Δράκουλας εμφανίζεται ως ένα ων πέρα από το Καλό και το Κακό, που οδηγείται από τον έρωτα και καταστρέφεται από την μοναδική του φύση.. Στην πορεία του ως κινηματογραφικός ήρωας απέκτησε και τα διάφορα αξεσουάρ του.. Μπέρτα, μυτερά δόντια, σμιχτά φρύδια και σκοτεινό ύφος..</div><div><br /></div><div>Η απουσία οποιασδήποτε βιογραφικής ιστορίας του Κόμη, αλλά και η εμπορική εκμετάλλευση του ήδη αλλοιωμένου μύθου, οδήγησε στην γέννηση του Κόμη των Βαμπίρ. Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν, ο Βλαντ Ντράκουλα Τσέπες μετατρέπεται στον αιμοδιψή Κόμη Δράκουλα..</div><div>Έτσι από την μια πλευρά, έχουμε την περιγραφή του καθολικού επισκόπου Νίκολο Ντε Μοντρούσα που τον συνάντησε..</div><div>«Τον τύραννο των Βαλάχων με το όνομα Δράκουλας, που σημαίνει διάβολος, […] Σύμφωνα με αυτό ήταν βραχύσωμος, δυνατός, με βλοσυρή και φρικιαστική όψη, γαμψή μύτη, φουσκωτά ρουθούνια, πρόσωπο λεπτό και κόκκινο, μακριές βλεφαρίδες σκέπαζαν τα γαλάζια και ορθάνοικτα μάτια του. Μαύρα και παχιά φρύδια έκαναν την ματιά του απειλητική. Το πρόσωπο του δίχως γένια παρά μόνο μουστάκι, φουσκωτούς κροτάφους, και λαιμό σαν ταύρου που ένωνε τον διογκωμένο αυχένα με φαρδύς ώμους που πάνω τους έπεφταν μαύρες σγουρές πλεξούδες..» *(2)</div><div>Από την άλλη μεριά υπάρχει ο μύθος του Κόμη.. Ένας ευγενής απέθαντος, που θεωρεί κατάρα την δύναμη του, καθόλου σκληρός ή βίαιος αλλά ερωτικός, με θηλυπρεπή συμπεριφορά που πίνει το αίμα των θυμάτων του για να ζήσει ο ίδιος.. Μια τραγική φιγούρα του Κακού..</div><div><br /></div><div>Τα «Βαμπίρ» σήμερα..</div><div>Αν και η βαμπιρική φύση του Κόμη είναι ένας μύθος που αλλοίωσε ολοκληρωτικά τα περισσότερα πραγματικά στοιχεία, εντούτοις το φαινόμενο των βαμπίρ(Vampir) εμφανίστηκε αιώνες πριν το 1897..</div><div>Στη φολκλορική παράδοση συναντάμε αρκετές «σκοτεινές» περιγραφές ενός αλλόκοσμου όντος.. Ένα ον λοιπόν, με υπερφυσική σωματική δύναμη, αόρατο κατά βούληση, με την ικανότητα να μεταμορφώνεται σε διάφορα ζώα, ιπτάμενο και που κατοικεί σε σπηλιές.. Σε πιο σύγχρονες περιγραφές παρουσιάζεται να κατοικεί σε παλιά φρεάτια, από όπου και βγαίνει σε αναζήτηση των θηραμάτων του.. Από τα θύματα του πίνει όλο το αίμα, αλλά και τα υπόλοιπα υγρά του νεκρού σώματος. Όσα από αυτά δεν πεθαίνουν μετατρέπονται και τα ίδια σε βαμπίρ. Με αυτόν τον τρόπο διαιωνίζεται το Αίμα..</div><div><br /></div><div>Αλλά τα παραπάνω, δεν είναι παρά μύθοι και κλασσικά παραμύθια μιας παράδοσης.. Μπορεί όμως η λογοτεχνική σύλληψη του βαμπιρισμού να πλησιάζει μια πραγματική σπάνια «ασθένεια»;</div><div>Στηριζόμενοι σε ιατρικά γραπτά της αρχαίας Ρώμης *(3), ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μια πρώιμη μορφή βαμπιρισμού είχε κάνει την εμφάνιση της σε εκείνη την περιοχή.. Είχαν την πεποίθηση ότι ασθενείς μπορούσαν να θεραπευτούν από την επιληψία πίνοντας το αίμα νεκρού μονομάχου.. Μάλιστα, στο έργο του «Φυσική Ιστορία», ο Πλίνιος υποστηρίζει ότι η θεραπεία ήταν πιθανότερη αν ο ασθενής έπινε το αίμα του μονομάχου την στιγμή που αυτός ξεψυχούσε.. Ερχόμενοι στο σήμερα, ο μύθος του βαμπιρισμού θυμίζει σε αρκετούς ερευνητές την αρρώστια της πορφυρίας.. Ο καθηγητής David Dolphin, βιοχημικός του πανεπιστημίου του Βανκούβερ στον Καναδά, μελέτησε τα συμπτώματα που ο Κόμης των Καρπαθίων παρουσίαζε στο έργο του Μπραμ Στόκερ. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο μύθος του βαμπιρισμού, εν αντιθέσει με αυτό του Κόμη Δράκουλα, δεν είναι τόσο φανταστικός όσο σήμερα πιστεύουμε.. Πολλά από τα συμπτώματα της πορφυρίας συναντιόνται στους εκατοντάδες μύθους για βρυκόλακες που όλοι έχουμε ακούσει, αλλά και σε κάποιους άγνωστους της Ασίας. Νευρικές κρίσεις, κόκκινα ούρα, υπερευαισθησία στο φως του ηλίου, απέχθεια για το σκόρδο κ.λ.π..</div><div>Σύμφωνα πάντα με τον εν λόγω ερευνητή, η σπάνια ασθένεια της πορφυρίας οφείλεται στην έλλειψη ερυθρών αιμοσφαιρίων από το αίμα, κάτι που οδηγεί σε υπερευαισθησία στο φως. Επίσης, ο ασθενής γίνεται δέκτης αρκετών παραμορφώσεων. Η μύτη και τα δάχτυλα ατροφούν σε σημείο που να μοιάζουν περισσότερο με νύχια αρπακτικού παρά με ανθρώπινα άκρα.. Όσο η ασθένεια εξελίσσεται, τα χείλη και τα ούλα του πάσχοντα γίνονται δύσκαμπτα φανερώνοντας απειλητικά τα δόντια του. Όλες αυτές οι παραμορφώσεις δημιουργούσαν ένα αποκρουστικό θέαμα, κάτι που κάνει κατανοητή την απέχθεια των «Βαμπίρ» για τους καθρέφτες.. Τέλος το σκόρδο, σύμφωνα με τον καθηγητή David Dolphin, προκαλούσε τεράστια προβλήματα στους ασθενείς..</div><div>Η περιγραφή της ασθένειας ολοκληρώνεται με μια παρατήρηση.. Αν και σήμερα η σπάνια ασθένεια της πορφυρίας αντιμετωπίζεται με συχνές μεταγγίσεις αίματος, στον Μεσαίωνα και παλαιότερα δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα. Έτσι, όσοι έπασχαν ήταν αναγκασμένοι να καταναλώνουν μεγάλη ποσότητα αίματος. Κάτι που όμως ιατρικά δεν εξηγείται, μιας και με αυτόν τον τρόπο μετάγγιση αίματος δεν επιτυγχάνεται, ούτε στο ελάχιστο..</div><div><br /></div><div>Νεότερες έρευνες έχουν επικεντρωθεί στην ψυχολογική, παρά στην σωματική, εξήγηση του φαινόμενου της μυθικής «ασθένειας». Εκτός από την αμφισβητούμενη συγγένεια του βαμπιρισμού με την πορφυρία, τίποτα άλλο δεν εξηγεί την ανάγκη των ανθρώπων-βαμπίρ για αίμα. Σύμφωνα λοιπόν με την ψυχολογική προσέγγιση, τα βαμπίρ είναι κανονικοί άνθρωποι με ψυχολογικά προβλήματα. Έχουν την πεποίθηση ότι πίνοντας το αίμα κάποιων ατόμων θα πάρουν και τις δυνάμεις και τις γνώσεις τους..</div><div>Αυτή η προσέγγιση του φαινόμενου των βαμπίρ συναντάται στην περίπτωση της Κόμισσας της Ουγγαρίας, Ελίζαμπεθ Μπάρθορι(Elizabeth Barthory), γνωστή σήμερα ως η μυθική «Ματωμένη Πριγκίπισσα» του Μεσαίωνα. Μια γυναίκα, ψυχολογικά ασθενής, που η λογική της κατέρρευσε μετά τον θάνατο του συζύγου της. Ιστορικά στοιχεία αναφέρουν ότι χρησιμοποιούσε το αίμα των θυμάτων αντί για νερό όταν έκανε μπάνιο.. Είχε την πεποίθηση ότι κάτι τέτοιο θα της έδινε την αθανασία που επιζητούσε.</div><div>Ο μύθος της, όπως ήταν φυσικό, πήρε γιγάντιες διαστάσεις. Με μια δόση υπερβολής, πιστεύεται ότι είχε πιει το αίμα 650 παρθένων κοριτσιών. Ακόμη και σήμερα, κάτοικοι των Καρπαθίων υποστηρίζουν ότι την βλέπουν να τριγυρνάει ψάχνοντας απεγνωσμένα και με θυμό το επόμενο της θύμα..</div><div><br /></div><div>Επίλογος</div><div>Στην ερώτηση επομένως, αν υπήρχε ο Κόμης Δράκουλα αντιστοιχεί μια νέα ερώτηση.. Ποιος Κόμης Δράκουλα; Αν εννοείται τον γιο του Βλαντ Ντρακούλ (Ντράκουλ-α, το α προσδίδει κτητικότητα), Βλαντ Ντράκουλα Τσέπες, η απάντηση είναι καταφατική. Αποτελεί ήρωα και ηγέτη ενός ολόκληρου έθνους. Αν όμως έχετε στο μυαλό σας τον σκοτεινό ευγενή με τα κοφτερά δόντια, την μπέρτα και την ανάγκη για αίμα, τότε όχι. Από ιστορικής άποψης, τίποτα απολύτως δεν τεκμηριώνει την παραπάνω περιγραφή..</div><div>Η ιστορία του Κόμη αποτελεί έναν μύθο που καταλήγει να είναι διαχρονικός.. Αν και γεννήθηκε αιώνες πριν, ο μύθος των Βαμπίρ συνεχίζει να μαγεύει τους αναγνώστες του.. Ένας μύθος τόσο περίτεχνα πλεγμένος με την ιστορία, που καταλήγει να την επηρεάζει.. Να επηρεάζει την πραγματικότητα..</div><div><br /></div><div>[Παραπομπές:]</div><div>(1): Περιγραφή από το βιβλίο του Νικολάε Στοϊτσέσκου, «Δράκουλας, μύθος και ιστορική αλήθεια».</div><div>(2): Επίσης από το βιβλίο «Δράκουλας, μύθος και ιστορική αλήθεια» του Ν. Στοϊτσέσκου. Εκδόσεις Σύχρονη Εποχή.</div><div><br /></div><div>[Βιβλιογραφία:]</div><div>1. «Δράκουλας, μύθος και ιστορική αλήθεια», Νικολάε Στοϊτσέσκου, εκδόσεις Σύχρονη Εποχή</div><div>2. «Dracula», Μπραμ Στόουκερ</div><div>3. The Unknown history of Dracula, Roger Vacon, London 1945</div><div>4. Dracula, History and Myth, Miroslav Andrew, Endiburg 1934</div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-70498903004208126832020-06-16T02:29:00.001-07:002020-06-16T02:29:26.139-07:00Το Παράδοξο του Χρόνου<div><img alt="Αναλύοντας το Παράδοξο του Χρόνου - Προϊόντα της Φύσης" src="https://www.proionta-tis-fisis.com/wp-content/uploads/2019/01/analyontas-to-paradoxo-tou-chronou-78228.jpg" /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>Παρελθόν, παρόν και μέλλον. Μια αίσθηση γραμμικότητας, ένας παγιωμένος νόμος αιτιότητας. Ή μήπως όχι; Είναι δυνατόν να αλλάξουμε το παρελθόν; Είναι δυνατόν το μέλλον και όσα δεν έχουν ακόμα συμβεί, να επηρεάζουν με παράδοξους τρόπους το παρόν μας; «Ισως», είναι η απάντηση που μας προσφέρουν τα σχετικά παραψυχολογικά ευρήματα!</div><div><br /></div><div>Της Μαριλένας Αβραάμ-Ρέπα </div><div><br /></div><div> «Tι θα συνέβαινε αν μπορούσαμε να γυρίσουμε πίσω το χρόνο και να επιδράσουμε καταλυτικά σε αυτό που θεωρούμε ως «παρελθόν»;», αναρωτιέται ο W. Braud (2000). «Η ιδέα αυτή ακούγεται μάλλον εξωφρενική», συμπληρώνει, «όμως μια σωρεία ευρημάτων φαίνεται να την επιβεβαιώνει» (Braud, 2000). Ακολούθως, δυο τομείς παραψυχολογικής έρευνας έρχονται να φωτίσουν την παράδοξη αυτή περιοχή της οπισθοδρομικής χρονικής επίδρασης: Η μελέτη της ψυχοκίνησης και της εξω-αισθητηριακής αντίληψης.</div><div><br /></div><div>Επιδρώντας στο παρελθόν: Οπισθοδρομική Ψυχοκίνηση (retro-pk)</div><div><br /></div><div>Η έννοια της ψυχοκίνησης αναφέρεται στη συνειδητή ή ασυνείδητη ανθρώπινη επίδραση επί ενός συστήματος με μη «φυσικά» (ή συμβατικώς γνωστά) μέσα, με αποτέλεσμα μια αλλαγή στη λειτουργία, σύσταση ή κατάστασή του (Irwin & Watt, 2007).</div><div><br /></div><div>Πιο συγκεκριμένα, το φαινόμενο διακρίνεται στη μάκρο και μίκρο – ψυχοκίνηση (macro/ micro-pk), με την πρώτη κατηγορία να περιλαμβάνει ευρείας κλίμακας «ορατά» φαινόμενα, όπως είναι το «νοερό» λύγισμα κουταλιών, η κίνηση μιας πυξίδας με «τη σκέψη» ή η θεραπεία ασθενειών μέσω της προσευχής και του διαλογισμού, και τη δεύτερη κατηγορία να περιγράφει τις περιπτώσεις υποδόριας επίδρασης επί ορισμένων (ηλεκτρονικών, μαγνητικών, κ.α.) συστημάτων, η οποία και απαιτεί εφαρμογή στατιστικών μεθόδων προκειμένου να εξακριβωθεί (Irwin & Watt, 2007).</div><div><br /></div><div>Στο πλαίσιο αυτό, το 1971, ο Helmut Schmidt, θεωρητικός φυσικός, προβαίνει σε μια εντυπωσιακή και παντελώς παράδοξη παρατήρηση. Πιο συγκεκριμένα, με τη βοήθεια ενός γεννήτορα τυχαίων αριθμών, παράγει και καταγράφει σε μια κασέτα μια σειρά από τυχαίες δυαδικές ακολουθίες του ενός και του μηδενός, ενώ κανείς, συμπεριλαμβανομένου του ιδίου, δεν είναι παρόν. Μετά από αρκετή ώρα, το καταγεγραμμένο υλικό αναπαράγεται στα πλαίσια ψυχοκινητικού πειράματος, και τα υποκείμενα καλούνται να επηρεάσουν ψυχοκινητικά την συσκευή προς μια ορισμένη κατεύθυνση (Braud, 2000).</div><div><br /></div><div>Σημειώνουμε πως, καθώς η κασέτα είναι προ-εγγεγραμένη, η αλληλουχία των ψηφίων αναμένεται να είναι συγκεκριμένη και –λογικά- να μην επιδέχεται αλλαγών. Εντούτοις, το 1976 ο ίδιος ερευνητής ανακοινώνει πως τα υποκείμενα επηρέασαν την προ-παραχθείσα ακολουθία διαδικών αριθμών, επιδρώντας ψυχοκινητικά στο… παρελθόν! (Braud, 2000).</div><div><br /></div><div>Συνεχίζοντας, σε παρόμοια ευρήματα έχουν καταλήξει έρευνες στις οποίες τα υποκείμενα καλούνταν να επιδράσουν νοητικά σε αναπνευστικές, καρδιολογικές και άλλες φυσιολογικές καταγεγραμμένες μετρήσεις, που είχαν όμως συμβεί στο παρελθόν (Braud, 2000).</div><div><br /></div><div>Συνοψίζοντας, η περιπλοκότητα του ζητήματος έγκειται στο γεγονός πως οι ερευνητές που είχαν αποθηκευμένες και φυλαγμένες σε ασφαλή και μη προσβάσιμο χώρο αρκετές κόπιες των αρχικών, «απαρατήρητων» δεδομένων, με στόχο την μεταγενέστερη σύγκριση, βρέθηκαν προ εκπλήξεως όταν αντιλήφθηκαν πως το πρωτογενές εκείνο υλικό (παρελθόν), συμφωνούσε με το επακόλουθο πειραματικό υλικό (μέλλον) (Braud, 2000).</div><div><br /></div><div>Πιθανές ερμηνείες</div><div><br /></div><div>Βάσει των παραπάνω, είναι εύλογο να αναρωτηθούμε αναφορικά με το κατά πόσον τα εκάστοτε υποκείμενα όντως μετέβαλαν το εκάστοτε υλικό ή κατά πόσον απλά «μάντεψαν» τα σχετικά προπαραχθέντα μοτίβα. Στην δεύτερη περίπτωση, μιλάμε για το λιγότερα «εξωτικό», αλλά περισσότερο λογικοφανές φαινόμενο της μαντείας ή ενόρασης (Irwin & Watt, 2007). Στην πρώτη περίπτωση, από την άλλη πλευρά, αναφέρονται δυο πιθανές εκδοχές: Είτε τα υποκείμενα τροποποίησαν το παρελθόν, αλλάζοντας την αρχική σύσταση των γεγονότων, είτε τα υποκείμενα δεν τροποποίησαν την παρελθοντική κατάσταση των γεγονότων, αλλά αντίθετα, η μεταγενέστερη υποκειμενική βούληση, προσδοκίες ή συνειδητότητα, ήταν αυτή που δημιούργησε τα παρελθόντα γεγονότα εξ’ αρχής!</div><div><br /></div><div>Στο σημείο αυτό, ο ίδιος ο Schmidt (1993), αλλά και ο Braud (2000) φαίνονται να τάσσoνται υπέρ της δεύτερης ερμηνείας, υποστηρίζοντας πως «δεν μπορούμε να αλλάξουμε το παρελθόν. Υπό την έννοια αυτή ό,τι έγινε έγινε. Αν, για παράδειγμα, ένα χαρτί είναι διάτρητο, δεν μπορούμε να εξαλείψουμε τις τρύπες! Αυτό που μπορούμε, όμως, να κάνουμε είναι να καθορίσουμε στο “εδώ και τώρα” εάν το χαρτί αυτό θα ήταν ή δεν θα ήταν διάτρητο εν τη γεννέσει του! Με λίγα λόγια, οι παρούσες δυναμικές επηρεάζουν τις πιθανότητες εμφάνισης ή απουσίας ενός γεγονότος. Συνεπώς, τα παρελθόντα γεγονότα λειτουργούν σαν να «προαισθάνονται» τι θα κάνουμε αργότερα, και να προσαρμόζονται αναλόγως».</div><div><br /></div><div>Συμπερασματικά, πιθανώς η ψυχοκίνηση να λειτουργεί με βάση τους κβαντικούς νόμους, επηρεάζοντας μόνο τις πιθανότητες των εν δυνάμει αποτελεσμάτων, αφήνοντας ανέπαφες τις έννοιες της ενέργειας, της συμμετρίας ή της ορμής, και προϋποθέτοντας μια κατάσταση προθύστερης μη παρατήρησης, δηλαδή «αβεβαιότητας» (Schmidt, 1993). Υπό την έννοια αυτή, πολλοί θεωρητικοί συμπεραίνουν πως η στιγμή της παρατήρησης ενός συμβάντος είναι σπουδαιότερη από την αρχική στιγμή της γέννησής του, επιδρώντας καταλυτικά στην τελική του «δομή» (Hootkooper, 2002). Από την άλλη πλευρά, αναπάντητα παραμένουν ερωτήματα όπως «Τι συνιστά “παρατήρηση”», ή «Ποιος είναι ο τελικός “παρατηρητής”;» (Hootkooper, 2002).</div><div><br /></div><div>Το μέλλον επιδρά στο παρόν: Πρόγνωση και προαισθήματα</div><div><br /></div><div>Συνεχίζοντας, ο δεύτερος σχετικός τομέας έρευνας είναι αυτός της εξω-αισθητηριακής αντίληψης, και ειδικότερα της πρό-γνωσης και προ-αίσθησης (Radin, 2000).</div><div><br /></div><div>Στο πλαίσιο αυτό, η πρό-γνωση, θεωρούμενη ως συνειδητή γνωστική δραστηριότητα, (precognition) αναφέρεται στην «ανώμαλη» γνώση ενός επικείμενου συμβάντος που δεν μπορεί- λογικώς- να προβλεφθεί ή να εξηγηθεί με «φυσικά μέσα» (π.χ. ένα όνειρο που παρέχει σαφείς πληροφορίες για το μέλλον, ή ένας χρησμός). Από την άλλη πλευρά, το προ-αίσθημα (premonition), αναφέρεται επίσης σε ένα μελλοντικό, μη λογικά προβλέψιμο γεγονός, αφορά όμως στην συναισθηματική/ βιωματική του πρόσληψη (π.χ. ανεξήγητη αγωνία) (Bem, 2011).</div><div><br /></div><div>Στο πλαίσιο αυτό, χαρακτηριστική είναι μια σειρά πειραμάτων του Klintman (1983-84), στα οποία ο χρόνος αντίδρασης των υποκειμένων (παρόν) σε ένα έργο αναγνώρισης χρωματικών κηλίδων (Stroop Task), μειωνόταν (αντιδρούσαν, δηλαδή, γρηγορότερα) όταν μετά την παρουσίαση και αναγνώριση του χρώματος των κηλίδων αυτών, παρουσιαζόταν βιαστικά σε μία καρτέλα το σωστό όνομα των κηλίδων (μέλλον), σε σχέση με τη συνθήκη κατά την οποία το -μεταγενέστερα παρουσιαζόμενο- όνομα δεν ήταν το σωστό. Με λίγα λόγια, το φαινόμενο αυτό περιγράφει μια χρονικά αντίστροφη επίδραση του μέλλοντος στο παρόν (Braud, 2000)!</div><div><br /></div><div>Συνεχίζοντας, το παράδοξο της όλης υπόθεσης αφορά στη διάσταση του χρόνου (βλ. παραβίαση γραμμικότητας), καθώς και στην παραβίαση της συμβατικής αρχής της αιτιότητας, σύμφωνα με την οποία το αίτιο προηγείται πάντοτε του αποτελέσματος (Schmidt, 1993).</div><div><br /></div><div>Πιο συγκεκριμένα, ένα γεγονός μπορεί να θεωρηθεί ως το «αίτιο» που γεννά ως «αποτέλεσμα» μια σειρά από πληροφορίες αναφορικά με τη φύση του (όπως το που, πότε και γιατί συνέβη). Υπό την έννοια αυτή, εάν κάποιος αποκτήσει πρόσβαση σε μελλοντικές και –επί του παρόντος- ανύπαρκτες πληροφορίες (αποτέλεσμα), τότε το αίτιο (μελλοντικό γεγονός) φαίνεται πως έπεται, δρώντας αντίστροφα στο χρόνο (Schmidt, 1993). Με άλλα λόγια, ενώ η πρό-γνωση και το προ-αίσθημα συνιστούν προ-ληπτικές λειτουργίες, είναι δηλαδή φαινόμενα που προηγούνται της εμφάνισης ενός μελλοντικού γεγονότος, το ίδιο το μελλοντικό γεγονός φαίνεται να ασκεί μια οπισθοδρομική επίδραση στο παρόν (Irwin & Watt, 2007).</div><div><br /></div><div>Εναλλακτικά, μια διαφορετική θεωρία υποστηρίζει πως η πρόγνωση ίσως να στηρίζεται σε έναν μεικτό μηχανισμό (τυχαίας) «πρόβλεψης» ενός μελλοντικού γεγονότος, το οποίο και ύστερα συμβαίνει μέσω ενός μηχανισμού ψυχοκινητικής επίδρασης του υποκειμένου (Schmidt, 1993).</div><div><br /></div><div>Συμπεράσματα</div><div><br /></div><div>Καταλήγοντας, τα παραπάνω δεδομένα μοιάζουν, καταρχήν, να θίγουν ορισμένες παγιωμένες αντιλήψεις. Στο πλαίσιο αυτό, ο Dean Radin (2000), υπογραμμίζει πως η διαδεδομένη υπόθεση πως το αίτιο προηγείται του αποτελέσματος, είναι γενικώς χρηστική, αλλά όχι απόλυτη, καθώς αντίστοιχα ευρήματα υποδηλώνουν την ύπαρξη και μιας εναλλακτικής –οπισθοδρομικής- αιτιότητας, με το αίτιο να έπεται του αποτελέσματος! Επιπλέον, ο ίδιος μελετητής αποφαίνεται πως ευρήματα όπως τα εν λόγω, τείνουν να επιβεβαιώνουν εμπράκτως διάφορες «εξωφρενικές» υποθέσεις της θεωρητικής φυσικής και σε μακρο-κοσμικό επίπεδο.</div><div><br /></div><div>Υπό την ίδια έννοια, διάφορα άλλα «ανεξήγητα» φαινόμενα όπως αυτά της συγχρονικότητας αλλά και του déjà vu, θα μπορούσαν ίσως να εξηγηθούν με επιστημονικούς όρους, υπό την προϋπόθεση μιας σφαιρικότερης θέασης του χρόνου και της αιτιότητας (Braud, 2000∙ Radin, 2000).</div><div><br /></div><div>Από την άλλη πλευρά, πριν προβούμε σε κάποιο συμπέρασμα, πρέπει να έχουμε κατά νου πως πολλές απόπειρες επανάληψης των σχετικών πειραμάτων έχουν αποτύχει πολλάκις(Braud, 2000). Επιπρόσθετα, πολλοί ερευνητές κατακρίνουν τις σχετικές έρευνες για σαθρό μεθοδολογικό υπόβαθρο, ή απόκρυψη διαψευστικών ευρημάτων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ψευδών εντυπώσεων (Irwin & Watt, 2007). Οπως και να έχει, όλα τα παραπάνω φαίνονται ικανά να διαταράξουν τη δεδομένη κοσμοθεωρία μας, γεννώντας κομβικά ερωτήματα για τη φύση, τους περιορισμούς αλλά και τις δυνατότητες της «πραγματικότητας», καθώς και για την επίδραση που ασκούν οι παρούσες προσδοκίες και αποφάσεις μας στο μέλλον, αλλά και στο παρελθόν!</div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div>Αναφορές</div><div>Bem, D. J. (2011). Feeling the future: Experimental evidence for anomalous retroactive influences on cognition and affect. Journal of Personality and Social Psychology , 1-19.</div><div><br /></div><div>Braud, W. (2000). Wellness implications of retroactive influence: Exploring an outrageous hypothesis. Alternative Therapies in Health and Medicine , 6 (1), 37-48.</div><div><br /></div><div>Hootkooper, J. M. (2002). Arguing for an observational theory of paranormal phenomena. Journal of Scientific Exploration , 16 (2), 171–185.</div><div><br /></div><div>Irwin, H. J., & Watt, C. A. (2007). An introduction to parapsychology. North Carolina: McFarland&Company, Inc., Publishers.</div><div><br /></div><div>Radin, D. (2000, 07 31). Time-reversed human experience: Experimental evidence and implications. Ανάκτηση 2014, από Esalen Draft.</div><div><br /></div><div>Schmidt, H. (1993). Non-causality as the earmark of psi. Journal of Scientific Exploration , 7 (2), 125-132.</div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div>Who is Who: Η Μαριλένα Αβραάμ-Ρέπα είναι ψυχολόγος (Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών) με μεταπτυχιακό στην «Υπερπροσωπική Ψυχολογία και Σπουδές Συνειδητότητας» από το πανεπιστήμιο του Northampton στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο κλάδος της ειδικεύεται σε επιστημονικά, και συχνά περιθωριοποιημένα, ζητήματα όπως η παραψυχολογία και η πνευματικότητα, αλλά και σε πιο συμβατικά, όπως οι σύγχρονες νευροψυχολογικές προσεγγίσεις και η φιλοσοφία του νου.</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-12400330012351104172020-06-16T02:27:00.000-07:002020-06-16T02:27:33.548-07:00 Μαύρη Μαγεία Vs Χίτλερ, Πώς Ομάδες Μάγων Πολέμησαν το Γ΄ Ράιχ<div><img alt="Η σεξουαλική ζωή του Χίτλερ: «Είχε μικροσκοπικό πέος κι ερεθιζόταν ..." height="346" src="https://cdn1.img.sputniknews.gr/img/598/84/5988410_0:597:2079:1720_1000x541_80_0_0_dc424bb0e0ebd464431570648681fa83.jpg" width="640" /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>Η εμπλοκή του Χίτλερ στη μαγεία -έστω και έμμεσα- αποτελεί σήμερα γνωστό ιστορικό γεγονός. Αυτό που δεν είναι και τόσο γνωστό όμως αφορά τις προσπάθειες ορισμένων ομάδων που την αυγή του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου επιχείρησαν με μαγικά μέσα και μαύρα ξόρκια θανάτου να πολεμήσουν τον Φύρερ μεταδίδοντάς του αρνητική ενέργεια,. Το αποτέλεσμα ήταν αντίθετο από τις επιδιώξεις τους…</div><div><br /></div><div>Πυραμίδα της Δύναμης Εναντίον Χίτλερ</div><div>Τουλάχιστον τρεις ήταν εκείνες οι ομάδες μάγων που προσπάθησαν να σκοτώσουν τον Χίτλερ με τις δυνάμεις τους. Η πρώτη είχε συγκροτηθεί από τη γυναίκα που μύησε τον Gerald Gardner (πατέρα της Wicca) στην παραδοσιακή witchcraft, την Dorothy Clutterbuck.</div><div>Για μεγάλο διάστημα η ύπαρξη της Clutterbuck -ή της γερόντισσας Dorothy όπως χαριτωμένα την αποκαλεί στα κείμενά του ο Gardner- αμφισβητούνταν από αρκετούς συγγραφείς. Πολλοί θεωρούσαν ότι αυτή η αριστοκρατική φιγούρα ήταν τόσο αληθινή όσο και εκείνη της Anna Sprengel για το Τάγμα της Χρυσής Αυγής!</div><div>Οι μελέτες όμως της Doreen Valiente απέδειξαν πέρα από κάθε αμφιβολία ότι η Dorothy ήταν υπαρκτό πρόσωπο και ότι, όπως όλα έδειχναν, γεννήθηκε στην Ινδία του 1880, στην πλούσια οικογένεια των Thomas και Ellen Clutterbuck.</div><div>Όταν η Clutterbuck επέστρεψε στην Αγγλία, μυήθηκε και η ίδια στα παραδοσιακά συστήματα της μαγείας, ενώ σχημάτισε ένα coven, μυστικό στην αρχή, καθώς τη συγκεκριμένη εποχή -και τουλάχιστον μέχρι το 1951- υπήρχαν αυστηρές νομοθεσίες που απαγόρευαν τη μαγεία!</div><div>Το 1940, όταν η Γαλλία πέφτει στα χέρια των Ναζί και η Βρετανία μοιάζει να αποτελεί τον αμέσως επόμενο στόχο, το coven της Dorothy συγκαλεί σε μυστική συνάθροιση όλες τις μαγικές ομάδες της χώρας. Σκοπός της συνάντησης ήταν η δημιουργία μιας συλλογικής μαγικής δύναμης η οποία θα οδηγούσε τον Χίτλερ στο θάνατο.</div><div>Η προσπάθεια, που ονομάστηκε Επιχείρηση Πυραμίδα της Δύναμης (Operation Cone of Power), πραγματοποιήθηκε ένα βράδυ στο New Forest. Σ’ αυτή συμμετείχαν μάγοι και μάγισσες από όλη την Αγγλία, οι οποίοι, σχηματίζοντας ένα μεγάλο κύκλο, έψελναν και χόρευαν εκστατικά ώστε να σχηματιστεί μια αρκετά ισχυρή δίνη δύναμης.</div><div>Η διαδικασία επαναλήφτηκε τέσσερις φορές μέσα στο ίδιο βράδυ, μέχρις ότου οι γηραιότεροι μάγοι εγκατέλειψαν την προσπάθεια λόγω εξάντλησης. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει αργότερα ο Gardner, η εργασία αυτή ήταν τόσο δύσκολη, που αρκετοί από τους μάγους που συμμετείχαν πέθαναν λίγες μόλις μέρες μετά!</div><div><br /></div><div>Ανθρωποθυσίες & Ανεξήγητοι Θάνατοι</div><div>Ορισμένοι αμφισβητούν σήμερα τα συγκλονιστικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο New Forest. Το 1953 όμως, ένας άλλος μάρτυρας θα επιβεβαιώσει την ιστορία του Gardner. Πρόκειται για τον Louis Wilkinson, μυθιστοριογράφο και προσωπικό φίλο του Francis King, που έγραψε το πολυσυζητημένο Ritual Magic in England το 1970. Στο εν λόγω βιβλίο ο King περιγράφει τα όσα έμαθε από τον Wilkinson – ότι δηλαδή το Μάιο του 1940 πλήθος μάγοι συναθροίστηκαν στο New Forest με σκοπό να προκαλέσουν, κάνοντας χρήση μαγείας, το θάνατο του Χίτλερ.</div><div>Η τελετή, όπως και ο λόγος πραγματοποίησής της, ήταν μαύρη. Κάποιος μάλιστα προσφέρθηκε να θυσιαστεί. Η ανθρωποθυσία όμως δεν ολοκληρώθηκε, καθώς ένα μέλος της ομάδας βγήκε από τον κύκλο πεθαίνοντας ακαριαία! Λίγο αργότερα, δυο ακόμη άντρες πέθαναν από το κρύο και την εξάντληση της βραδιάς.</div><div>Ήταν άραγε η κούραση που έκοψε το νήμα της ζωής αυτών των ανθρώπων ή μήπως η επίκληση των σκοτεινών δυνάμεων; Όπως και να έχει, το αποτέλεσμα της δεύτερης προσπάθειας κάποιου άλλου μάγου δεν ήταν τα ίδιο τραγικό…</div><div><br /></div><div>Ο Κρόουλι, οι Μυστικές Υπηρεσίες & η Μαγεία</div><div>Σύμφωνα με τον Amado Crowley, το συγγραφέα που συστήνεται ως νόθος γιος του ’λιστερ Κρόουλι, η ιστορία που τόσο περήφανα διηγούνταν ο Gardner ήταν εμπνευσμένη από τις προσπάθειες του ίδιου του Κρόουλι το 1941.</div><div>Με βάση πάντα τους ισχυρισμούς του Amado, ο Κρόουλι είχε συμφωνήσει με τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες MI5 να πραγματοποιήσει μια μαγική τελετή στο δάσος Ashdown στο Sussex με σκοπό το θάνατο του Χίτλερ. Στην επιχείρηση συμμετείχαν μάλιστα και στρατιώτες σταλμένοι από την κυβέρνηση, οι οποίοι, φορώντας τελετουργικές ρόμπες πάνω από τις στολές τους, είχαν σχηματίσει δυο εφαπτόμενους κύκλους.</div><div>Η μαύρη τελετή -με το κωδικό όνομα Επιχείρηση Ιξός (Operation Mistletoe)- πραγματοποιήθηκε το βράδυ της 14ης Φεβρουαρίου 1941, μπροστά σε μια παλιά εκκλησία, από όπου κρεμάστηκε και κάηκε μια ανθρωπόμορφη κούκλα ντυμένη με στολή των Ναζί.</div><div>Η τελετή δεν είχε το αναμενόμενο αποτέλεσμα, αν και λέγεται πως η σύλληψη του Rudolph Hess λίγο αργότερα στη Βρετανία οφειλόταν στη μαγική δύναμη που ελευθέρωσε ακριβώς εκείνο το βράδυ ο Κρόουλι.</div><div>Την ιστορία αυτή περιέγραψε ο Amado στο βιβλίο του The Secrets of Aleister Crowley το 1991. Ένα χρόνο αργότερα, κάποιος Cecil Williamson, πρώην μέλος των αγγλικών μυστικών υπηρεσιών, επιβεβαίωσε τα λεγόμενα του Amado, δίδοντας μάλιστα την επιπλέον πληροφορία πως το κωδικό όνομα του Κρόουλι εκείνη τη βραδιά ήταν Old Mother Clutterbuck!</div><div>Αλήθεια ή υπερβολή; Ο καθηγητής της ιστορίας στο πανεπιστήμιο Bristol Ronald Hutton και συγγραφέας του πολυδιαβασμένου The Triumph of the Moon (1999) αμφισβητεί ανοιχτά τη γνησιότητα αυτών των γεγονότων. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στο βιβλίο του, ψάχνοντας διεξοδικά στα προσωπικά, αναλυτικά σημειωμένα, ημερολόγια του Κρόουλι, δεν βρήκε τίποτα που να επιβεβαιώνει τα δρώμενα εκείνης της βραδιάς.</div><div>Είναι αλήθεια βέβαια πως ο Κρόουλι σκεφτόταν να οργανώσει μια μαγική τελετή εις βάρος του Ναζιστικού κόμματος, κάτι τέτοιο όμως φαίνεται πως δεν συνέβη ποτέ!</div><div><br /></div><div>Αστρικές Επιθέσεις από την Πράγα</div><div>Μπορεί οι δυο προηγούμενες περιπτώσεις να παραμένουν αμφιλεγόμενες, κανείς μέχρι σήμερα όμως δεν έχει διαψεύσει το μαύρο μαγικό έργο που διαδραματίστηκε στην Πράγμα.</div><div>Είναι το 1927 όταν στην όμορφη πρωτεύουσα της Τσεχίας ιδρύεται η Universalia, μια ομάδα από διανοούμενους και ισχυρούς ανθρώπους της πόλης που είχαν ένα κοινό όραμα: τη διάδοση των ερμητικών επιστημών στο σύγχρονο κόσμο.</div><div>Η Universalia μέχρι και τις αρχές του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου διέπρεψε μέσα από το εκδοτικό της έργο και τις ανοιχτές συγκεντρώσεις που διεξήγε στο μεγάλο ξενοδοχείο Zlata Husa.</div><div>Το 1938 όμως, ο ιδρυτής της ομάδας Jan Kefer πρόσφερε τις υπηρεσίες του στον πρόεδρο της χώρας Benes. Την περίοδο εκείνη η απειλή των Ναζί ήταν παραπάνω από εμφανής και ο Kefer είχε ένα σχέδιο για τη μαγική εξόντωση του Χίτλερ που θα πραγματοποιούνταν μέσω συνεχών επιθέσεων στο αστρικό του σώμα! Ο πρόεδρος αρνήθηκε τη βοήθεια των μάγων, ορισμένα υψηλά μέλη της Universalia όμως λειτούργησαν ανεξάρτητα οργανώνοντας μικρές, κλειστές συγκεντρώσεις.</div><div>Οι επιθέσεις επιχειρούνταν μέσω διαλογισμού, αρχικά στην Brdy το 1938, και αργότερα στο Mirosovice το 1940 και 1941. Όπως όμως η ίδια η ιστορία μαρτυρά, το αποτέλεσμα και αυτής της προσπάθειας ήταν μάλλον ασήμαντο…</div><div><br /></div><div>Σημείωση: Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο mystery, τεύχος 34. Αναδημοσιεύετε στο www.metafysiko.gr κατόπιν ευγενικής παραχώρησης του από το συγγραφέα και αρχισυντάκτη του περιοδικού, Γιώργου Ιωαννίδη.</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-52170185482106781282020-06-16T02:25:00.000-07:002020-06-16T02:25:09.713-07:00Illuminates Of Thanateros<p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><img alt="7 Telltale Signs You Were Born To Be A Shaman" height="401" src="https://www.lifecoachcode.com/wp-content/uploads/2018/02/7-Telltale-Signs-You-Were-Born-To-Be-A-Shaman.jpg" width="724" /></strong></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><br /></strong></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><br /></strong></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Το</strong><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> τάγμα</strong><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> των</strong><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> Χαοτικών Μάγων</strong><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></strong></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">H τάξη δεν είναι παρά ένα απατηλό πρότυπο για το πως θα έπρεπε να είναι τα πράγματα, άμεσα επηρεαζόμενο από τις αντιλήψεις του καθενός. Στον ισχυρισμό του Αλμπερτ Αϊνστάιν πως ο θεός δεν παίζει ζάρια με το σύμπαν, η χαοτική μαγεία απαντά το αντίθετο. Κι από τη στιγμή που η πραγματικότητα δεν χρήζει περιγραφής λόγω της απρόβλεπτης φύσης της, είναι άσκοπο να θέτουμε όρια και περιορισμούς στο τρόπο σκέψης μας. Ποιο είναι όμως οι άνθρωποι που ακολουθούν αυτά τα πιστεύω; Υπάρχουν μυστικές ομάδες-τάγματα που ακολουθούν τα μονοπάτια του Χάους;</p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Από την αυγή της ανθρώπινης ιστορίας ο άνθρωπος έχει μέσα του μία έμφυτη τάση προς την ασφάλεια. Κανείς δεν αγαπά την αβεβαιότητα και τις αλλαγές. Η σιγουριά και η σταθερότητα αποτελούν ένα φάρμακο που επουλώνει κάθε ψυχική πληγή του ανθρώπου. Ο άνθρωπος τείνει να θέλει να ελέγχει κάθε πλευρά της ύπαρξής του, θυσιάζοντας συχνά μοναδικά και αρχέγονα ένστικτα στο βωμό της ανάγκης του για σταθερότητα. Και όλα αυτά για να προσπεράσει το τρόμο που νιώθει όταν βρίσκεται μπροστά σε αβέβαιες και άγνωστες για αυτόν καταστάσεις. Δεν είναι τυχαίο που τέτοιου είδους λέξεις χρησιμοποιούνται τόσο συχνά από τους πολιτικούς στις προεκλογικές τους εκστρατείες, μιας και γνωρίζουν πολύ καλά πως αγγίζουν βαθιά τον ψυχισμό των ψηφοφόρων τους. Το χάος όμως είναι ένας όρος που σιχαίνονται οι εκάστοτε εξουσιαστές. Αναφερόμαστε στην πλήρη απουσία μορφής και τάξης, στο απρόσμενο, στο απρόβλεπτο, στο ανεξέλεγκτο. Οι έννοιες αυτές γεμίζουν το ανθρώπινο μυαλό με εικόνες καταστροφής, αταξίας, αλλά και φαντασίας.</p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Χαοτική Ρευστότητα</strong></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Για τους περισσότερους το σύμπαν μας είναι ένας κόσμος σταθερός, αμετάβλητος και παγιωμένος, όπου όλα δουλεύουν με την ακρίβεια ενός ρολογιού. Για έναν χαοτικό μάγο, η ιδέα αυτή ακούγεται αστεία, διότι κατά την άποψή του, ο κόσμος ο οποίος μας περιβάλλει αποτελεί ένα ανοικτό, δυναμικό και συνεχώς μεταβαλλόμενο τοπίο. Το κοινωνικό στάτους μας έχει πείσει στο να πιστεύουμε πως όσο κι αν προσπαθεί κανείς, λίγα πράγματα μπορούν να αλλάξουν με τη δύναμη της θέλησης. Επιπροσθέτως, καθετί αλλόκοσμο και φανταστικό εξορίζεται άμεσα από το πεδίο του αποδεκτού και του λογικού και μετατρέπεται σε «ονειροπόλο».</p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">‘Οταν αναφέρουμε τη λέξη χαοτική μαγεία δεν μιλάμε μόνο για το νεότερο και γρηγορότερα αναπτυσσόμενο μαγικό ρεύμα, αλλά και για μία επανάσταση που αφορά στον τρόπο σκέψης και στην αντίληψη που τρέφουμε για τον εξωτερικό κόσμο. Κάθε επιστημονικό, πολιτικό ή θρησκευτικό δόγμα έχει έναν ιδεολογικό κορμό, μία συγκεκριμένη μεθοδολογία δράσης και ένα σύστημα αξιών και κανόνων το οποίο πρέπει να σεβαστεί και να τηρεί αυτός που θέλει να το ακολουθήσει. Στη χαοτική μαγεία δεν ισχύει κάτι τέτοιο . Ο ιδεολογικός κορμός της συνοψίζεται σε κάποιες βασικές αρχές και από εκεί και πέρα ο καθένας είναι ικανός να δημιουργήσει τους δικούς του κανόνες και να ακολουθήσει τα δικά του συστήματα, αυτά που θεωρεί πιο δραστικά. Θα μπορούσε να πει κανείς πως η χαοτική μαγεία είναι η μαγεία του αποτελέσματος. Όλες οι λεπτομέρειες και οι τυπικότητες εξαλείφονται αρκεί να υπάρξει αποτέλεσμα.</p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Βασικό κλειδί για τη μαγική τελετουργία αποτελεί μία κατάσταση που στη χαοτική μαγεία ονομάζεται Gnosis. Πρόκειται για την εισαγωγή σε μία εναλλακτική κατάσταση συνείδησης η οποία είναι γνωστή από διάφορες παραδόσεις ως Μη Σκέψη, Santori και αποτελεί το κύριο κλειδί για να ξεκλειδώσει ο μάγος τις ικανότητες του. Σε αυτή την κατάσταση η συνείδηση είναι άδεια από κάθε είδους αισθητηριακές πληροφορίες και είναι εστιασμένη μόνο στο σκοπό του υποκειμένου.</p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Το ρεύμα του Χάους</strong></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Το πρώτο χαοτικό τάγμα δημιουργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 70 στην Αγγλία. Σε μια ιδιαίτερη εποχή, όπου το νέο φαινόμενο της πανκ ροκ μουσικής απασχολούσε τα τότε πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και οι επιστήμονες ξεκινούσαν να εντοπίζουν μορφές τάξεις στη χαοτική φύση του σύμπαντος μέσω του μυστηριώδους μαθηματικού κόσμου των φρακταλς, μια νέα προσέγγιση στη τελετουργική μαγεία έκανε δειλά δειλά τα πρώτα της βήματα. To 1978 εμφανίστηκαν ορισμένες διαφημιστικές καταχωρήσεις στο «The new equinox», ένα αποκρυφιστικό περιοδικό της εποχής. Σε αυτά τα δημοσιεύματα γινόταν αναφορά σε ένα νέο μαγικό τάγμα με το αινιγματικό όνομα Illuminates of Thanateros. Ο όρος Thanateros, όπως ίσως θα προσέξατε, προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις θάνατος και έρως. Το ΙΟΤ, όπως αναφερόταν στο Νew equinox, ήταν ένα τάγμα που στις πρακτικές του εξασκούσε ένα Σαμανισμού, Ταοϊσμού, Τάντρα και Θελήματος. Την ανακοίνωση της δημιουργίας του ΙΟΤ ακολούθησε το βιβλίο του πατέρα της χαοτικής μαγείας και δημιουργού του τάγματος, Peter Caroll. Το έργο είχε τον τίτλο «Liber Null» και πραγματευόταν την βασική φιλοσοφία και τις πρακτικές προσεγγίσεις της χαοτικής μαγείας. Με τη δημιουργία του ΙΟΤ, ο Caroll θέλησε να αποφευχθούν οργανωτικά λάθη και κόντρες μεταξύ μελών που προϋπήρξαν σε προγενέστερα τάγματα. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «οι δογματικές ιδέες, η αυστηρή ιεραρχία και οι καθιερωμένες διδασκαλίες και πεποιθήσεις, είναι ικανές να σκοτώσουν το δημιουργικό πνεύμα».</p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Μέχρι και τις μέρες μας, ο κάθε μυημένος στο ΙΟΤ είναι από μόνος του ένας ναός, ικανός για να πειραματιστεί με οποιεσδήποτε τεχνικές, τελετουργίες και ιδέες που τον ικανοποιούν. Το κάθε μέλος του ΙΟΤ μπορεί να μοιράζεται τεχνικές και αποτελέσματα μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (σε οποιοδήποτε δηλαδή μέρος του κόσμου και αν βρίσκεται) και είναι υποχρεωμένο να παρευρίσκεται στην ετήσια συνάντηση του τάγματος. Το ΙΟΤ, σύμφωνα με τον Peter Caroll, είναι ένα τάγμα που δίνει περισσότερο έμφαση στον ενθουσιασμό και τη δημιουργικότητα του κάθε μέλους, παρά σε τυπικά θέματα πειθαρχίας. Ενδιαφέρεται για ανθρώπους που έχουν τη μαγεία σαν τρόπο ζωής και τη βιώνουν σαν μια ζωντανή οντότητα, παρά για ανθρώπους που απλά είναι ικανοί να ακολουθούν οδηγίες και ηθικούς κώδικες. Χαρακτηριστικό των μελών του ΙΟΤ είναι η ελευθερία τους να αλλάζουν κατά βούληση τα διάφορα μοντέλα μαγείας που εφαρμόζουν ( magical paradigm shift).Η ιεραρχία στο ΙΟΤ συνίσταται από 4 βαθμούς μύησης. Αυτούς του Νεοφύτου ( Neophyte) , του Μυημένου ( Initiate ), του Μύστη ( Adept ) και του Μάγου ( Magus ).</p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ωστόσο, το ΙΟΤ δεν είναι το μόνο χαοτικό τάγμα. Εχουν παράλληλα σχηματιστεί πολλές άλλες ομάδες χαοτικών μάγων όπως οι Ζ(cluster)FAQ, το autonomatrix. Αμφότερες είναι ανοικτές σε κάθε ενδιαφερόμενο. Οι ομάδες αυτές τροφοδοτούνται με μέλη από κάθε γωνιά του πλανήτη και αντί για Ναούς και στοές, το διαδίκτυο είναι ο τόπος συνάντησής τους.</p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ορισμένες βασικές αρχές</strong></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Τίποτα δεν είναι αληθινό. Όλα επιτρέπονται . Το ίδιο το «εγώ» είναι μία ψευδαίσθηση! Δεν υπάρχει σταθερό «εγώ», αποτελούμαστε από πολλούς εαυτούς, ρόλους που μας επιβάλλει να παίξουμε η κοινωνία, ρόλους που μας επιβάλλουν οι ανθρώπινες σχέσεις, ένστικτα , ασυνείδητες παρορμήσεις και επιθυμίες που κρύβονται πίσω από τη μάσκα του «εγώ» για να πραγματοποιηθούν . Στην Ανατολή τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Ενδεικτικά αναφέρω πως βασική διδασκαλία του βουδισμού είναι ο θάνατος του «εγώ». Για το χαοτικό μάγο, λοιπόν, το σύμπαν είναι ένα μέρος συνεχώς μεταβαλλόμενο χωρίς όρια και χωρίς περιορισμούς, όπου τα πάντα είναι δυνατόν να συμβούν. Οτιδήποτε μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους είναι ικανός και να το πραγματοποιήσει!</p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Η αποβολή των συμβατικών πεποιθήσεων και νοοτροπιών γύρω από τον εαυτό του και την κοινωνία είναι σημαντικό κομμάτι για το χαοτικό μάγο . Όσο λιγότερο δεμένος είναι κάποιος με τις πεποιθήσεις του, τόσο πιο εύκολο είναι για αυτόν να τις αλλάξει ή να τις τροποποιήσει όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο . Η πίστη σε μαζικές συμβατικές αντιλήψεις είναι ικανή να δεσμεύει την ενέργεια μας, έτσι στόχος του χαοτικού μάγου είναι να κρατάει ελεύθερη και αδογμάτιστη τη πίστη του .</p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">H προσωπική εμπειρία είναι το κυρίαρχο στοιχείο στο ταξίδι της αναζήτησης της μαγικής δύναμης. Ο υποψήφιος δεν πρέπει να εμπιστεύεται κανέναν ετερόκλητο γκουρού και οδηγός του πρέπει να είναι ο ίδιος του ο εαυτός.</p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Μια νέα εποχή;</strong></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Θα μπορούσαμε να πούμε πως τα τάγματα της χαοτικής μαγείας είναι αποκομμένα πλήρως από το παραδοσιακό ύφος, τη δομή και τις μεθόδους των γνωστών ταγμάτων. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι το ρεύμα της χαοτικής μαγείας δημιουργήθηκε στα μέσα του περασμένου αιώνα (σε αντίθεση με τα περισσότερα τάγματα των οποίων η ιστορία χάνεται μέσα στους αιώνες – βλ. Ροδόσταυροι και Τέκτονες ), τα χαοτικά τάγματα δείχνουν να συμβαδίζουν περισσότερο με την σύγχρονη εποχή, έχοντας απορρίψει καθετί περιττό, όπως για παράδειγμα περίπλοκες και λαβυρυνθώδεις τελετές. Προτιμούν να εστιάζουν στην ουσία της μαγικής πράξης, που δεν είναι άλλο από το αποτέλεσμα. Για αυτούς τους ανθρώπους, το μυαλό και το σώμα τους είναι τα πιο πολύτιμα εργαλεία.</p><p align="center" style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Βιβλιογραφία</strong><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></strong></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Pete Carroll . Liber Null <em style="border: 0px; font-family: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">(S.A. Press)</em></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Phil Hine . Condensed chaos : An introduction to chaos magick . <em style="border: 0px; font-family: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">New falcon publications</em></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><em style="border: 0px; font-family: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></em></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><em style="border: 0px; font-family: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Σημέιωση: Το άρθρο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο εβδομαδιαίο περιοδικό “Φαινόμενα” του Ελεύθερου Τύπου.</em></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></strong></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #505050; font-family: Arial, Helvetica; font-size: 12px; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Who is Who:</strong> Ο Φοίβος Καλφόπουλος ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Επί σειρά ετών υπήρξε μέλος της ομάδας Gateway και μέλος της Ελληνικής Κοινότητας του Μεταφυσικού. Φέτος διανύει το τελευταίο έτος των σπουδών του στην επιστήμη της Ψυχολογίας.</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-39780305483858903112020-06-16T02:14:00.000-07:002020-06-16T02:15:41.412-07:00Το Μυστήριο του Σειρίου<div><img alt="Σείριος, το πιο λαμπρό αστέρι του ουρανού και οι θεωρίες για ..." src="https://www.mixanitouxronou.gr/wp-content/uploads/2016/09/Clipboard01-8.jpg" /></div><div><br /></div><div>Tο άστρο του Σείριου, μαζί με το πλανήτη της Αφροδίτης και τον Δία, αποτελούν τα πιο φωτεινά σώματα στο νυκτερινό θόλο. Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία, ο Σείριος αποτέλεσε το πιστό σκυλί του κυνηγού Ωρίωνα. Ο μύθος φέρει τον θεό του ήλιου Απόλλωνα να ζηλεύει τον Ωρίωνα, εξ αιτίας της αγάπης του για τη θεά Άρτεμη. Για να εξουδετερώσει τον φημισμένο κυνηγό, ο Απόλλωνας μηχανεύτηκε αγώνες τοξοβολίας στους οποίους η θεά συμμετείχε και σκότωσε άθελά της τον Ωρίωνα. Από τότε τον τοποθέτησε σε τέτοιο σημείο στον νυχτερινό ουρανό, ώστε να διακρίνεται και από τα δύο ημισφαίρια. Στη συνέχεια, μάλιστα αποφάσισε να μην τον αφήσει μόνο. Τοποθέτησε σχεδόν δίπλα του τον πιστό του σκύλο Σείριο…</div><div><br /></div><div> Is a God to live in a dog?</div><div><br /></div><div> Αleister Crowley, Liber Al Vel Legis (Το βιβλίο του Νόμου) </div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div>Το άστρο του Σείριου κατείχε ιδιαίτερο ρόλο στο πολιτισμό των Αιγυπτίων. Θεωρούταν ως το σημαντικότερο άστρο στο νυκτερινό ουρανό και αδιαμφισβήτητα αποτέλεσε μια σημαντική πτυχή στο θρησκευτικό τους σύστημα. Αποκαλούταν ως Sothis και σχετιζόταν με την Θεότητα Ισιδα. Η Ισιδα αντιπροσωπεύει τη θηλυκή πλευρά στη θεϊκή τριαδικότητα, την οποία συμπληρώνουν ο Οσιρις και ο γιος τους Ωρος. Τέτοια ήταν η σημασία που κατείχε για τους Αιγύπτιους ο Σείριος, που σχεδόν κάθε θεότητά τους, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, είχε κάποια σύνδεση με το άστρο.</div><div><br /></div><div>Οι Αιγύπτιοι συγχρόνισαν το ημερολόγιό τους με την άνοδο του Σείριου στο νυκτερινό ουρανό, η οποία πραγματοποιούταν ακριβώς πριν το ετήσιο πλημμύρισμα του Νείλου τις καλοκαιρινές ημέρες . Η περίοδος των ημερών του σκύλου (το προσωνύμιο που δόθηκε στον αστερισμό του Σείριου) ξεκινούσε στις 23 Ιουνίου και τελείωνε στις 23 Αυγούστου. Επρόκειτο δηλαδή για τις πιο ζεστές ημέρες του χρόνου.</div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div>Σε αρμονία με τις φυσικές διεργασίες</div><div><br /></div><div>Το άστρο του Σείριου ή Σώθις εξαφανιζόταν από τον νυκτερινό ουρανό για 70 ημέρες. Οι Αιγύπτιοι πίστευαν πως βρισκόταν στο Ντουάτ, τον κάτω κόσμο. Η επάνοδός του στον ουρανό, λίγο πριν την «ηλιακή ανατολή», αποτελούσε γεγονός υψίστης σημασίας για τους Αιγυπτίους, σε σημείο που κατασκεύαζαν τους ναούς τους με τους κύριους χώρους τους προσανατολισμένους ακριβώς σε εκείνο το σημείο του ορίζοντα που θα ανέτελλε ο αστέρας το συγκεκριμένο πρωινό. Το φως του Σείριου θα έφθανε μέσω του διαδρόμου (λόγω της ακριβούς ευθυγράμμισης) στο βωμό του εσωτερικού ιερού, όπως η ακτίνα ενός ειδικού φακού. Αυτή η εστιασμένη ακτίνα ενός μόνο αστέρα θα έφθανε στο βωμό γιατί η ευθυγράμμιση ήταν εξαιρετικά ακριβής και ο ναός ήταν βυθισμένος στο απόλυτο σκοτάδι. Σε έναν τεράστιο κατασκότεινο ναό, το φως ενός αστέρα που θα έπεφτε στο βωμό θα έκανε μάλλον μεγάλη εντύπωση στους παρόντες. Ενας τέτοιος ναός, αφιερωμένος στο Σείριο ήταν ο ναός της Ισιδας στα Ντάνταρα</div><div><br /></div><div>Μια επιγραφή σε ιερογλυφικά αναφέρει: «Λάμπει στον ναό της την Πρώτη Ημέρα του Νέου Χρόνου και ενώνει το φως της με εκείνο του πατέρα της Ρα, στον ορίζοντα». Αυτές οι 70 μέρες που παρέμενε η Σωθις στο κάτω κόσμο αποτελούσαν ιερή παράδοση και συντέλεσαν πρότυπο στη διαδικασία ταρίχευσης των νεκρών οι οποία διαρκούσε ακριβώς 70 ημέρες.</div><div><br /></div><div>Οι αινιγματικοί Ντόγκον</div><div><br /></div><div>Ας φύγουμε από τους Αιγύπτιους και ας μελετήσουμε τώρα μία αινιγματική αφρικανική φυλή. Μια ομάδα Γάλλων ανθρωπολόγων, κατά τη δεκαετία του 1950, ήρθε να ταράξει τα νερά με τα αποτελέσματα της έρευνάς της. Επικεφαλής της ήταν ο Marcel Griaule και η Germaine Dieterlen, που βρίσκονταν στο Μάλι, ερευνώντας τον τρόπο ζωής και τις παραδόσεις της φυλής Ντόγκον. Οι Ντόγκον αριθμούν γύρω στα 100.000 μέλη και κατοικούν στις σπηλιές των βουνών Χομπορί. Λέγεται πως κατέφυγαν εκεί προκειμένου να αποφύγουν τον εξισλαμισμό που υπέστησαν άλλες φυλές στα τέλη του 17ου αιώνα.</div><div><br /></div><div>Επειτα από τέσσερα χρόνια συμβίωσης μαζί με τους Ντόγκον και αφού οι ανθρωπολόγοι απέκτησαν τη πλήρη εμπιστοσύνη τους, το συμβούλιο της φυλής αποφάσισε να τους κάνει γνωστή τη μυστική παράδοσή τους. Αυτή η μυστική παράδοση, που διατηρήθηκε για χιλιάδες χρόνια, περιστρέφεται γύρω από αμφίβια όντα που τους επισκέφθηκαν κατά το απώτατο παρελθόν από τον αστερισμό του Σείριου. Οι ανθρωπολόγοι διαπίστωσαν τις λεπτομερείς αστρονομικές γνώσεις που διέθεταν για το ηλιακό μας σύστημα οι Ντόγκον, όπως για παράδειγμα ότι ο πλανήτης Κρόνος έχει δακτύλιους, ο Δίας έχει 4 μεγάλα φεγγάρια, η επιφάνεια της Σελήνης είναι ξηρή και άγονη… Ομως αυτό που έκανε τη μεγαλύτερη αίσθηση ήταν οι γνώσεις τους για τον αστερισμό του Σείριου.</div><div><br /></div><div>Οι Ντόγκον γνώριζαν για το Σείριο πως δεν είναι το μοναδικό άστρο στο σύστημά του, αλλά συντροφεύεται από την αόρατη παρουσία του «Πο Τόλο». «Τολό» σημαίνει στη διάλεκτό τους αστέρι και η λέξη «Πο» συμβολίζει έναν εξαιρετικά μικρό σπόρο φυτού. Ο Πο Τολό (Σείριος Β’) είναι για αυτούς το πιο μικροσκοπικό αστέρι, αλλά παράλληλα και το πιο βαρύ στο σύμπαν. Επίσης γνωρίζουν την ακριβή περίοδο της πλήρης τροχιάς του γύρω από τον Σείριο Α που είναι 50 χρόνια. Το ακόμα πιο παράδοξο είναι πως «υποθέτουν» πως η τροχιά που διαγράφει ο Σείριος Β γύρω από το Σείριο Α δεν είναι κυκλική αλλά ελλειπτική . Μετά από αιώνες αστρονομικής έρευνας, πρώτος ο Γιόχαν Κεπλερ το 17ο αιώνα ανακάλυψε ότι οι τροχιές των πλανητών είναι ελλειπτικές. Οι Ντόγκον γνώριζαν ότι όχι μόνο οι πλανήτες, αλλά και οι αστέρες διαγράφουν ελλειπτικές τροχιές…</div><div><br /></div><div>Για να αξιολογήσετε τα παραπάνω δεδομένα απλά σκεφτείτε πως ο λευκός νάνος Σείριος Β, όχι μόνο είναι αόρατος στο γυμνό μάτι, αλλά ούτε και τα πιο δυνατά τηλεσκόπια μέχρι το 1980 δεν ήταν ικανά να τον εντοπίσουν. Επίσης, για το καθορισμό της περιοδικότητάς και του βάρους του, απαιτείται πολύπλοκη χρήση αστρονομικών οργάνων και αρκετά προχωρημένα μαθηματικά. Πως είναι δυνατόν μία φυλή, ελάχιστα προηγμένη από τη λίθινη εποχή, να κατέχει αυτές τις πληροφορίες που οι σύγχρονοι επιστήμονες ανακάλυψαν μερικές δεκαετίες πριν; Πως έφθασαν στην ιδέα ότι υπάρχουν ελλειπτικές παρά κυκλικές τροχιές και πολύ περισσότερο πως εφάρμοσαν αυτή την ιδέα σε κάποιον μικροσκοπικό αόρατο αστέρα κάπου στο άπειρο του διαστήματος;</div><div><br /></div><div>Σύμφωνα με τη μυστική παράδοση των Ντόγκον, η γνώση αυτή δόθηκε από τους «Νόμμος», ιχθυόμορφα όντα τα οποία τους επισκέφθηκαν στο μακρινό παρελθόν από το άστρο του Σείριου και τους μετέφεραν την ιερή γνώση. Συγκρίσεις μπορούν να γίνουν και με τον ιχθυόμορφο θεό Ωάννης των βαβυλώνιων, ο οποίος και αυτός κατέβηκε από τους ουρανούς και μετέφερε τη γνώση στα ανθρώπινα όντα. Αυτό το αρχέτυπο του ουράνιου θεού που μεταφέρει τη γνώση, συναντάται επίσης και στους Σουμέριους με τους Αννουνάκι, στους Ισραηλίτες με τη μορφή του Ενώχ και στους Αιγύπτιους με τη μορφή του Ερμή ή Θωθ.</div><div><br /></div><div>Τα μυστικά ενός μεγάλου αποκρυφιστή</div><div><br /></div><div>Αρκετά χρόνια αργότερα, σκαλίζοντας τη ζωή του δημοφιλέστερου και πιο αμφιλεγόμενου αποκρυφιστή του περασμένου αιώνα, Aleister Crowley , ήρθα αντιμέτωπος με μία άλλη αινιγματική πτυχή του μυστηρίου του Σείριου. Η πολυσύνθετη, αλληγορική, πολλές φορές ειρωνική και μυστηριακή πέννα του Crowley, προβληματίζει αρκετούς αναγνώστες του, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να τον κατατάξουν ανάμεσα στην κατηγορία ενός επιδέξιου τσαρλατάνου, χειραγωγού ή φωτεινού γνώστη των Μυστηρίων. Ο Crowley ανήκε στην ομάδα των ανθρώπων που πίστευαν πως η ανθρώπινη συνείδηση, φιλτραρισμένη μέσα από τις κατάλληλες τεχνικές, μπορεί να εξυψωθεί και να εκτεθεί σε ανώτερες ενέργειες ή ακόμα και νοημοσύνες. Οι τεχνικές αυτές έχουν να κάνουν με την εκμηδένιση του Εγώ, το οποίο αποτελεί βασικό περιορισμό στη σύνδεσή μας με τα ανώτερα πεδία και δημιουργό πηγή παράσιτων. Επίσης ανατολικές διαλογιστικές τεχνικές αλλά και η χρήση ταντρικής σεξουαλικής μαγείας, αποτελούν οδούς προς το συντονισμό με τα ανώτερα ενεργειακά πεδία .</div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div>Επιστρέφοντας πίσω στο αίνιγμα του Σείριου, ήρθε η ώρα για τη παρουσίαση των περίφημων στοιχείων στα οποία αναφερθήκαμε προηγουμένως. Οπως μας πληροφορεί o Kenneth Grant , ένας εκ των μαθητών του Crowley και μετέπειτα αρχηγός του Οrdo Templi Orientis (Τάγματος του οποίου διετέλεσε εξωτερική κεφαλή ο A.C.), το μυστικό μαγικό όνομα του Crowley στο Ο.Τ.Ο. είναι «Φοίνιξ» . Ο Φοίνικας στην αρχαιότητα αντιπροσώπευε και τον αστερισμό, κεντρικό αστέρι του οποίο είναι ο Σείριος! Λίγες παραγράφους πιο κάτω, ο Grant αναφέρει πως ο Crowley σύνδεσε τον κορμό της μαγικής του διδασκαλίας με ένα συγκεκριμένο άστρο. Στην απόκρυφη παράδοση αναφέρεται ως o Ηλιος πίσω από τον Ηλιο , ο κρυμμένο Θεός, είναι ο τεράστιος Σείριος (το μέγεθός του είναι 25 φορές μεγαλύτερο από το δικό μας ήλιο).</div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div>Στην τελετουργία του Κρόουλι</div><div><br /></div><div>Ο Kenneth Grant συνεχίζει στο βιβλίο του «Αleister Crowley & the hidden God», υποστηρίζοντας πως o Crowley αποδεχόταν τη πιθανότητα ανοίγματος μιας πύλης επικοινωνίας με εξωγήινες νοημοσύνες. Και συνεχίζει λέγοντας: «Είναι αποκρυφιστική παράδοση – και ο Λάβκραφτ έδωσε αρκετή σημασία στα κείμενά του – ότι κάποιες ανώτερες εξελιγμένες διάνοιες ετοιμάζουν τις δυνάμεις τους με σκοπό να εισβάλλουν και να θέσουν υπό την κατοχή τους το πλανήτη! Αυτό το γεγονός πρέπει επίσης να αναλογιστεί μαζί με τους υπαινιγμούς του Τσαρλς Φορτ για ένα μυστικό Τάγμα που έχει έρθει σε επαφή με ξένες οντότητες και πιθανώς προετοιμάζει το έδαφος για τον ερχομό τους». Επίσης, ο Grant μας αποκαλύπτει πως το τάγμα που ίδρυσε ο Crowley το 1908, με την ονομασία «Argentum Astrum» ( Αργυρός Αστέρας ), είναι μια συμβολική ονομασία για το άστρο του Σείριου. Ο Crowley θεωρούσε το Α.Α. ως συνέχεια των Βαυαρών Illuminati. Οσον αφορά την παραπομπή στον Λαβκραφτ, όσοι είστε εξοικειωμένοι με τα διηγήματά του, γνωρίζετε για την εμμονή του με τις προαιώνιες ανώτερες δυνάμεις – θεότητες. Αρκετές από αυτές τις θεότητες έχουν αιγυπτιακά ονόματα, όπως για παράδειγμα η κορυφαία θεότητα Γιογκ – Σοθοθ , το όνομα της οποίας αποτελεί μία μίξη του άστρου των Αιγυπτίων Σωθις και του θεού Θωθ. Η τυφώνεια παράδοση που καθιέρωσε ο Grant στις στοές του ΟΤΟ, υποστηρίζει τη δυνατότητα επικοινωνίας με τις εξωανθρώπινες οντότητες, για τις οποίες γίνεται λόγος στα έργα του Λάβκραφτ.</div><div><br /></div><div>Η κεντρική θέση που κατείχε ο Σείριος στο μαγικό σύστημα του Crowley, μου άνοιξε το δρόμο για να διαπιστώσω πως κατέχει κεντρική θέση στη διδασκαλία αρκετών Ταγμάτων.</div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div>Η παράδοση του Γκουρτζίεφ</div><div><br /></div><div>Θα συνεχίσουμε με μία από τις πιο εμβληματικές πνευματικές οντότητες του περασμένου αιώνα τον Γεώργιο Γκουρτζίεφ ( Ελληνο-Αρμενικης καταγωγής). Γνωστός για το φιλοσοφικό του σύστημα με την ονομασία «ο τέταρτος δρόμος», επηρέασε πληθώρα σημαντικών προσωπικοτήτων της εποχής του, ανάμεσα στους υπήρχαν επιστήμονες, καλλιτέχνες και φιλόσοφοι. Ο J.G. Bennet, ένας εκ των μαθητών του, μας πληροφορεί στο βιβλίο του «Φτιάχνοντας έναν καινούριο κόσμο» πως μετά το θάνατο του δασκάλου του, πολλοί ήταν εκείνοι που του ζήτησαν να γράψει έναν σχολιασμό βασισμένο στο βιβλίο του Γκουρτζίεφ, «Βελζεβούβ: Ιστορίες στον εγγονό του». Αφού έγραψε μερικά κεφάλαια, τα έστειλε στους υπόλοιπους μαθητές για σχολιασμό. Σχεδόν όλοι τους συμφώνησαν ότι θα ήταν λάθος να δημοσιεύσει το υλικό, καθώς αποκάλυπτε περισσότερες πληροφορίες από όσες θα επιθυμούσε ο Γκουρτζίεφ. Αφορμή για αυτή τη διαφωνία ήταν ένα περιστατικό που ο Βennet έδωσε στη δημοσιότητα.</div><div><br /></div><div>Ο Γκουρτζίεφ συνήθιζε να ακούει προφορικά το περιεχόμενο των βιβλίων του ώστε να μπορεί να κρίνει εάν κάποια από τα μηνύματα που ήθελε να περάσει ήταν αρκετά εμφανή στον αναγνώστη, καθώς ο ίδιος δεν ήθελε να προσφέρει στο κοινό του μασημένη τροφή. Μία φορά, αφού άκουσε ένα κεφάλαιο, κατέληξε στο συμπέρασμα πως έπρεπε να ενσωματώσει σε αυτό την πρόταση «Θάψε το σκύλο βαθύτερα». Οταν οι μαθητές του τον διόρθωσαν και του είπαν πως μάλλον θέλει να πει «θάψε το κόκκαλο βαθύτερα», ο Γκουρτζίεφ τους εξήγησε πως «δεν είναι το κόκκαλο αυτό που πρέπει να βρουν αλλά ο σκύλος. Ο σκύλος είναι η λέξη κλειδί για τον αστερισμό του σκύλου, το Σείριο, που αντιπροσωπεύει το πνεύμα της σοφίας στη Ζωροαστρική παράδοση». Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει το γεγονός σαν σύμπτωση, αν όμως συνυπολογίσουμε το θέμα του βιβλίου, τα περιθώρια σύμπτωσης στενεύουν. Το βιβλίο του, που χαρακτηρίστηκε από τον Martin Seymour-Smith ως ένα από τα 100 σημαντικότερα βιβλία που έχουν γραφτεί ποτέ, έχει σαν θέμα του το ταξίδι μιας εξωγήινης φυλής στο σύμπαν, η οποία τελικά καταλήγει στη Γη και παρεμβαίνει στην ιστορία της, με αποτέλεσμα την «επιτάχυνση» της εξέλιξης της ανθρωπότητας.</div><div><br /></div><div>O Bennet και άλλοι μαθητές του Γκουρτζίεφ, υποστηρίζουν πως ο δάσκαλός τους, σε κάποιο ταξίδι του στην Κεντρική Ασία, βρήκε τα ίχνη μιας σπουδαίας σχολής εσωτερικής γνώσης, με το όνομα «Αδελφότητα Σαρμούνγκ», που φέρεται να είναι φορέας μιας μυστικής γνώσης που προέρχεται από το 3000 π.Χ και την αρχαία Βαβυλώνα. Ο Kenneth Grant τοποθετεί και αυτός την ταντρική παράδοση στην οποία μυήθηκε και έγινε φορέας της ο Crowley πίσω στην αρχαία Βαβυλώνα, αλλά και την αρχαία Αίγυπτο του 3000 π.Χ. Βλέπουμε, λοιπόν, πως δύο από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του δυτικού εσωτερισμού ήταν συνεχιστές της ιερής παράδοσης που κατείχαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, οι Σουμέριοι, αλλά και η αφρικανική φυλή των Ντόγκον.</div><div><br /></div><div>Η σύνδεση του Crowley με το Σείριο παρέμεινε αόρατη μέχρι που ήρθε στην επιφάνεια αρκετά χρόνια μετά το θάνατο του, ενώ το ίδιο ισχύει και για τον Γκουρτζίεφ. Ο τεκτονισμός συνδέει το Σείριο με το σύμβολο του πυρωμένου άστρου και αποκαλύπτει τη διδασκαλία του γύρω από αυτόν στους τελευταίους βαθμούς.</div><div><br /></div><div>Η διδασκαλία της Θεοσοφικής Εταιρίας</div><div><br /></div><div>Από την άλλη, σε μια άλλη γνωστή πνευματική ομάδα, τα μυστικά του Σείριου φανερώνονται περισσότερο απροκάλυπτα. Η Θεοσοφική εταιρία, η οποία έπαιξε και αυτή καθοριστικό ρόλο στη πνευματική ανάπτυξη του περασμένου αιώνα, δέχεται πως ο αστερισμός του Σείριου ασκεί άμεση επίδραση σε όλη την πλάση και έχει άρρηκτη σχέση με κάθε μεγάλη θρησκεία του παρελθόντος. Για την Αλίκη Bailey, κεντρικό πρόσωπο της εταιρίας, αποτελεί το σπίτι της πνευματικής ιεραρχίας, ενώ υποστηρίζει πως εάν η ζεστασιά που εκπέμπει με την ακτινοβολία του ο ήλιος, μας κρατάει ζωντανό τον φυσικό κόσμο, ο Σείριος κρατάει με τη δικιά του ακτινοβολία ζωντανό τον πνευματικό. Μάλιστα, έπειτα από συνεδρίες ύπνωσης, έφθασε στη γνώση πως η Μεγάλη Λευκή Στοά βρίσκεται στον Αστρο-Σκυλο και αποτελεί τη πατρίδα της πνευματικής ιεραρχίας. Η ιδρύτρια της Θεοσοφικής Εταιρίας, Helena Petrova Blavatsky, σε ένα από τα βιβλία της μας πληροφορεί πως ο Σείριος είχε άμεση σχέση με τη πυραμίδα της Γκίζας και με τις μυητικές τελετουργίες που λάμβαναν χώρα εκεί. Ο επιστήμονας Dr. Douglas Baker, που άνηκε στους κόλπους της Θεοσοφικής Εταιρίας, προχωράει το θέμα ένα βήμα παραπέρα υποστηρίζοντας πως στο γαλαξιακό ον του σύμπαντος, ο Σείριος αποτελεί το τρίτο μάτι, το Αjna chakra, ενώ ο ήλιος μας το chakra της καρδιάς. Η πλανητική μας εξέλιξη εξαρτάται από τη σωστή ροή ενέργειας από το chakra της καρδιάς (ηλιος) στο ajna chakra (Σείριος). Οσο εξωφρενικά και αν ακούγονται όλα αυτά, δεν μπορώ παρά να μην αναφέρω τη σύμπτωση πως μία γειτονική φυλή των Ντόγκον, οι Bozo αναφέρονται στο Σείριο ως το άστρο-μάτι.</div><div><br /></div><div>Πολλές πληροφορίες, συμπτώσεις και ερωτήματα προκύπτουν από την έρευνα της σχέσης του Σείριου με τους αρχαίους λαούς και των μυστικών ταγμάτων που φέρονται να είναι συνεχιστές αυτής της γνώσης.</div><div><br /></div><div>Είναι γεγονός πως ο καθένας αναλύει τα δεδομένα που προκύπτουν από το δικό του ξεχωριστό οπτικό πεδίο. Αυτό το πεδίο συνίσταται από τα διανοητικά φίλτρα που χρησιμοποιούμε, δηλαδή τα συστήματα πεποιθήσεων και αντίληψης, που αποτελούν το μοναδικό τρόπο του καθενός μας να συνδέεται και να ερμηνεύει το χαοτικό άπειρο σύμπαν έξω από το «σπήλαιο» του κρανίου μας. Ετσι φορώντας τα δικά του «γυαλιά πραγματικότητας», κάθε μέλος της κοινωνίας είναι ελεύθερο να αποδώσει από μηδενική αξία έως αρκετά μεγάλη στα παρακάτω ερωτήματα:</div><div><br /></div><div>Ποια είναι η σχέση του Σείριου με τη Γη; Πως οι Ντόγκον κατείχαν αυτό το πλήθος απίστευτων αστρονομικών γνώσεων για το ηλιακό σύστημα και το Σείριο; Γιατί οι Αιγύπτιοι είχαν σε τόσο περίοπτη θέση το Σείριο ώστε ακόμα και η θέση των δωματίων μέσα στους ναούς τους να ήταν ευθυγραμμισμένη με το άστρο; Ποιος ήταν ο ρόλος του άστρου στα αρχαία μυστήρια; Γιατί παίζει τόσο σημαντικό και διαχρονικό ρόλο στην εσωτερική παράδοση και τα μυητικά Τάγματα; Και τέλος, η παρουσία του είναι συμβολική ή έχει τις ρίζες της στο μακρινό παρελθόν;</div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div>Ο Σείριος στον Τεκτονισμό</div><div><br /></div><div>Στις τεκτονικές στοές ο Σείριος συναντάται ως σύμβολο στον πυρωμένο αστέρα. Με μία επιφανειακή ματιά στο τεκτονικό συμβολισμό, μπορούμε να κατανοήσουμε την ύψιστη σημαντικότητα του. Ο τέκτονας συγγραφέας William Hutchinson γράφει: «Είναι το πρώτο και πιο εξυψωμένο σύμβολο που απαιτεί τη προσοχή μας μέσα στη στοά. Το σύμβολο του πυρωμένου άστρου είναι μία απόπειρα αναπαράστασης του τρόπου που το φως του Σείριου διαπερνούσε τη μεγάλη πυραμίδα κατά τη διάρκεια των μυήσεων. Ο τεκτονισμός διδάσκει πως ο πυρωμένος αστέρας είναι ένα θεϊκό σύμβολο, υποδηλώνοντας την πανταχού παρουσία και παντογνωσία του θεού. Ως εκ τούτου, ο Σείριος είναι το ιερό σημείο στο οποίο όλοι οι Τέκτονες πρέπει να φθάσουν. Είναι η πηγή της θεϊκής δύναμης και ο προορισμός όλων των ανθρώπων που έχουν τη θεϊκή σπίθα μέσα τους. Στο ταξίδι του τέκτονα προς την ολοκλήρωση πρέπει να αφομοιωθεί η έννοια της διπολικότητας, η οποία αντιπροσωπεύεται στην ένωση του Οσιρι και της Ισιδας, οι οποίοι δίνουν ζωή στον Ωρο, το παιδί άστρο, τον τέλειο άνθρωπο του τεκτονισμού που εξισώνεται στο πυρωμένο αστέρα…»</div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div>Who is Who: Ο Φοίβος Καλφόπουλος είναι απόφοιτος πανεπιστημίου με κατεύθυνση την ψυχολογία. Υπήρξε επί σειρά ετών μέλος της διαδικτυακής ομάδας Gateway συντονίζοντας τις δράσεις της Ελληνικής Κοινότητας του Μεταφυσικού (metafysiko.gr). Επικοινωνήστε μαζί του στο zoskiacultus93@yahoo.gr.</div><div><br /></div><div> </div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-22178685998258197122020-06-16T02:06:00.002-07:002020-06-16T02:06:51.490-07:00Κανιβαλισμός: Το τελευταίο ταμπού<div>Σε μια εποχή που και τα ειδεχθέστερα των εγκλημάτων έχουν πάψει πια να σοκάρουν την κοινή γνώμη, ο κανιβαλισμός μοιάζει να είναι το τελευταίο προπύργιο της φρίκης. Για μια φυλή –την ανθρώπινη- που σύμφωνα με την Βίβλο κατάγεται από τον αδελφοκτόνο Κάιν, ίσως να είναι και ο… τελευταίος πειρασμός!</div><div><br /></div><div>Τα φονικά ένστικτα που αναπτύσσονται μεταξύ των ανθρώπων, έχουν σύμφωνα με τους κοινωνιολόγους και τους ιστορικούς μια πολύ απλή εξήγηση. Συνδέονται με το γεγονός ότι ο άνθρωπος εξελίχθηκε από άοπλο χορτοφάγο σε οπλισμένο σαρκοφάγο και εν συνεχεία παμφάγο, χωρίς την ταυτόχρονη ανάπτυξη του ενστικτώδους μηχανισμού, (ο οποίος συναντάται ακόμα και στα ζώα με τα πιο έντονα φονικά ένστικτα) που ορίζει πως τα όπλα, φυσικά ή τεχνητά, κατά κανόνα δεν στρέφονται ενάντια στο ίδιο είδος.</div><div><br /></div><div>Κάνοντας μια σύντομη ανασκόπηση στο ζήτημα της ανθρωποφαγίας, από τους Νεάντερταλ που κανιβάλιζαν κατά περίσταση, τους Σκύθες που έτρωγαν συστηματικά τους εχθρούς τους, αλλά και τον Πέρση στρατηλάτη Καμβύση, μέχρι τις κανιβαλικές τελετουργίες των πρωτόγονων νομαδικών φυλων, την συμμορία του αιμομίκτη κανίβαλου Sawney Bean, τον διάσημο ανθρωποφάγο Hannibal Lecter (πρόκειται άραγε για εντελώς μυθοπλαστικό πρόσωπο;) και τις περιπτώσεις σύγχρονων μας κανίβαλων που έχουν σημειωθεί κατά καιρούς σε πολλές χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου, μπορούμε ίσως να συνεπάγουμε ότι η κατανάλωση ανθρώπινου κρέατος από ανθρώπους (και όχι η περιστασιακή ή η κατ’ ανάγκη), αποτελεί μια πρακτική η οποία αν και περιορίστηκε, ουδέποτε εξαλείφθηκε. Επιπρόσθετα ποτέ δεν κατέστη εφικτό να εξηγηθεί επαρκώς. Το τελευταίο δε κώλυμα, μοιάζει να ενισχύεται όταν πολλοί «εκπρόσωποι» του είδους που συνελήφθηκαν για τα εγκλήματα τους, έθεταν στην ανθρωπότητα με φυσικότητα το ερώτημα: «Και γιατί όχι»;</div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div>«Cannibe» σημαίνει γενναίος</div><div><br /></div><div>Ο όρος κανιβαλισμός προέρχεται από την ισπανική λέξη «canibal» και υποδηλώνει την κατανάλωση ανθρώπινου κρέατος διασαφηνίζοντας ότι η πράξη δεν συμβαίνει για λόγους επιβίωσης, αλλά με βάση κάποιο τελετουργικό σκοπό. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως η ισπανική λέξη έχει την ρίζα της στην λέξη «cannibe» (πιθανόν σχετίζεται με το «caribe»), το όνομα μιας φυλής ιθαγενών των βορειοανατολικών περιοχών της νότιας Αμερικής, στην οποία παρατηρήθηκε αυτή η συνήθεια, ενώ στην τοπική διάλεκτο «cannibe» σήμαινε γενναίος. Πόση αλήθεια κρύβει η ετοιμολογία της λέξης και πόσο συνδέθηκε μέσα στους αιώνες η πρακτική της ανθρωποφαγίας με την γενναιότητα; Αν και σε πολλούς η συνειρμική σύνδεση μοιάζει αδόκιμη, η ιστορία έρχεται μάλλον να την επιβεβαιώσει.</div><div><br /></div><div>Ο κανιβαλισμός είναι μια πρακτική που έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα, με καταγραφές για περιστατικά κανιβαλισμού να αναφέρονται από πολλούς συγγραφείς όπως ο Ηρόδοτος, ο Πλίνιος, ο Στράβων, ο Ιούλιος Καίσαρας αλλά και ο Ομηρος. Μάλιστα, οι μελετητές των προαναφερθέντων έργων, αναφέρουν πως σαν πρακτική δεν συνδεόταν με την θηριωδία και δεν συνέβαινε σε πολιτισμούς χαμηλού επιπέδου όπως θα περίμενε κανείς. Στον Ηρόδοτο για παράδειγμα αναφέρεται η νομαδική φυλή των Σκυθών, που ζούσε στα βάθη της Ασίας και τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας. Ο ιστορικός τους περιγράφει ως «ανδροφάγους Σκύθες» και αυτό γιατί συνήθιζαν να τρώνε τόσο τους γηραιότερους της φυλής τους, όσο και τους αιχμαλώτους που έπιαναν από τις μάχες τους. Επιπροσθέτως κατά τους Πλίνιο, Αρεταίο και Γαληνό, η ανθρωποφαγία δεν ήταν προνόμιο των Σκυθών. Υπήρχαν πολλοί Μεσογειακοί λαοί, όπως επίσης πληθυσμοί της Αιγύπτου και της Ρώμης, που ασκούσαν τον κανιβαλισμό για λόγους θρησκευτικούς ή για λόγους υγείας. Υπήρχε η πεποίθηση πως η κατανάλωση του αίματος και των οργάνων του νεκρού, θα δώσει σε όσους τον καταναλώσουν μέρος από την σοφία του ή θα χαρίσει καλή υγεία και ίαση.</div><div><br /></div><div>Αιώνες πριν τη δράση των προαναφερθέντων, το φαινόμενο του κανιβαλισμού παρατηρήθηκε στους Νεάντερταλ, γεγονός που αποδεικνύεται από την ανάλυση ανθρώπινων οστών που ανακαλύφθηκαν στην Ευρώπη και ανάγονται στην νεολιθική εποχή. Διαπιστώθηκε ότι τα οστά αυτά είχαν σπάσει από άλλους ανθρώπους προκειμένου να εξαχθεί ο μυελός των οστών. Αντίστοιχα, σώματα της ίδιας περιόδου φαίνεται πως είχαν διαμελιστεί αμέσως μετά τον θάνατό τους με σκοπό να φαγωθούν. Φαίνεται όμως ότι κανιβαλιστικές τάσεις υπήρξαν σε όλη την Ευρώπη, αφού αντίστοιχα δείγματα συναντούμε από την αρχαία Σκωτία μέχρι τα Βαλκάνια.</div><div><br /></div><div>Και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού όμως, όπου ο κανιβαλισμός έχει και τις ρίζες του, τόσο οι φυλές Ινδιάνων της βόρειας Αμερικής όσο και οι Αζτέκοι, που είχαν δομήσει έναν πολιτισμό υψηλού επιπέδου και είχαν άρτια διοκητική οργάνωση, συνήθιζαν να κανιβαλίζουν τους εχθρούς τους, κρατώντας μάλιστα τα οστά με τα οποία κοσμούσαν τους ναούς τους. Μία από τα ίδια και για τους αυτόχθονες λαούς της Ωκεανίας, όπου για να εξαλειφθεί το συνήθειο της ανθρωποφαγίας, έγιναν μεγάλες προσπάθειες από τις κυβερνήσεις μέχρι και τα τέλη του 20ου αιώνα! Από τους πλέον… ενσυνείδητους ανθρωποφάγους, θεωρούνταν και μια φυλή στην Παπούα Νέα Γουινέα οι οποίοι μέχρι πριν κάποιες δεκαετίες, χώριζαν τον πληθυσμό τους σε «ανθρώπους» και «φαγώσιμους», τρώγοντας έναν ηλικιωμένο άντρα για κάθε παιδί που γεννιόταν και δίνοντας μια σκληρή αλλά αποτελεσματική λύση στο πρόβλημα του υπερπληθυσμού.</div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div>Η συμμορία της Σκωτίας</div><div><br /></div><div>Ο Alexander Sawney Bean γεννήθηκε το 16ο αιώνα στο ανατολικό Lothian, μια περιοχή στα πέριξ του Εδιμβούργου και με βάση τις καταβολές του θα μπορούσε να είναι ένας τυπικός Σκοτσέζος. Ομως η ζωή του θα εξελισσόταν πολύ διαφορετικά. Διαπιστώνοντας νωρίς πως δεν τρέφει καμία εκτίμηση για την νομοταγή και συμβατική ζωή, κατάφερε να γίνει ο φόβος και ο τρόμος της περιοχής για πολλά χρόνια. Δημιουργώντας μια γροτέσκα προσωπικότητα και ακολουθώντας έναν αιμοδιψή από άποψη τρόπο ζωής, έφτιαξε μια συμμορία με την οποία έκαναν επιθέσεις σε περιηγητές και ταξιδιώτες, όχι για να τους ληστέψουν, αλλά για να τους φάνε! Ο αριθμός των θυμάτων τους, όταν εν τέλει η συμμορία συνελήφθη από το ανθρωποκυνηγητό που εξαπολύθηκε εναντίον τους από τον βασιλιά James VI της Σκωτίας, άγγιζε το ανατριχιαστικό νούμερο των 1.000 ανθρώπων.</div><div><br /></div><div>Πιο συγκεκριμένα, ο Sawney είχε ξεκινήσει να εργάζεται ως σκαπανέας, επάγγελμα που «κληρονόμησε» από τον πατέρα του. Επίσης είχε μια σύζυγο, με την οποία όμως πολύ σύντομα κατέληξαν ότι δεν μπορούσαν να ζήσουν μέσα στο στενό πλαίσιο της κοινωνίας. Ετσι το έσκασαν και πήγαν να ζήσουν σε μια σπηλιά στην νότια πλευρά του νησιού (την Bennane Head, η οποία αποτελεί μέχρι σήμερα για το λόγο αυτό, τουριστικό αξιοθέατο της Σκωτίας). Η πρόσβαση στην σπηλιά ήταν δύσκολη κι όταν ερχόταν η παλίρροια τα νερά κάλυπταν εντελώς την είσοδο. Παρ’ όλα αυτά όποιος βρισκόταν στο εσωτερικό της ήταν προστατευμένος, αφού το βάθος της έφτανε τα 200 μέτρα, καθιστώντας την ένα ιδανικό ορμητήριο για τους επίδοξους εγκληματίες. Ο Sawney και η σύζυγός του έζησαν εκεί για αρκετό διάστημα, σκοτώνοντας περαστικούς και τρώγοντας την σάρκα τους, όχι τόσο για να επιβιώσουν αλλά από αγνή και καθαρή απόλαυση. Μέσα στο διάστημα των 25 ετών που υπολογίζεται πως έζησαν εκεί, απέκτησαν οχτώ γιους, έξι κόρες, δεκαοχτώ αρσενικά και δεκατέσσερα θηλυκά εγγόνια, εκ των οποίων τα περισσότερα ήταν δημιούργημα αιμομιξιών.</div><div><br /></div><div>Οι απόγονοί τους ανατράφηκαν φυσικά με τα πρότυπα των γονιών, φτιάχνοντας έτσι την θρυλική συμμορία των Sawney Bean, που δρούσε τα βράδια, κάνοντας επιθέσεις σε μοναχικούς ταξιδιώτες ή παρέες διερχομένων καβαλάρηδων, διαμελίζοντας και τρώγοντας όποιον δεν κατάφερνε να ξεφύγει. Ο θρύλος λέει ότι όταν η τροφή περίσσευε, ο Sawney διακατεχόμενος από πνεύμα οικονομίας, έκανε τα κομμάτια τουρσί με το αλάτι της θάλασσας και τα διατηρούσε για τις μέρες που δεν θα υπήρχε λεία. Τα τμήματα που δεν τρώγονταν από την άλλη, πετιούνταν στην θάλασσα και συχνά ξεβράζονταν σε κοντινές ακτές σπέρνοντας τον πανικό στους περίοικους.</div><div><br /></div><div>Οι εξαφανίσεις ανθρώπων δεν περνούσαν απαρατήρητες από τις τοπικές κοινωνίες και σε συνδυασμό με τα διαμελισμένα πτώματα που ξεβράζονταν συχνά, θορυβούσαν τις αρχές.Ομως οι Sawney ήταν προσεκτικοί στις εφόδους τους, δεν εμφανίζονταν ποτέ κατά την διάρκεια της ημέρας, ενώ και η σπηλιά τους ήταν ένα φυσικό οχυρό, του οποίου η είσοδος συνήθως ούτε καν φαινόταν.</div><div><br /></div><div>Σύντομα προκλήθηκε φρενίτιδα στους ντόπιους που δεν μπορούσαν να εξηγήσουν τι συνέβαινε. Σε μια απελπισμένη ανάγκη για απονομή δικαιοσύνης, ξεκίνησαν άδικα λιντσαρίσματα σε πανδοχείς και ξενοδόχους που βρίσκονταν κατά μήκος της διαδρομής των μυστηριωδών εξαφανίσεων, όμως με τις εξαφανίσεις να συνεχίζονται, σύντομα κατάλαβαν πως είχαν στρέψει τα βέλη τους σε λάθος στόχο.</div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div>Το τέλος του τρόμου</div><div><br /></div><div>Μετά από 25 χρόνια αδιάκοπης ανθρωποφαγίας, το τέλος για τους Sawney ήρθε όταν ένα βράδυ επιχείρησαν να επιτεθούν σε ένα έφιππο ζευγάρι που περνούσε από την περιοχή. Η σύζυγος διαμελίστηκε σε πολύ σύντομο χρόνο από τα μικρά της ομάδας, όμως ο άντρας κατάφερε να διαφύγει καθώς ήταν οπλισμένος και μυημένος στις τεχνικές της μάχης.Ετσι ο πρώτος επιζήσαντας από τους κανίβαλους, έχοντας εντοπίσει την περιοχή δράσης τους, ενημέρωσε τους πολίτες, φτάνοντας μέχρι τον βασιλιά, από τον οποίο ζήτησε να δράσει για να σταματήσουν οι φρικαλεότητες της αιμοσταγούς συμμορίας. Ο βασιλιάς James VI της Σκωτίας –μετέπειτα βασιλιάς James I της Αγγλίας- ηγήθηκε ο ίδιος μιας «στρατιάς» 400 αντρών και με την βοήθεια σκύλων ιχνηλατών, κατάφεραν να εντοπίσουν το ορμητήριο των Sawney. Τα σκυλιά έχοντας εντοπίσει την οσμή της σάρκας, οδήγησαν τους άντρες στην είσοδο της σπηλιάς και καθώς ήταν μέρα, τους έφερε αντιμέτωπους με τον αιμομίκτη, κανίβαλο πατριάρχη και την οικογένεια του, αλλά και αμέτρητων ανθρώπινων μελών που κρέμονταν από το ταβάνι της σπηλιάς. Ολα τα μέλη της συμμορίας πιάστηκαν ζωντανά, αλυσοδέθηκαν και οδηγήθηκαν προσωρινά στις φυλακές του Εδιμβούργου. Εν συνεχεία και υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, μεταφέρθηκαν στην Γλασκόβη όπου και τους ανακοινώθηκε η εσχάτη των ποινών χωρίς να προηγηθεί δίκη. Μάλιστα, προς τέρψη του φιλοθεάμονος κοινού αλλά και μέσα στο πλαίσιο μιας πανηγυρικής ατμόσφαιρας, καθώς η κοινωνία είχε πλέον απελευθερωθεί από τον φόβο των διαμελισμένων πτωμάτων και των εξαφανίσεων, η θανάτωση τους δεν έγινε με τον συνηθισμένο, συμβατικό τρόπο. Στους άντρες πραγματοποιήθηκε ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων, των χεριών και των ποδιών ώστε να πεθάνουν από αιμορραγία. Οι γυναίκες και τα παιδιά, αφού παρακολούθησαν τον αργό και βάναυσο θάνατο των αντρών, κάηκαν ζωντανοί.</div><div><br /></div><div>Ενας μύθος της κωμόπολης Girvan, της πλησιέστερης στο σημείο δράσης των Sawney περιοχής, λέει πως μια από τις κόρες του Alexander είχε καταφέρει να ξεφύγει από την οικογένεια-συμμορία και προσπάθησε να φτιάξει την ζωή της στην κοντινή πόλη. Οταν η ιστορία της μαθεύτηκε στους κατοίκους, την έπιασαν και την κρέμασαν στο δέντρο που η ίδια είχε φυτέψει στην αυλή της. Από τότε, σύμφωνα με τον θρύλο, ο προσεκτικός επισκέπτης μπορεί να ακούσει τον ήχο της ταλάντωσης και τις τελευταίες κραυγές της κρεμασμένης κοπέλας. Αξίζει πάντως να αναφέρουμε πως μέχρι σήμερα η ιστορία των Sawney αποτελεί φόβητρο για τα παιδιά στις κοντινές στο Girvan επαρχίες, αλλά και μια αξιόλογη πηγή εσόδων, αφού τα τουριστικά γραφεία οργανώνουν επισκέψεις στην σπηλιά «Bennane Head», δίνοντας στον σύγχρονο άνθρωπο το μερίδιο της έντονης συγκίνησης του τρόμου που όλοι αποζητούν.</div><div><br /></div><div>Οι Hannibal Lecter του σήμερα</div><div><br /></div><div>Αποτέλεσε δημιούργημα της φαντασίας του Thomas Harris και χαρακτηρίζεται από πολλούς ως η απόλυτη ενσάρκωση της ιδιοφυίας της φρίκης, γεγονός που τον τοποθετεί στο πάνθεον των «κακών» της τέχνης. Ο ψυχίατρος Hannibal Lecter, που έχοντας σώας τας φρένας, αλλά και μια αλλόκοτη νηφαλιότητα του νου, επέλεγε να τρέφεται με ανθρώπινο κρέας, θεωρούσε την πράξη του εντελώς φυσιολογική. Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο συγγραφέας έπλασε τον χαρακτήρα των βιβλίων του μετά από ενδελεχή μελέτη των αρχείων των φρικιαστικότερων εγκλημάτων που διατηρούσε το FBI. Με τον παρανοϊκό δόκτωρ να αποτελεί ένα αμάλγαμα περιπτώσεων πραγματικών ανθρώπων, δεν προκαλούν απορίες τα αντίστοιχα πρόσφατα περιστατικά που συγκλονίζουν κατά περιόδους τις τοπικές κοινωνίες.</div><div><br /></div><div>Ετσι έχουμε τον Hannibal της Βενεζουέλας, κατά κόσμον Dorangel Vargas, ο οποίος μέχρι την σύλληψή του το 1999 είχε φάει δέκα ανθρώπους σε διάστημα δύο μόλις ετών, ενώ με απάθεια δήλωσε στο δικαστήριο και τους δημοσιογράφους πως «…οποιοσδήποτε μπορεί να φάει ανθρώπινο κρέας, αρκεί να το πλύνει και να το ψήσει καλά». Ο ίδιος πάντως απέφευγε τους ηλικιωμένους γιατί έχουν πολλές τοξίνες και τους παχύσαρκους γιατί είχαν χοληστερίνη!</div><div><br /></div><div><img alt="Οι πιο καλές και γραφικές ταινίες με θέμα τον κανιβαλισμό | School ..." src="https://schoolofrock.gr/wp-content/uploads/2014/04/hr_The_Green_Inferno_1.jpg" /></div><div><br /></div><div>Μια ακόμα πρόσφατη σχετικά περίπτωση που συγκλόνισε την Αμερική, είναι αυτή στο Μαϊάμι μόλις ένα χρόνο πριν, όπου οι κάμερες ασφαλείας κάτω από μια γέφυρα, κατέγραψαν έναν άντρα την στιγμή που κυριολεκτικά έτρωγε έναν άλλον, έχοντας ξεκινήσει από το πρόσωπο. Ο θύτης είχε καταγωγή από την Αϊτή και μετά από εξέταση κρίθηκε ψυχικά διαταραγμένος.</div><div><br /></div><div>Η λίστα με τους σύγχρονους εγκληματίες όμως είναι ατελείωτη, εμπεριέχοντας μάλιστα και άτομα νοητικά υγιή, καταδεικνύοντας σε μερικές περιπτώσεις την απλή επιθυμία και περιέργεια ως τα μόνα κίνητρα της φρικιαστικής πράξης τους.</div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div>Παμφάγοι αλλά όχι ανθρωποφάγοι;</div><div><br /></div><div>Ο κανιβαλισμός σήμερα είναι απαγορευμένος από τον σύγχρονο πολιτισμό. Απλά απαγορεύεται. Τελεία. Παρ’ όλα αυτά, καταλαβαίνοντας κανείς ότι η κατανάλωση ανθρώπινου κρέατος, όπου συνέβαινε συστηματικά, δεν συνδεόταν με την επιβίωση αλλά με κάποια τελετουργία, δημιουργεί μια σειρά εύλογων αποριών. Πόσο βαθειά στο γονίδιο μας υπάρχει ο κανιβαλισμός και πόσο πίσω έχει «σπρωχτεί» στο συλλογικό ασυνείδητο; Πόσο βέβαιοι είμαστε ότι κάποια στιγμή δεν θα επανέλθει στο προσκήνιο; (δείτε για παράδειγμα την επιτυχία που σημειώνουν οι τηλεοπτικές σειρές με τα αιμοσταγή ζόμπι). Πως περιμένουμε από τον άνθρωπο που ζει σε κοινωνίες δομημένες σε πολιτικοοικονομικά συστήματα που χαρακτηρίζονται από όλο και πιο έντονη –μεταφορική- ανθρωποφαγία, να αποδοκιμάσει και να απορρίψει στο μέλλον την κυριολεκτική; Οσο οι άνθρωποι δέχονται πιέσεις παντός τύπου, τόσο τα πρωτόγονα ένστικτα θα κάνουν την εμφάνισή τους. Και τότε ίσως η ανθρωπότητα έρθει και πάλι αντιμέτωπη με εκείνον τον πρωτόγονο και αρχέγονο τρόμο.</div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div>Who is Who: Η Θεανώ Καρούτα είναι δημοσιογράφος στον Ελεύθερο Τύπο και συντάκτρια του περιοδικού “Φαινόμενα”.</div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div>Σημείωση: Το άρθρο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο Σαββατιάκο περιοδικό του Ελεύθερου Τύπου, τα “Φαινόμενα”.</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-69818692790797250802020-06-16T02:03:00.000-07:002020-06-16T02:03:12.127-07:00Σοφία, η ξεχασμένη θεά των χριστιανών<div>«Γνώρισα όλα όσα είναι κρυφά και φανερά· η Σοφία µού τα δίδαξε, αυτή άλλωστε που δηµιούργησε τα πάντα. (…) Mόνη της µπορεί να κάνει τα πάντα· τα κάνει όλα καινούργια και η ίδια µένει αµετάβλητη. (…) Aυτή είναι πιο λαµπρή από τον ήλιο και βρίσκεται πιο ψηλά από τ’ αστέρια, και σε σύγκριση µε το φως της ηµέρας έχει υπάρξει πριν απ’ αυτό. (…) Aπλώνεται απ’ άκρη σ’ άκρη µε δύναµη κι όλα τα κυβερνάει µε καλοσύνη».</div><div>Τα λόγια αυτά προέρχονται από τη Σοφία Σολοµώντος (7: 21, 27, 29 και 8: 1), ένα κείµενο που γράφτηκε στα ελληνικά από κάποιον άγνωστο Ιουδαίο της Αλεξάνδρειας κατά την ελληνιστική εποχή. Περιλαµβάνεται στην Παλαιά ∆ιαθήκη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, όχι όµως στην αντίστοιχη εβραϊκή Βίβλο, ίσως γιατί «ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του έργου είναι η επίδραση της ελληνιστικής σκέψης, κυρίως της πλατωνικής φιλοσοφίας, σε ορισµένες ιδέες του συγγραφέα», όπως επισηµαίνει η Ελληνική Βιβλική Εταιρεία.</div><div><br /></div><div>Ποια είναι τελικά η Σοφία; Αυτή η µυστηριώδης θηλυκή µορφή µε τις θεϊκές ιδιότητες που ονονάζεται Χοχµά στα εβραϊκά; Mέσα από κείµενα της Παλαιάς ∆ιαθήκης, όπως οι Παροιµίαι, η Σοφία Σολοµώντος, η Σοφία Σειράχ, το βιβλίο του Iώβ και οι Ψαλµοί, τη βλέπουµε να ξεπροβάλλει ξανά και ξανά. Εµφανίζεται ως πρόσωπο που φτιάχνεται από τον Γιαχβέ πριν απ’ τον κόσµο, παίρνει µέρος στο δηµιουργικό του έργο και στέλνεται απ’ αυτόν στη Γη για να φανερώσει στους ανθρώπους τα µυστικά της θείας βούλησης. (Παροιµίαι 1: 20-33, 8: 1-9: 18, 8: 22-36, Σοφία Σειράχ 1: 4, 24: 1-22, 24: 9, Σοφία Σολοµώντος 9: 9-12).</div><div><br /></div><div>Θα µπορούσε βέβαια να ισχυριστεί κανείς πως όσα λέγονται γι’ αυτήν είναι ποιητικές µεταφορές και τίποτα άλλο. Ωστόσο, µέσα στη Σοφία Σολοµώντος ο συγγραφέας διαγράφει ανάγλυφα τη θηλυκή υπόσταση αυτής της µυστηριώδους µορφής: «Tη Σοφία την αγάπησα και την αναζήτησα από τα νιάτα µου. Eρωτεύτηκα την οµορφιά της και ζήτησα να την πάρω γυναίκα µου». (8: 2) Επιπλέον, την παρουσιάζει ως συντρόφισσα του Γιαχβέ που κατέχει τη δύναµη της δηµιουργίας: «Aυτή ισχυρίζεται πως έχει υψηλή καταγωγή, γιατί ζει µαζί µε τον Θεό, γιατί ο Kυρίαρχος των πάντων την αγάπησε. Γνωρίζει τα µυστήρια που οδηγούν στη γνώση του Θεού και αποφασίζει τι θα δηµιουργήσει αυτός. Aν ο πλούτος είναι επιθυµητό απόκτηµα στη ζωή του ανθρώπου, τι είναι πολυτιµότερο από τη Σοφία, που όλα τα δηµιουργεί; Aν το ανθρώπινο µυαλό δηµιουργεί, πολύ περισσότερο η Σοφία του Θεού είναι δηµιουργός όλων αυτών που βρίσκονται στην ύπαρξη». (8: 3-6)</div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div>Η «πνευµατική σύζυγος» του Χριστού</div><div><br /></div><div><br /></div><div>O Σίµων ο Mάγος (1ος µεταχριστιανικός αιώνας), που θεωρείται ιδρυτής του γνωστικού Χριστιανισµού, κήρυσσε ότι η αρχική σκέψη την οποία συνέλαβε ο Θεός πριν από τη δηµιουργία ήταν η «Πρώτη Εννοια» – η Σοφία. Eκείνη κατέβηκε στην κατώτερη σφαίρα και γέννησε τους αγγέλους και τις υπόλοιπες δυνάµεις που έπλασαν τον κόσµο. Επειδή όµως δελεάστηκαν από τα κάλλη της, την εµπόδισαν να επιστρέψει στον ουρανό, εγκλωβίζοντάς την σε ανθρώπινο σώµα. Eνσάρκωσή της θεωρούσε ο Σίµων µια Eλληνίδα: την Ωραία Eλένη!</div><div>Συνήθιζε άλλωστε να περιοδεύει µαζί µε µια γυναίκα που την έλεγαν Eλένη. H συντρόφισσα του Σίµωνα θεωρείτο ότι έφερε το πνεύµα της Ωραίας Eλένης, αλλά και της Iνάνας, της Aθηνάς και άλλων θεαινών. Mάλιστα, οι οπαδοί του Σίµωνα τη λάτρευαν ως Σοφία, ενώ ο ίδιος παρουσιαζόταν σαν θεάνθρωπος και ισχυριζόταν ότι µαζί της είχε δηµιουργήσει τον κόσµο. H σχέση τους θεωρείτο αντίστοιχη µε αυτή που υπήρχε ανάµεσα στο γνωστικό Xριστό και τη Mαρία Mαγδαληνή, για την οποία πίστευαν ότι ενσάρκωνε τη Σοφία, σύζυγό του στον ουρανό.</div><div>Οι οπαδοί του Βαλεντίνου, ενός από τους σηµαντικότερους ηγέτες του Γνωστικισµού, δίδασκαν ότι ο Λυτρωτής είναι ο Νυµφίος, ο οποίος γιορτάζει την ένωσή του µε τη Νύµφη του, τη Σοφία. Κατά παρόµοιο τρόπο πίστευαν ότι ο µύστης, ο πνευµατικός άνδρας, θα γίνει η «νύφη» του αγγέλου του. Οταν ο κόσµος θα φτάσει στο τέλος του και η ανώτατη Σοφία θα σµίξει για πάντα µε τον Σωτήρα, οι µύστες και οι άγγελοί τους θα µπουν για πάντα στο «πλήρωµα», δηλαδή στην ουράνια αφθονία.</div><div><br /></div><div>Oρισμένα από τα κείμενα που σώθηκαν αποκαλύπτουν το βαρυσήμαντο ρόλο της τελευταίας: Το Trattato Gnostico αναφέρει πως η Σοφία ήταν η μάνα του Θεού, «η μεγάλη τιμημένη Παρθένος στην οποία ο Πατήρ κρυβόταν από την αρχή, προτού δημιουργήσει οτιδήποτε». Oι Kλημεντινές Oμιλίες, κείμενα ενός ανώνυμου χριστιανού απολογητή του 4ου αι., την αποκαλούν Mητέρα των Πάντων και Bασίλισσα. Eξάλλου, σύμφωνα με τις αντιλήψεις ορισμένων γνωστικών, ο Xριστός είχε συγχωνευτεί μαζί της: O Yιός του Aνθρώπου συμφώνησε με τη Σοφία, τη συντρόφισσά του, και αποκάλυψε τον εαυτό του μέσα σ’ ένα μεγάλο φως ως ερμαφρόδιτο. H αρσενική του φύση ονομάζεται «Σωτήρας», γεννήτορας όλων των πραγμάτων, ενώ η θηλυκή του «Σοφία, Mητέρα των Πάντων».</div><div>Yπάρχει μάλιστα ένας συναρπαστικός μύθος: Η Σοφία απόκτησε δύο τέκνα, τον Xριστό και την Aχαμώθ. Εδωσε ζωή στα στοιχεία και στον επίγειο κόσμο, αλλά και σ’ ένα νέο θεό: τον Iαλδαβαώθ, τον Yιό του Σκότους, που δεν είναι άλλος από τον Γιαχβέ. Γέννησε ακόμη πέντε πλανητικά πνεύματα, τα οποία δημιούργησαν τους αρχάγγελους, τους αγγέλους και τους ανθρώπους. O Iαλδαβαώθ-Γιαχβέ απαγόρευσε στους ανθρώπους να φάνε τον καρπό τής γνώσης, όμως η μητέρα του έστειλε στη γη το δικό της πνεύμα με τη μορφή του Οφεως για να τους διδάξει να αψηφούν το ζηλιάρη θεό. Κατά παράξενο τρόπο, το ερπετό αυτό δεν ήταν άλλο από τον Xριστό!</div><div>Aργότερα, τον ξαναέστειλε στον κόσμο των θνητών με τη μορφή του ιερού της περιστεριού, το συμβολισμό του οποίου θα δούμε πιο κάτω. Οταν ο Iησούς βαφτιζόταν στον Iορδάνη, το πνεύμα του Xριστού μπήκε μέσα του, ενώ μόλις εκείνος πέθανε, άφησε το κορμί του κι επέστρεψε στον ουρανό. Η Σοφία χάρισε στον Ιησού ένα αιθέριο σώμα και του έδωσε μια θέση στα ουράνια. Λεγόταν ακόμη πως έγινε σύζυγός της – η δόξα του βασιζόταν σε αυτόν ακριβώς τον Ιερό Γάμο. Ομως, κατά μία άποψη, εκείνη θεωρείτο επίσης μητέρα του: Ηταν η Παρθένος του Φωτός, το πνεύμα της οποίας μπήκε στο σώμα της Mαρίας με σκοπό τη σύλληψή του.</div><div><br /></div><div>Η Σοφία ξαναγεννιέται</div><div><br /></div><div>Ισως σήμερα η αινιγματική μορφή της Σοφίας να μοιάζει ολότελα ξεχασμένη. Κι όμως, τα ίχνη της δεν εξαφανίστηκαν μες στους αιώνες. Για παράδειγμα, ο Ρώσος Πάβελ Φλορένσκι (Pavel Florensky, 1882-1943), θεολόγος και ιερέας, καθώς και φιλόσοφος και µαθηµατικός, επιχείρησε τη δικαίωση της Σοφίας και την αποδοχή της µέσα στο σχήµα της Aγίας Tριάδας.</div><div><br /></div><div>Την περιγράφει ως εξής: «Aυτό το Mέγα Oν, συνάµα βασιλικό και θηλυκό (…): ποια είναι, αν όχι η πιο αληθινή ανθρωπότητα, το αγνότερο και πιο ολοκληρωµένο από τα όντα, το µακροκοσµικό όλον, η ζωντανή ψυχή της Φύσης και του Σύµπαντος που αέναα ενώνεται κι ενώνει µέσα στην πορεία του χρόνου µε το Θείον κι ενώνει µαζί Tης καθετί που υπάρχει».</div><div><br /></div><div>Επίσης, ο περίφηµος ψυχολόγος Καρλ Γιουνγκ δεν παραλείπει ν’ αναφερθεί σ’ αυτήν στο κείµενό του «Ο συµβολισµός της µεταµόρφωσης στη Θεία Λειτουργία» («Transformation Symbolism in the Mass»): «… είναι η Σοφία, η Sapientia [Σοφία στα λατινικά], η Scientia [Γνώση, Επιστήµη] ή η Φιλοσοφία των αλχηµιστών, “από την πηγή της οποίας τα ύδατα αναβλύζουν”. Η Σοφία είναι ο νους που βρίσκεται κρυµµένος και δεσµευµένος στην ύλη, ο “serpens mercurialis” [ερµαίος όφις] ή ο “humidum radicale” [θεµελιώδης υγρός τόπος] που εκδηλώνεται στο “ποτάµι του ζωντανού νερού απ’ την κορυφή του βουνού”. Αυτό είναι το ύδωρ της χάριτος, το “σταθερό” και “θείο” ύδωρ που “τώρα λούζει τον κόσµο ολόκληρο”».</div><div>Σήµερα η ξεχασµένη χριστιανική θεά έρχεται ξανά στο προσκήνιο, καθώς πολλοί άνθρωποι αναζητούν µε αγωνία τη χαµένη τους κληρονοµιά. Για παράδειγµα, η διδάκτωρ της Θεολογίας Ελινορ Ρέι (Eleanor Rae) υποστηρίζει ότι το Αγιο Πνεύµα είναι γένους θηλυκού και εκπροσωπεί, όπως και η Σοφία, τη γυναικεία πλευρά του Θείου. Για την Kέιτλιν Mάθιους (Caitlin Matthews), η Σοφία είναι η αρχέγονη Mαύρη Θεά που κρατάει το µεγαλείο της καλυµµένο µε πέπλο όπως η Ισιδα. Οπως η Kάλι, µπορεί να σοκάρει και να τροµοκρατεί, ωστόσο είναι θεµατοφύλακας της επίγειας και της ουράνιας σοφίας.</div><div>Αλλά και αρκετοί καλλιτέχνες εµπνέονται από τη γυναικεία πλευρά του Θείου, όπως ο ζωγράφος Pόµπερτ Λεντζ. Eντύπωση προκαλεί ένας από τους πίνακές του, ένα εικόνισµα µε τίτλο XριστόςΣοφία: µια µαύρη γυναικεία µορφή µε φωτοστέφανο, ντυμένη με πέπλο, στέλνει με το δεξί της χέρι ευλογίες, κρατώντας ένα αγαλματίδιο – την πληθωρική, γυμνή παλαιολιθική Θεά του Bίλεντορφ. Mαρτυρεί έτσι τη σύνδεσή της με τις λατρείες αρχέγονων εποχών.</div><div><br /></div><div>Οσο κι αν φαίνεται παράξενο, σήμερα, στον 21o αιώνα, κάποιοι άνθρωποι ακολουθούν τα βήματα των γνωστικών χριστιανών. Ετσι, στη σύγχρονη αμερικανική Eκκλησία της Γνώσεως (Church of Gnosis), που έχει επικεφαλής της μια γυναίκα, «το μυστήριο της Θείας Eυχαριστίας γιορτάζεται ως ένας ιερός γάμος ανάμεσα στη Σοφία, την αστραφτερή Mητέρα του Kόσμου, και το σύντροφό της, τον Xριστό».</div><div>Μάλλον ακούγονται αλλόκοτα όλα αυτά, καθώς οι συμβολισμοί του παρελθόντος σμίγουν με τις αναζητήσεις του παρόντος σ’ έναν παράξενο χορό. Τι νόημα μπορεί να έχουν άραγε μέσα σ’ έναν κόσμο που μαστίζεται από πολλαπλές κρίσεις; Ισως το μεγάλο στοίχημα είναι να μην αφήσουμε την οικονομική ανέχεια να μετατραπεί σε φτώχεια του πνεύματος και της ψυχής. Στον Ησαΐα (45: 34) ακούμε τη Σοφία να προφητεύει: «Θα σου δώσω τους θησαυρούς του σκοταδιού και τα κρυµµένα πλούτη µυστικών τόπων». Μήπως αυτοί οι θησαυροί βρίσκονται µέσα µας περιµένοντας υποµονετικά να έρθουν στο φως; Αν καταφέρουµε να ξεφύγουµε από τις συνήθεις αγκυλώσεις και τα ταµπού που µας έχουν επιβάλει, ίσως και να ανακαλύψουµε τον απέραντο πλούτο της δικής µας κρυµµένης σοφίας…</div><div><br /></div><div>Η ψυχή του κόσµου</div><div><br /></div><div>Σύµφωνα µε τις αντιλήψεις ορισµένων γνωστικών, η Σοφία θεωρείτο ως η ίδια η Ψυχή του Kόσµου, µερικές φορές σε ένωση µε τον Θεό. Tην άποψη αυτή είχε ο εκκλησιαστικός πατέρας Ωριγένης, που άσκησε µεγάλη επιρροή στην εποχή του (3ος αι.), όµως αφορίστηκε… τρεις αιώνες αργότερα, λόγω των «αιρετικών» του πεποιθήσεων – και της συµπάθειάς του προς την ελληνική σκέψη. Η έννοια της Παγκόσµιας Ψυχής προέρχεται από τον «Τίµαιο» του Πλάτωνα, τους νεοπλατωνικούς και τους νεοπυθαγόρειους. Πιστευόταν ότι διαπερνάει τα πάντα και ότι απ’ αυτήν ξεπροβάλλουν οι ψυχές των θεοτήτων, των ανθρώπων, καθώς και όλων των άλλων πλασµάτων. Συχνά εµφανίζεται µε τα χαρακτηριστικά µιας θεάς, όπως η Αφροδίτη ή Εκάτη. Ετσι, η Σοφία, ως Ψυχή του Κόσµου, ντύνεται το µανδύα του αρχετυπικού Θηλυκού µε τις ποικίλες εκδοχές και το πλήθος των συµβολισµών του…</div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div>Σηµείωση: Το άρθρο βασίζεται στο βιβλίο της Χαρίτας Μήνη «Το Ιερό Θηλυκό και η Μαγδαληνή».</div><div><br /></div><div>Βιβλιογραφία</div><div><br /></div><div> H Παλαιά ∆ιαθήκη, Eλληνική Bιβλική Eταιρεία, Aθήνα 1997 </div><div><br /></div><div>Jonas, Hans, The Gnostic Religion, Beacon Press, Boston 1963 </div><div><br /></div><div>Jung, C. G., «Transformation Symbolism in the Mass», Eranos Yearbooks, Vol. 2: The Mysteries, Pantheon Books, New York 1955 </div><div><br /></div><div>Matthews, Caitlin, Sophia, Goddess of Wisdom, Aquarian/ThorsonsHarperCollins </div><div><br /></div><div>Pulver, Max, «The Experience of Light in the Gospel of St. John, in the “Corpus hermeticum”, in Gnosticism, and in the Eastern Church», Spiritual Disciplines,Papers from the Eranos Yearbooks (ed. Joseph Campbell), Princeton University Press, Princeton, Jew Jersey 1985 </div><div><br /></div><div>Rae, Eleanor, Women, the Earth, the Divine, Orbis, Maryknoll, New York 1994 </div><div><br /></div><div>Singer, J., «A Necessary Heresy», Gnosis, vol. 4, spring/summer 1987 </div><div><br /></div><div>Τhe Gnostic Church of Sophia, «Meditations: The Assumption of the Holy Sophia», <http://gnosis.org/ ecclesia/lect149. htm></div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div>Who is who Η Χαρίτα Μήνη είναι κλασική φιλόλογος µε µεταπτυχιακές σπουδές στην ψυχολογία. Είναι συγγραφέας πέντε βιβλίων, καθώς και πολλών άρθρων και δοκιµίων. Εχει δώσει πλήθος διαλέξεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ έχει εµφανιστεί και σε αρκετές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκποµπές. Ιστοσελίδα: www.hmeenee. com, ιστολόγιο: hmeenee.wordpress. com/, Facebook: www.facebook.com/ HaritaMeeneeAuthor</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-63867149300331212222020-06-16T01:52:00.000-07:002020-06-16T01:52:47.825-07:00Πώς σχετίζονται οι περίοδοι αβεβαιότητας με την παράνοια;<div>Σε περιόδους απροσδόκητης αβεβαιότητας, όπως η ξαφνική εμφάνιση της πανδημίας του κοροναϊού, οι άνθρωποι μπορεί να γίνουν πιο επιρρεπείς στην παράνοια, σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη από τους ερευνητές του Πανεπιστημίου του Yale. «Όταν ο κόσμος μας αλλάζει απροσδόκητα, θέλουμε να επιρρίψουμε την ευθύνη για αυτήν την αλλαγή σε κάποιον προκειμένου να την κατανοήσουμε και ίσως να την εξουδετερώσουμε» δηλώνει ο Δρ. Philip Corlett, αναπληρωτής καθηγητής Ψυχιατρικής και συγγραφέας της μελέτης. «Έχει παρατηρηθεί ότι σε εκτεταμένες περιόδους αναταραχής και ανασφάλειας, από την πυρκαγιά της Αρχαίας Ρώμης το 64 μ.Χ. μέχρι και την τρομοκρατική επίθεση της 11/9, η παράνοια όπως και οι συνωμοτικές σκέψεις τείνουν να αυξάνονται σημαντικά» σύμφωνα με τον ίδιο. Εύρημα που φαίνεται να επιβεβαιώνεται, αν λάβουμε υπόψιν πρόσφατη δημοσκόπηση, που αποκαλύπτει ότι πέντε στους δέκα βλέπουν «ανθρώπινο χέρι» να σχετίζεται με την δημιουργία του κοροναϊού.</div><div><img alt="See the source image" height="225" src="http://www.paranoiamagazine.com/wp-content/uploads/2012/11/paranoia.jpg" width="400" /></div><div><br /></div><div>Πώς συνδέεται η παράνοια με την κρίση αβεβαιότητας;</div><div>Η παράνοια αποτελεί ένα βασικό σύμπτωμα σοβαρής ψυχικής ασθένειας, που χαρακτηρίζεται από την πεποίθηση ότι άλλοι άνθρωποι έχουν κακόβουλες προθέσεις. Ωστόσο, τείνει να εκδηλώνεται σε ποικίλους βαθμούς στο γενικό πληθυσμό. Σύμφωνα με προηγούμενες έρευνες, έχει διαπιστωθεί ότι το 20% του πληθυσμού μπορεί να θεώρησε, κάποια στιγμή κατά την διάρκεια του προηγούμενου έτους, ότι οι άνθρωποι στράφηκαν εναντίον τους ενώ το 8& πίστεψε ότι μπορεί πράγματι να τους βλάψουν. Σύμφωνα με την επικρατούσα θεωρία, η παράνοια προέρχεται από την αδυναμία ακριβούς αξιολόγησης των κοινωνικών απειλών. Ωστόσο, ο Δρ. Philip Corlett και η επικεφαλής συγγραφέας Erin Reed από το Πανεπιστήμιο του Yale, υποθέτουν ότι η παράνοια βασίζεται σε έναν πιο βασικό μηχανισμό μάθησης, που «πυροδοτείται» από την αβεβαιότητα, ακόμα και αν δεν υπάρχει η πιθανότητα κοινωνικής απειλής.</div><div><br /></div><div><div>Ο εγκέφαλος ως… μηχανή πρόβλεψης</div><div>«Βλέπουμε τον εγκέφαλο ως μια μηχανή πρόβλεψης. Η απροσδόκητη αλλαγή, είτε κοινωνική φύσης είτε όχι, μπορεί να αποτελέσει ένα είδος απειλής, αφού διαταράσσει και περιορίζει την ικανότητα του εγκεφάλου να κάνει προβλέψεις» εξηγεί η επικεφαλής συγγραφέας Erin Reed. «Η παράνοια μπορεί να θεωρηθεί ως απάντηση γενικά στην αβεβαιότητα και οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μπορεί να είναι ιδιαίτερα περίπλοκες και δύσκολο να προβλεφθούν» σημειώνει. Το ίδιο δύσκολο να προβλεφθεί είναι εξάλλου και η πανδημία. Σύμφωνα με τα εύρηματα από το πείραμα που πραγματοποίησαν με συμμετέχοντες, μια ξαφνική αλλαγή μπορούσε να «πυροδοτήσει» την εντονότερη αντίδραση ακόμα και ατόμων, που αντιμετώπιζαν ήπια παράνοια. «Ελπίζουμε ότι αυτή η έκθεση θα διευκολύνει την μηχανιστική εξήγηση της παράνοιας, ένα πρώτο βήμα για την ανάπτυξη νέων θεραπειών που στοχεύουν σε αυτούς τους υποκείμενους μηχανισμούς» καταλήγει ο Δρ. Philip Corlett.</div></div><div><br /></div><div>Πηγή : vita.gr</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-81798289989799337742020-06-11T02:40:00.000-07:002020-06-11T02:40:35.633-07:00Νερό με Swarovski!<img alt="perierga.gr - Νερό με κρύσταλλα Swarovski" height="240" src="https://perierga.gr/wp-content/uploads/2011/10/bling1.jpg" width="320" /><div><br /></div><div>Δημιουργός του «Bling H2O» είναι ο Αμερικανός συγγραφέας και παραγωγός του Χόλιγουντ Kevin Boyd, ο οποίος σκέφτηκε να λανσάρει στην αγορά ένα νερό διαφορετικό από τα άλλα. Το μπουκάλι είναι διακοσμημένο με κρύσταλλα Swarovski, ενώ το νερό στο εσωτερικό προέρχεται από φυσικές πηγές του Τενεσί και εμφιαλώνεται αφού υποστεί ειδικό καθαρισμό με οζόνιση και μικροδιήθηση.</div><div><br /></div><div><img alt="perierga.gr - Νερό με κρύσταλλα Swarovski" height="400" src="https://perierga.gr/wp-content/uploads/2011/10/blingwater2.jpg" width="265" /></div><div><br /></div><div>Η τιμή του μπουκαλιού ξεκινά από 70 και φτάνει τα 100 δολάρια, ενώ διατίθεται σε περιορισμένο αριθμό μόνο σε πολυτελή ξενοδοχεία, εστιατόρια και ιδιώτες. Αποτελεί το αγαπημένο νερό πολλών αστέρων του Χόλιγουντ και κυκλοφορεί σε τρία διαφορετικά χρώματα: λευκό, κόκκινο και μπλε.</div><div><br /></div><div><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-49014035366046689482020-06-10T05:30:00.000-07:002020-06-11T02:37:54.010-07:00Ακουστικά για την κατάθλιψη!<div>Οι μέρες μικραίνουν και η εποχική κατάθλιψη μεγαλώνει. Και αν στην ηλιόλουστη χώρα μας η «κακοκεφιά του χειμώνα» δεν είναι τόσο διαδεδομένη, στη Βόρεια Ευρώπη αποτελεί πραγματικό πρόβλημα. Μια συσκευή που αναπτύχθηκε από Φινλανδούς επιστήμονες υπόσχεται τώρα εύκολη και άμεση αντιμετώπισή της μέσω… ακουστικών. Η νέα συσκευή βασίζεται στη «φωτοθεραπεία», η οποία έχει ήδη αποδειχθεί εξαιρετικά αποτελεσματική όχι μόνο για την εποχική αλλά και για άλλες μορφές κατάθλιψης. Αντί ωστόσο να ενεργοποιεί τον εγκέφαλο διοχετεύοντας το φως μέσω των ματιών, όπως γίνεται με τις υπάρχουσες μεθόδους, το «στέλνει» στις φωτοευαίσθητες περιοχές του μέσω των αφτιών!</div><div><br /></div><div><img alt="See the source image" height="329" src="http://yesofcorsa.com/wp-content/uploads/2017/06/Depression-Photo.jpg" width="640" /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>Ευεργετική τεχνητή λιακάδα</div><div><br /></div><div> </div><div>Η φωτοθεραπεία γίνεται σήμερα με ειδικές λάμπες οι οποίες «λούζουν» τον ασθενή με έντονο φως – σχεδόν σαν αυτό του ήλιου. Μέσω του αμφιβληστροειδούς των ματιών το φως «ενεργοποιεί» τον εγκέφαλο προκαλώντας την έκκριση μελατονίνης και σεροτονίνης – χημικών που σχετίζονται με τη ρύθμιση του βιολογικού μας ρολογιού και το στρες. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Οούλου στη Φινλανδία – χώρα με πολύ υψηλά ποσοστά εποχικής κατάθλιψης – ανακάλυψαν ωστόσο ότι ο εγκέφαλος δεν έχει ανάγκη από τα μάτια για να «δεχθεί» το φως. Διαθέτει ο ίδιος φωτοευαίσθητες περιοχές (τουλάχιστον 18 τον αριθμό) στις οποίες εντοπίζονται οψίνες – οι φωτοευαίσθητες πρωτεΐνες που βρίσκονται στον αμφιβληστροειδή.</div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>Φως στον εγκέφαλο από τα… αφτιά</div><div><br /></div><div>Με βάση αυτή την ανακάλυψη οι ερευνητές σκέφτηκαν να ενεργοποιήσουν απ’ ευθείας τον εγκέφαλο χωρίς την «παρέμβαση» των ματιών. Σε συνεργασία με την εταιρεία Valkee ανέπτυξαν μια συσκευή η οποία μοιάζει με i-Pod και διοχετεύει την απαραίτητη καθημερινή δόση «λιακάδας» μέσω των αφτιών, χρησιμοποιώντας μικροσκοπικούς φακούς κρυμμένους μέσα σε ακουστικά. Μια κλινική δοκιμή που έγινε σε 89 εθελοντές οι οποίοι έπασχαν από εποχική κατάθλιψη έδειξε ότι 74-79% από αυτούς θεραπεύθηκαν εντελώς από τα καταθλιπτικά συμπτώματά τους χρησιμοποιώντας τη συσκευή για 8 ως 12 λεπτά την ημέρα. Τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν αυτή την εβδομάδα στο Διεθνές Συνέδριο για τις Αγχώδεις Διαταραχές και τις Διαταραχές της Διάθεσης.</div><div><br /></div><div><br /></div><div> </div><div>πηγή: tovima</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-7758736813755691672020-06-09T10:00:00.000-07:002020-06-11T02:35:35.351-07:00«Μίλησαν» με ασθενείς σε κατάσταση «φυτού»!<div>Οι επιστήμονες κατάφεραν να «ξεκλειδώσουν» τις σκέψεις ανθρώπων που βρίσκονται σε κατάσταση «φυτού» με χρήση εγκεφαλογραφήματος και εκείνοι έδειξαν ότι μπορούν να ανταποκριθούν στις εντολές. Στην κατάσταση ελάχιστης συνείδησης ο ασθενής διατηρεί ένα βαθμό συνείδησης αλλά, εξαιτίας των τραυμάτων στον εγκέφαλό του, δεν είναι σε θέση να την εκφράσει στο περιβάλλον του. Η κατάσταση φυτού διαφέρει από το κώμα το οποίο ορίζεται ως κατάσταση πλήρους απώλειας της συνείδησης. Ενας ασθενής που βρίσκεται σε κώμα δεν μπορεί να αφυπνισθεί, αδυνατεί να ανταποκριθεί σε φυσιολογικά ή σε επώδυνα ερεθίσματα, στο φως ή στον ήχο και δεν μπορεί να εκτελέσει εθελούσιες δράσεις.</div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>«Μίλησε» το εγκεφαλογράφημα</div><div><br /></div><div><br /></div><div> </div><div>Στο πλαίσιο της νέας μελέτης που διεξήχθη από βρετανούς, βέλγους και καναδούς επιστήμονες μελετήθηκαν 16 ασθενείς που βρίσκονταν σε κατάσταση «φυτού» στο νοσοκομείο Addenbrooke στο Κέιμπριτζ καθώς και στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λιέγης στο Βέλγιο – οι πέντε από τους ασθενείς ήταν σε κατάσταση «φυτού» εξαιτίας ατυχήματος.</div><div><br /></div><div>Όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG), μια απλή εξέταση που γίνεται με φορητό μηχάνημα κατά την οποία καταγράφεται η ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου μέσω της χρήσης ηλεκτροδίων που τοποθετούνται στο κρανίο. Οι ερευνητές ζήτησαν από τους εθελοντές να φανταστούν ότι έσφιγγαν το δεξί τους χέρι ή τα δάχτυλα των ποδιών τους.</div><div><br /></div><div>Στη μελέτη συμμετείχαν και 12 υγιείς εθελοντές οι οποίοι έλαβαν ακριβώς τις ίδιες εντολές. Όπως φάνηκε τρεις από τους 16 ασθενείς που εθεωρείτο ότι δεν μπορούσαν να αποκριθούν σε ερεθίσματα αποκρίθηκαν στις εντολές. Αυτό σημαίνει ότι εμφάνισαν ίδια ακριβώς εγκεφαλική δραστηριότητα με εκείνη που κατεγράφη στους υγιείς συμμετέχοντες στη μελέτη, όπως σημειώνουν οι ερευνητές στον δικτυακό τόπο της ιατρικής επιθεώρησης «The Lancet».</div><div><br /></div><div><img alt="Image result for μαγνητικής τομογραφίας (fMRI" src="https://th.bing.com/th/id/OIP.H51-dczClF4iyI5vEGHTQgAAAA?w=268&h=181&c=7&o=5&pid=1.7" /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>Πιο φθηνή και βολική εξέταση</div><div><br /></div><div>Οι επιστήμονες είχαν δείξει και στο παρελθόν ότι ορισμένα άτομα που βρίσκονται σε κατάσταση ελάχιστης συνείδησης μπορούν να εμφανίσουν απόκριση σε εξωτερικά ερεθίσματα μέσω της χρήσης όμως της εξειδικευμένης και ακριβής λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRI).</div><div><br /></div><div>Ωστόσο η διεξαγωγή fMRI είναι δύσκολη από πολλές απόψεις: καταρχάς υπάρχουν λίγοι λειτουργικοί μαγνητικοί τομογράφοι οι οποίοι μάλιστα δεν είναι φορητοί. Αυτό σημαίνει ότι οι ασθενείς πρέπει να μεταφερθούν στον μικρό αριθμό κέντρων που διαθέτουν τέτοια μηχανήματα. Η μεταφορά τους όμως δεν είναι πάντα εύκολη ενώ παράλληλα πολλοί από αυτούς κάνουν ακούσιες κινήσεις και δεν μπορούν να παραμείνουν ακίνητοι, όπως απαιτείται για τη διεξαγωγή της εξέτασης.</div><div><br /></div><div>Ο ηλεκτροεγκεφαλογράφος όμως είναι φθηνός και φορητός, γεγονός που μαρτυρεί ότι μπορεί να αλλάξει το τοπίο της διάγνωσης και της αντιμετώπισης πολλών ασθενών που βρίσκονται σε κατάσταση ελάχιστης συνείδησης.</div><div><br /></div><div>Σύμφωνα με τον καθηγητή Άντριαν Όουεν από το Πανεπιστήμιο του Δυτικού Οντάριο στον Καναδά που ήταν επικεφαλής της μελέτης «ευελπιστούμε ότι μελλοντικά θα καταφέρουμε να αναπτύξουμε μια τεχνολογία που θα είναι πιο βολική και πιο οικονομική από την fMRI και η οποία θα επιτρέπει σε κάποιους από αυτούς τους ασθενείς να επικοινωνούν σε καθημερινή βάση με το περιβάλλον τους».</div><div><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-48149374450682223222020-06-08T09:30:00.000-07:002020-06-11T02:29:44.954-07:00Άρωμα σε χάπι: Μην το ψεκάσεις… Πιες το!<img alt="perierga.gr - Άρωμα σε χάπι: Μην το ψεκάσεις, να το καταπιείς!" src="https://perierga.gr/wp-content/uploads/2011/10/parfum1.jpg" /><div><br /></div><div>Μια νέα εταιρεία από το Άμστερνταμ αναπτύσσει μια επαναστατική φόρμουλα ενός αρώματος… σε χάπι! Μάλιστα, καλά διαβάσατε! Οι ιδιοκτήτες Lucy McRae και Sheref Mansy είναι οι εμπνευστές μιας «εύπεπτης» κάψουλας που περιέχει άρωμα και καταπίνεται, μετατρέποντας την επιδερμίδα σε «ψεκαστήρα».</div><div><br /></div><div><img alt="perierga.gr - Άρωμα σε χάπι: Μην το ψεκάσεις, να το καταπιείς!" src="https://perierga.gr/wp-content/uploads/2011/10/parfum3.jpg" /></div><div>Tο χάπι χρησιμοποιεί τις φυσικές διαδικασίες του σώματος, αφήνοντας -μέσω της διαπνοής- μικροσκοπικά σταγονίδια αρώματος στο δέρμα. Η μυρωδιά απελευθερώνεται καθώς το σώμα αφομοιώνει και επεξεργάζεται τα στοιχεία του αρώματος, ενώ όσο πιο δυνατά χτυπάει η καρδιά τόσο εντονότερη είναι και η μυρωδιά. Όπως, άλλωστε, συμβαίνει και με τα κλασικά αρώματα σε μπουκάλι, η «ένταση» και η διάρκειά τους στο δέρμα είναι μοναδική για τον καθέναν.</div><div><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-43358837278683911972020-06-08T03:00:00.000-07:002020-06-11T02:31:26.576-07:00Κι όμως, τα πιράνχας «γαβγίζουν»!Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι κάθε ήχος αντιστοιχεί σε διαφορετικό τύπο επικοινωνίας και όλοι αφορούν στις μεταξύ τους σχέσεις. Έτσι, ενώ τα μικρά αυτά ψάρια έχουν τη φήμη ότι μόνο δαγκώνουν, τελικά φαίνεται ότι κυρίως «γαβγίζουν»… Οι ερευνητές τοποθέτησαν υδρόφωνα σε δεξαμενές όπου υπήρχαν πιράνχας ενώ παράλληλα κινηματογραφούσαν τις κινήσεις τους ώστε να συνδέσουν ήχους και συμπεριφορές.<div><br /></div><div><br /></div><div><img alt="perierga.gr - τα πιράνχας γαβγίζουν" src="https://perierga.gr/wp-content/uploads/2011/10/pir2.jpg" /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><div>Ξεχώρισαν τρεις διαφορετικούς ήχους. Ο πρώτος είναι ένας ήχος τον οποίο οι ερευνητές παρομοιάζουν με γάβγισμα και τον χρησιμοποιεί ένα πιράνχα για να δηλώσει έντονα την παρουσία του απέναντι σε κάποιο άλλο, ανταγωνιστικό. Ένα πιράνχα έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με κάποιο άλλο και ανταλλάσσουν αυτά τα «γαβγίσματα» χωρίς να ξεκινάει καβγάς.</div><div><br /></div><div><br /></div><div><img alt="perierga.gr - τα πιράνχας γαβγίζουν" src="https://perierga.gr/wp-content/uploads/2011/10/pir3jpg.jpg" /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>Οι άλλοι δύο ήχοι μοιάζουν με ήχο τυμπάνου ή κάποιου κρουστού οργάνου και τα πιράνχας τούς παράγουν όταν κυνηγά το ένα το άλλο ή όταν έρχονται σε αντιπαράθεση και δαγκώνει το ένα το άλλο, συμπεριφορές που αναπτύσσονται στην παρουσία τροφής. Οι ερευνητές σημειώνουν πάντως ότι τις περισσότερες ώρες τα πιράνχας κολυμπούν ήρεμα και βουβά χωρίς να εκδηλώνώνουν ατιπαλότητες.</div><div><br /></div><div>πηγή: tovima</div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-2908280331348332052020-06-07T00:30:00.001-07:002020-06-11T02:28:01.194-07:00Σοκολάτα, καλή όσο η γυμναστική!<div>Είχατε διανοηθεί ποτέ ότι την ώρα που απολαμβάνετε ένα λαχταριστό κομμάτι σοκολάτας το σώμα σας… γυμνάζεται; Και αυτό όχι εξ αιτίας της _ όχι και ιδιαίτερα επίπονης _ «άσκησης» της μάσησης. Ερευνητές ανακάλυψαν ότι η σοκολάτα επενεργεί ευεργετικά στον οργανισμό «τονώνοντας» τους μυς και την καρδιά με τρόπο παρόμοιο με αυτόν της αεροβικής γυμναστικής.</div><div><br /></div><div>Προτού τρέξετε στο κοντινότερο περίπτερο ή ζαχαροπλαστείο, σας ενημερώνουμε: η σχετική έρευνα έγινε σε ποντικούς και σύμφωνα με τα ευρήματά της, για να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα η σοκολάτα πρέπει να είναι μαύρη και να καταναλώνεται σε μικρές ποσότητες. Αν ωστόσο συνδυαστεί με λίγη «προσπάθεια» στον διάδρομο ή στο ποδήλατο, τα οφέλη αυξάνονται θεαματικά.</div><div><br /></div><div><img alt="See the source image" height="480" src="http://beautyguard.gr/wp-content/uploads/2016/01/Central-Falls-RI-Motorcycle-Accident-Attorney-The-Wheat-Chocolate-Mill.jpg" width="640" /></div><div> </div><div><br /></div><div><br /></div><div>Το μυστικό στην επικατεχίνη</div><div><br /></div><div>Το «μυστικό» της επιτυχίας της σοκολάτας στην τόνωση των μυών φαίνεται να βρίσκεται στην επικατεχίνη, μια ουσία που βρίσκεται σε ορισμένα φυτά _ μεταξύ αυτών και στο κακαόδενδρο. Αυτή φαίνεται να «πυροδοτεί» στους μυς των πειραματόζωων την παραγωγή μιτοχονδρίων προσφέροντας «έξτρα» ενέργεια στον οργανισμό.</div><div><br /></div><div>«Η αεροβική άσκηση όπως το τρέξιμο ή το ποδήλατο αυξάνει τον αριθμό των μιτοχονδρίων στα κύτταρα των μυών» εξήγησε ο Μο Μάλεκ του Πολιτειακού Πανεπιστημίου Γουέιν στο Ντιτρόιτ ο οποίος ήταν επικεφαλής της σχετικής μελέτης. «Είδαμε ότι η επικατεχνίνη φαίνεται να επιφέρει την ίδια αντίδραση _ ιδιαίτερα στην καρδιά και τους σκελετικούς μυς».</div><div><br /></div><div>«Τα μιτοχόνδρια» πρόσθεσε ο ειδικός «παράγουν την ενέργεια που χρησιμοποιείται από τα κύτταρα του οργανισμού. Περισσότερα μιτοχόνδρια σημαίνουν ότι παράγεται περισσότερη ενέργεια και μπορούμε να κάνουμε περισσότερη «δουλειά»».</div><div><br /></div><div>Σοκολάτα vs άσκηση: 1-1</div><div><br /></div><div>Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Journal of Physiology», έγινε σε ποντικούς οι οποίοι χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες.</div><div><br /></div><div>Τα πειραματόζωα της πρώτης ομάδας επί 15 ημέρες λάμβαναν καθημερινά δυο δόσεις ενός συγκεκριμένου τύπου επικατεχίνης που βρίσκεται στο κακάο και υποβάλλονταν σε 30 λεπτά άσκησης στον διάδρομο. Αυτά της δεύτερης ομάδας έκαναν μόνο την άσκηση ενώ στην τρίτη ομάδα χορηγήθηκε μόνο επικατεχίνη.</div><div><br /></div><div>Οπως διαπιστώθηκε τα ζώα στα οποία είχε χορηγηθεί μόνο επικατεχίνη είχαν τις ίδιες επιδόσεις με τα ζώα που έκαναν μόνο άσκηση. Ο δε συνδυασμός των δυο φάνηκε να δίνει ακόμη καλύτερα αποτελέσματα.</div><div>Οι ερευνητές, οι οποίοι είχαν ως στόχο να διερευνήσουν τρόπους για την αντιμετώπιση της απώλειας της μυϊκής μάζας που επέρχεται με την ηλικία, θεωρούν αυτά τα αποτελέσματα ενθαρρυντικά.</div><div><br /></div><div><br /></div><div> </div><div>«Φαίνεται ότι η επικατεχίνη σε συνδυασμό με την άσκηση μπορεί να αποτελέσει αποτελεσματικό τρόπο θεραπείας εναντίον της γήρανσης των μυών» δήλωσε ο δρ Μάλεκ.</div><div><br /></div><div>Επόμενο βήμα είναι να διαπιστωθεί κατά πόσον αυτή η θεραπεία είναι εφαρμόσιμη στον άνθρωπο. «Αυτή τη στιγμή αποτελεί εικασία να πούμε ότι τα αποτελέσματα θα είναι τα ίδια στους ανθρώπους. Αυτό όμως είναι κάτι το οποίο ελπίζουμε να εξακριβώσουμε σε μελλοντικές μελέτες».</div><div><br /></div><div>πηγή: tovima.gr</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-21017138897158788912020-06-05T10:30:00.000-07:002020-06-11T02:24:53.287-07:00Από πού βλέπει ο αχινός;<div>Φοβάστε ότι θα πατήσετε αχινό και είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν κολυμπάτε σε παραλίες που κολυμπούν κι αυτοί. Ξέρετε ότι δεν έχουν μάτια και καλά κάνετε. Σύμφωνα, με μια νέα έρευνα όμως, μπορείτε να χαλαρώσετε. Ο αχινός είναι όλος ένα τεράστιο μάτι!</div><div><br /></div><div>Οι αχινοί είναι υπερβολικά «ανοιχτομάτηδες», αφού βλέπουν με όλο το σώμα τους, σύμφωνα με μια νέα ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα.</div><div><br /></div><div><img alt="See the source image" height="425" src="https://www.healthweb.gr/images/2019/07/axinos.jpg" width="640" /></div><div> </div><div><br /></div><div><br /></div><div>Πολλά ζώα έχουν απίστευτα πολύπλοκα μάτια και άλλα τα βγάζουν πέρα μια χαρά χωρίς καθόλου όργανα της όρασης. Ειδικότερα οι αχινοί έχουν οδηγηθεί, από την εξέλιξη του είδους τους, να βλέπουν χωρίς εξειδικευμένα όργανα, αλλά μέσα από ολόκληρο το σώμα τους, το οποίο, κατά κάποιο τρόπο, συνιστά ένα τεράστιο μάτι.</div><div><br /></div><div><br /></div><div> </div><div>Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «όλος ο ενήλικος αχινός μπορεί να λειτουργήσει σαν ένα πελώριο μάτι, ενώ η σκιά που ρίχνει ο σκελετός του ζώου πάνω στα φωτοευαίσθητα κύτταρα του σώματός του, μπορεί να του προσδώσει κατευθυντική όραση».</div><div><br /></div><div>Τα περισσότερα ζώα αντιδρούν στο φως και έχουν αναπτύξει ένα άκρως εξελιγμένο τρόπο να βλέπουν πολύπλοκες εικόνες, έτσι ώστε να είναι σε θέση να επιβιώσουν στο περιβάλλον τους. Τα μάτια των ανθρώπων και των εντόμων ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Και οι αχινοί όμως αντιδρούν στο φως, παρόλο που δεν διαθέτουν μάτια.</div><div><br /></div><div><img alt="See the source image" height="640" src="https://thumbs.dreamstime.com/b/%CE%B1%CF%87%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CF%82-30837506.jpg" width="640" /></div><div><br /></div><div>Η έρευνα μελέτησε κατά πόσο η οψίνη, μια ευρέως διαδεδομένη πρωτεΐνη της όρασης, είναι εντοπισμένη σε συγκεκριμένα σημεία, οπότε θα μπορούσαν να ανιχνευθούν ορισμένοι φωτο-υποδοχείς, δηλαδή αισθητηριακές δομές που αντιδρούν στο φως. Με άλλα λόγια, οι επιστήμονες έθεσαν το ερώτημα από πού ακριβώς βλέπει ο αχινός.</div><div><br /></div><div>Η απάντηση που προέκυψε από την μελέτη του θέματος, είναι ότι οι υποδοχείς του φωτός δεν είναι εντοπισμένοι, όπως στα συμβατικά μάτια, αλλά βρίσκονται διάσπαρτοι τόσο στην κορυφή όσο και στη βάση ζώου, κυρίως στα «πόδια» του, με συνέπεια η ικανότητα «όρασης» του αχινού να βρίσκεται κατανεμημένη σε όλο ουσιαστικά τον οργανισμό του</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-54691785507569900442020-06-04T02:23:00.000-07:002020-06-11T02:23:08.293-07:00Περισσότεροι από 47 χιλιάδες Ιάπωνες είναι άνω των 100 ετών<img alt="Perierga.gr - Περισσότεροι από 47 χιλιάδες Ιάπωνες είναι άνω των 100 ετών" src="https://perierga.gr/wp-content/uploads/2011/09/old_japanese_women.jpg" /><div><br /></div><div><div>Σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας της Ιαπωνίας, 47.756 Ιάπωνες έχουν ηλικία 100 ετών και άνω. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι γυναίκες.</div><div><br /></div><div>Αποτελεί αύξηση κατά 3.307 άτομα από πέρσι – ο αριθμός των αιωνόβιων έχει τετραπλασιαστεί μέσα στα 12 χρόνια. Το 87,1% είναι γυναίκες.</div><div><br /></div><div><br /></div><div> </div><div>Η γηραιότερη είναι η 114χρονη Τσιγιόνο Χασεγκάβα, που γενννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου του 1896. Ο γηραιότερος άντρας είναι ο Τζιρουέμον Κιμούρα, επίσης 114 ετών, ο οποίος γεννήθηκε στις 19 Απρίλη, 1897.</div><div><br /></div><div>Η Ιαπωνία έχει πληθυσμό 128 εκατομμύρια και αποτελεί μια από τις πιο ραγδαία γηράσκουσες κοινωνίες στον κόσμο. Έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά γεννήσεων και ένα από τα μεγαλύτερα προσδόκιμα ζωής, με αποτέλεσμα να μειώνεται η φορολογική βάση όσο αυξάνονται τα κόστη συνταξιοδοτικών προγραμμάτων και συστημάτων ιατρικής περίθαλψης.</div><div><br /></div><div>Τους τελευταίους 12 μήνες, 24.952 πολίτες της Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου μπήκαν στη λέσχη των αιωνόβιων. Κάθε ένας από αυτούς θα λάβει μια συγχαρητήρια επιστολή από τον πρωθυπουργό και μια ασημένια κούπα.</div><div><br /></div><div>Η αξιοπιστία αυτών των στατιστικών αμφισβητήθηκε πέρσι αφού κατέστη σαφές ότι ορισμένα ονόματα στη λίστα ήταν νεκροί ή αγνοούμενοι. Η φετινή λίστα ίσως περιλαμβάνει κάποιους αγνοούμενους από το τσουνάμι της Φουκουσίμα. Ωστόσο το υπουργείο επιβεβαίωσε πως όλοι οι νέοι αιωνόβιοι στη λίστα είναι ζωντανοί.</div><div><br /></div><div><br /></div><div> </div><div>Η έκθεση κυκλοφόρησε ενόψει της Ημέρας Σεβασμού προς τους Ηλικιωμένους, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στην Ιαπωνία στις 19 Σεπτεμβρίου.</div><div><br /></div><div>πηγή: skai.gr</div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-90139758317126057752020-06-03T02:21:00.001-07:002020-06-11T02:22:13.441-07:00Ψηφιακό τραπέζι για τα εστιατόρια του μέλλοντος<div>Δύο Άγγλοι που μοιράζονταν την αγάπη για την σύγχρονη τεχνολογία αλλά και το φαγητό ένωσαν τις δυνάμεις τους και άνοιξαν ένα εστιατόριο στο οποίο οι πελάτες κάθονται όχι σε «συμβατικά» τραπέζια αλλά σε τραπέζια που λειτουργούν (και) ως οθόνες αφής. Οι πελάτες μπορούν να κάνουν τα πάντα μέσω των τραπεζιών-οθονών. Να δουν το μενού, να παραγγείλουν, να πληρώσουν ακόμη και να «κλείσουν» ταξί μέσω της οθόνης για την επιστροφή τους.</div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div> </div><div>Ο Νόελ Χάνγουικ και ο Ντάνι Πότερ γνωρίστηκαν στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και έγιναν γρήγορα φίλοι αφού είχαν πολλά κοινά ανάμεσα στα οποία το πάθος για την τεχνολογία αλλά και το φαγητό.</div><div>Ένα βράδυ που είχαν βγει έξω για φαγητό σε κάποιο εστιατόριο εκνευρίστηκαν αφάνταστα όταν περιμέναν μάταια επί ώρα να ασχοληθεί μαζί τους κάποιος σερβιτόρος για να εξυπηρετηθούν. Το περιστατικό τους έδωσε την αφορμή να σκεφτούν ότι θα ήταν χρήσιμο να υπάρχει ένα ηλεκτρονικό σύστημα που να επιτρέπει στους πελάτες να παρακάμπτουν, ως ένα βαθμό τουλάχιστον, τους σερβιτόρους.</div><div><br /></div><div>Ανέπτυξαν λοιπόν μια τεχνολογία η οποία μπορούσε να μετατρέπει μια επιφάνεια, ένα τραπέζι εν προκειμένω, σε μια οθόνη αφής. Το όλο σύστημα το ονόμασαν E-Table και αποφάσισαν να κάνουν οι ίδιοι εφαρμογή της δημιουργίας τους ανοίγοντας ένα εστιατόριο στο κέντρο του Λονδίνου.</div><div>Το Inamo, όπως ονόμασαν το εστιατόριο τους, διαθέτει e-Tables στα οποία οι πελάτες κάθονται και μπορούν αν θέλουν να κάνουν κυριολεκτικά τα πάντα μόνοι τους χρησιμοποιώντας το ίδιο το τραπέζι.</div><div><img alt="Perierga.gr - Ψηφιακό τραπέζι για τα εστιατόρια του μέλλοντος" src="https://perierga.gr/wp-content/uploads/2011/09/etable.jpg" /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>Οι πελάτες μπορούν να δουν το μενού και να παραγγείλουν ότι επιθυμούν μέσω του τραπεζιού-οθόνη, μπορούν όση ώρα περιμένουν να έρθουν τα φαγητά να παίξουν κάποιο videogame ή, αν θέλουν, να δουν τι συμβαίνει μέσα στην κουζίνα όση ώρα ετοιμάζεται η παραγγελία τους.</div><div><br /></div><div>Όταν τα φαγητά καταφθάσουν οι πελάτες μπορούν να αλλάξουν το φόντο στην επιφάνεια του e-Table επιλέγοντας μια εικόνα που τους ευχαριστεί να βλέπουν όση ώρα θα τρώνε. Όταν θελήσουν να φύγουν δεν θα χρειάζεται να περιμένουν καθόλου αφού θα μπορούν να πληρώσουν επίσης μέσω του e-Table και όσοι δεν διαθέτουν μεταφορικό μέσο να το χρησιμοποιήσουν για καλέσουν κάποιο ταξί.</div><div><br /></div><div>Το εγχείρημα στέφθηκε με επιτυχία αφού την πόρτα του Inamo περνούν περισσότερα από πέντε χιλιάδες άτομα μηνιαίως με αποτέλεσμα οι ιδιοκτήτες του να ανοίξουν και δεύτερο εστιατόριο σε ένα άλλο σημείο του κεντρικού Λονδίνου.</div><div><br /></div><div><br /></div><div> </div><div>πηγή: tovima.gr</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-77751617127511178552020-06-02T05:30:00.001-07:002020-06-11T02:19:45.723-07:00Τον έψαχναν νέο, τον βρήκαν παππού!<img alt="Perierga.gr - Τον έψαχναν νέο, τον βρήκαν παππού" src="https://perierga.gr/wp-content/uploads/2011/08/william_walter_asher.jpg" /><div><br /></div><div><br /></div><div><div>Η επιθυμία της μητέρας του να επικοινωνήσει μαζί του πριν πεθάνει πρόδωσε δραπέτη που διέφευγε για 36 χρόνια. Διαβάστε την απίθανη ιστορία του William Asher.</div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div> </div><div>Δραπέτη που διέφευγε για 36 ολόκληρα χρόνια εντόπισαν οι αρχές στην Καλιφόρνια, αφού χρησιμοποίησαν το ιστορικό τηλεφωνικών κλήσεων της μητέρας του.</div><div><br /></div><div>Ο William Walter Asher III, 66 ετών, βρίσκεται υπό κράτηση αφού συνελήφθη την Παρασκευή στο σπίτι του στην πόλη Salida του Colorado.</div><div><br /></div><div>Σύμφωνα με το Τμήμα Σωφρονισμού και Αποκατάστασης, ο Asher είχε καταδικαστεί εφτά φορές ισόβια αφού κατά τη διάρκεια ληστείας σε μπαρ του Σαν Φρανσίσκο πυροβόλησε και ξυλοκόπησε μέχρι θανάτου τον μπάρμαν, το 1966.</div><div><br /></div><div><br /></div><div> </div><div>Με στοιχεία του FBI, o Asher κατοικούσε βόρεια του Καναδά, όπου με το όνομα David Donald Mcfee εργαζόταν ως οδηγός φορτηγών. Παντρεύτηκε, έκανε οικογένεια και τελικά χώρισε από τη σύζυγό του η οποία δεν ήταν σε θέση να βοηθήσει τις καναδικές αρχές και το FBI να εντοπίσουν τον Asher.</div><div><br /></div><div>Λίγο πριν το θάνατό της η μητέρα του, ζήτησε από διάφορα μέλη της οικογένειας να τη βοηθήσουν να επικοινωνήσει με τον «μυστικό» του αριθμό» σύμφωνα με το FBI.</div><div><br /></div><div>Με αυτές τις πληροφορίες, οι ερευνητές συνέλλεξαν τα στοιχεία τηλεφωνικών κλήσεων από ανθρώπους που φέρονταν να είχαν βοηθήσει τη μητέρα του να επικοινωνήσει με τον Asher.</div><div><br /></div><div>Έτσι οδηγήθηκαν σε ένα σπίτι που ανήκε σε έναν άνδρα ονόματι Garry Donald Webb , του οποίου τα δακτυλικά αποτυπώματα ταυτοποιήθηκαν με αυτά του Asher.</div><div><br /></div><div>Ο Asher παραδέχτηκε τελικά την ταυτότητα του. Η γυναίκα με την οποία συζούσε για δέκα χρόνια αγνοούσε το γεγονός ότι ήταν δραπέτης.</div><div><br /></div><div>Τώρα κρατείται στις στις φυλακές Sierra στο Jamestown και αντιμετωπίζει κατηγορίες σχετικά με την απόδρασή του.</div><div><br /></div><div>Rate this item:</div><div>1.00</div><div>Submit Rating</div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-49907360615162814282020-06-01T02:17:00.000-07:002020-06-11T02:18:02.940-07:00Μοίρασαν σε κηδεία κουραμπιέδες με…κοκαϊνη!<p style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 28px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">-Το μοιραίο λάθος συμμορίας Βουλγάρων εμπόρων ναρκωτικών</p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 28px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">-Το απίστευτο περιστατικό συνέβη στα Βόρεια προάστια της Αθήνας</p><ins class="adsbygoogle" data-ad-client="ca-pub-4633521298966315" data-ad-format="fluid" data-ad-layout="in-article" data-ad-slot="4461295591" data-adsbygoogle-status="done" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #222222; display: block; font-family: sans-serif; font-size: 14px; height: 0px; margin: 30px 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; text-decoration-line: none; vertical-align: baseline;"><ins id="aswift_1_expand" style="background: transparent; border: none; display: inline-table; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; text-decoration-line: none; vertical-align: baseline; visibility: visible; width: 854px;"><ins id="aswift_1_anchor" style="background: transparent; border: none; display: block; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 0px; margin: 0px; opacity: 0; outline: 0px; overflow: hidden; padding: 0px; position: relative; text-decoration-line: none; vertical-align: baseline; visibility: visible; width: 854px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" data-google-container-id="a!1" data-google-query-id="CKi-nNq2-ekCFc_GuwgdE3UGlw" data-load-complete="true" frameborder="0" height="200" hspace="0" id="aswift_1" marginheight="0" marginwidth="0" name="aswift_1" sandbox="allow-forms allow-pointer-lock allow-popups allow-popups-to-escape-sandbox allow-same-origin allow-scripts allow-top-navigation-by-user-activation" scrolling="no" src="https://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?client=ca-pub-4633521298966315&output=html&h=200&slotname=4461295591&adk=1617272131&adf=3042534749&w=854&fwrn=4&lmt=1591867003&rafmt=11&psa=1&guci=1.2.0.0.2.2.0.0&format=854x200&url=https%3A%2F%2Fperierga.gr%2F2011%2F08%2F%25ce%25bc%25ce%25bf%25ce%25af%25cf%2581%25ce%25b1%25cf%2583%25ce%25b1%25ce%25bd-%25cf%2583%25ce%25b5-%25ce%25ba%25ce%25b7%25ce%25b4%25ce%25b5%25ce%25af%25ce%25b1-%25ce%25ba%25ce%25bf%25cf%2585%25cf%2581%25ce%25b1%25ce%25bc%25cf%2580%25ce%25b9%25ce%25ad%25ce%25b4%25ce%25b5%25cf%2582-%25ce%25bc%25ce%25b5-%25ce%25ba%25ce%25bf%2F&flash=0&wgl=1&adsid=ChEI8KyH9wUQj87--ab05YzYARJIAOM8J6fJpx6n0m80tz8LRLu819Wzur5m6_4r8QMftRaDuP-1me7zGj3jiiurcGws-Wxe8K11hEYOdTpwB_dfA87a5z_dXvNJ&dt=1591867000587&bpp=9&bdt=576&idt=761&shv=r20200602&cbv=r20190131&ptt=9&saldr=aa&abxe=1&prev_fmts=0x0&nras=1&correlator=3297580687586&frm=20&pv=1&ga_vid=976770842.1591798552&ga_sid=1591867001&ga_hid=1970710207&ga_fc=0&iag=0&icsg=4394433653503&dssz=51&mdo=0&mso=0&rplot=4&u_tz=180&u_his=1&u_java=0&u_h=1080&u_w=1920&u_ah=1040&u_aw=1920&u_cd=24&u_nplug=3&u_nmime=4&adx=19&ady=1141&biw=912&bih=915&scr_x=0&scr_y=0&oid=3&pvsid=1770275305360496&pem=94&ref=https%3A%2F%2Fperierga.gr%2Fcategory%2F%25cf%2580%25ce%25b5%25cf%2581%25ce%25af%25ce%25b5%25cf%2581%25ce%25b3%25ce%25b1-%25ce%25bd%25ce%25ad%25ce%25b1%2Fpage%2F253%2F&rx=0&eae=0&fc=1920&brdim=0%2C0%2C0%2C0%2C1920%2C0%2C0%2C0%2C929%2C932&vis=1&rsz=%7C%7CeEbr%7C&abl=CS&pfx=0&fu=9360&bc=31&jar=2020-05-12-11&ifi=1&uci=a!1&btvi=1&fsb=1&xpc=h7GD3ytqBr&p=https%3A//perierga.gr&dtd=2898" style="border-style: initial; border-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 200px; left: 0px; margin: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: absolute; top: 0px; vertical-align: baseline; width: 854px;" vspace="0" width="854"></iframe></ins></ins></ins><p style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 28px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">-Όσοι έφαγαν κουραμπιέδες είχαν…περίεργη συμπεριφορά</p><ins class="adsbygoogle" data-ad-client="ca-pub-4633521298966315" data-ad-format="fluid" data-ad-layout="in-article" data-ad-slot="4461295591" data-adsbygoogle-status="done" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #222222; display: block; font-family: sans-serif; font-size: 14px; height: 0px; margin: 30px 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; text-decoration-line: none; vertical-align: baseline;"><ins id="aswift_2_expand" style="background: transparent; border: none; display: inline-table; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; text-decoration-line: none; vertical-align: baseline; visibility: visible; width: 854px;"><ins id="aswift_2_anchor" style="background: transparent; border: none; display: block; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 0px; margin: 0px; opacity: 0; outline: 0px; overflow: hidden; padding: 0px; position: relative; text-decoration-line: none; vertical-align: baseline; visibility: visible; width: 854px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" data-google-container-id="a!2" data-google-query-id="COenndq2-ekCFVPXuwgdfF4GLQ" data-load-complete="true" frameborder="0" height="200" hspace="0" id="aswift_2" marginheight="0" marginwidth="0" name="aswift_2" sandbox="allow-forms allow-pointer-lock allow-popups allow-popups-to-escape-sandbox allow-same-origin allow-scripts allow-top-navigation-by-user-activation" scrolling="no" src="https://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?client=ca-pub-4633521298966315&output=html&h=200&slotname=4461295591&adk=1617272131&adf=388286477&w=854&fwrn=4&lmt=1591867003&rafmt=11&psa=1&guci=1.2.0.0.2.2.0.0&format=854x200&url=https%3A%2F%2Fperierga.gr%2F2011%2F08%2F%25ce%25bc%25ce%25bf%25ce%25af%25cf%2581%25ce%25b1%25cf%2583%25ce%25b1%25ce%25bd-%25cf%2583%25ce%25b5-%25ce%25ba%25ce%25b7%25ce%25b4%25ce%25b5%25ce%25af%25ce%25b1-%25ce%25ba%25ce%25bf%25cf%2585%25cf%2581%25ce%25b1%25ce%25bc%25cf%2580%25ce%25b9%25ce%25ad%25ce%25b4%25ce%25b5%25cf%2582-%25ce%25bc%25ce%25b5-%25ce%25ba%25ce%25bf%2F&flash=0&wgl=1&adsid=ChEI8KyH9wUQj87--ab05YzYARJIAOM8J6fJpx6n0m80tz8LRLu819Wzur5m6_4r8QMftRaDuP-1me7zGj3jiiurcGws-Wxe8K11hEYOdTpwB_dfA87a5z_dXvNJ&dt=1591867000596&bpp=2&bdt=584&idt=1747&shv=r20200602&cbv=r20190131&ptt=9&saldr=aa&abxe=1&prev_fmts=0x0%2C854x200&nras=1&correlator=3297580687586&frm=20&pv=1&ga_vid=976770842.1591798552&ga_sid=1591867001&ga_hid=1970710207&ga_fc=0&iag=0&icsg=4394433653503&dssz=51&mdo=0&mso=0&rplot=4&u_tz=180&u_his=1&u_java=0&u_h=1080&u_w=1920&u_ah=1040&u_aw=1920&u_cd=24&u_nplug=3&u_nmime=4&adx=19&ady=1327&biw=912&bih=915&scr_x=0&scr_y=0&oid=3&pvsid=1770275305360496&pem=94&ref=https%3A%2F%2Fperierga.gr%2Fcategory%2F%25cf%2580%25ce%25b5%25cf%2581%25ce%25af%25ce%25b5%25cf%2581%25ce%25b3%25ce%25b1-%25ce%25bd%25ce%25ad%25ce%25b1%2Fpage%2F253%2F&rx=0&eae=0&fc=1920&brdim=0%2C0%2C0%2C0%2C1920%2C0%2C0%2C0%2C929%2C932&vis=1&rsz=%7C%7CeEbr%7C&abl=CS&pfx=0&fu=9360&bc=31&jar=2020-05-12-11&ifi=2&uci=a!2&btvi=2&fsb=1&xpc=jdtufoidSD&p=https%3A//perierga.gr&dtd=2904" style="border-style: initial; border-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 200px; left: 0px; margin: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: absolute; top: 0px; vertical-align: baseline; width: 854px;" vspace="0" width="854"></iframe></ins></ins></ins><p style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 28px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">-Το περιστατικό κατήγγειλε στην αστυνομία ο ιδιοκτήτης του γραφείου κηδειών</p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 28px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 28px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><img alt="See the source image" height="480" src="https://nostimesyntages.files.wordpress.com/2011/12/dsc075883.jpg" width="640" /></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 28px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Σύμφωνα με πληροφορίες μια συμμορία Βουλγάρων που διακινουσε ναρκωτικά προσπάθησε να διακινήσει μεγάλη ποσότητα κοκαϊνης πασπαλίζοντας την σε κουραμπιέδες ώστε να φαίνεται σαν ζάχαρη άχνη.</p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 28px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Ενα από τα μέλη της συμμορίας που εργαζόταν σε εργαστήριο ζαχαροπλαστικής τοποθέτησε την κοκαϊνη στους κουραμπιέδες.</p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 28px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Και από εδώ και πέρα αρχίζουν τα ευτράπελα καθώς ένα γραφείο τελετών στα Βριλήσσια που είχε αναλαβει την κηδεία ενός ηλικιωμένου παρήγγειλε από το εργαστήριο ζαχαροπλαστικής εκτός από κόλλυβα και κουραμπιέδες. Το μέλος της συμμορίας έκανε λάθος και έστειλε τους κουραμπιέδες με την κοκαϊνη στο γραφείο τελετών οι οποίοι κατέληξαν στα πιάτα των συγγενών του μακαρίτη!</p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 28px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 28px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><img alt="See the source image" src="https://nassosblog.gr/wp-content/uploads/2019/12/kokainh.jpg" /></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 28px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Το περιστατικό αποκαλύφθηκε όταν οι παριστάμενοι στην κηδεία αφού έφαγαν τους κουραμπιέδες άρχισαν να συμπεριφέρονται το λιγότερο…παράξενα.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ο ιδιοκτήτης του γραφείου κηδειών κατηγγειλε το περιστατικό στην αστυνομία και μετά από έφοδο στο εργαστήριο ζαχαροπλαστικής αποκαλύφθηκε στο σχέδιο της συμμορίας.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Τα μέλη της συμμορίας συνελήφθησαν και το μόνο σίγουρο είναι πως όσοι βρέθηκαν στη συγκεκριμένη κηδεία θα το θυμούνται για όλη τους τη ζωή!</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-64808279256061597132020-05-31T02:00:00.001-07:002020-06-11T02:16:10.661-07:00Μαϊμού ΙΚΕΑ και Apple Stores στην Κίνα<div>Ακόμα και οι υπάλληλοι έπεσαν από τα σύννεφα. Πίστευαν ότι εργάζονταν στο Apple Store του Κούνινγκ αλλά ανακάλυψαν ότι η εταιρεία του Στιβ Τζομπς δεν είχε ανοίξει ποτέ κατάστημα στην πόλη τους ούτε είχε εξουσιοδοτήσει κανέναν να το κάνει.</div><div><br /></div><div>Λίγες ημέρες αργότερα ήρθε η σειρά των υπαλλήλων του ΙΚΕΑ να μάθουν ότι στην πραγματικότητα εργάζονταν για τη μαϊμού εκδοχή του. Το τελευταίο σύνορο της κινεζικής εφευρετικότητας είναι τα «κλωνοποιημένα» καταστήματα μεγάλων εταιρειών της Δύσης, ξεπατικωμένων μέχρι και την παραμικρή τους λεπτομέρεια.</div><div><br /></div><div><br /></div><div> </div><div><img alt="Perierga.gr - Μαϊμού ΙΚΕΑ και Apple Stores στην Κίνα" src="https://perierga.gr/wp-content/uploads/2011/08/china_ikea.jpg" /></div><div><br /></div><div><br /></div><div> </div><div>Οι Κινέζοι ξεκίνησαν με προϊόντα-μαϊμού και έφτασαν στα καταστήματα-μαϊμού, όπως αναφέρει η εφημερίδα «Λα Ρεπούμπλικα», και η ομοιότητα είναι τέτοια που είναι αδύνατον να ξεχωρίσεις το πραγματικό ΙΚΕΑ από το ψεύτικο.</div><div><br /></div><div>Η καφετέρια με το σελφ σέρβις είναι στο ισόγειο, το μπλε και το κίτρινο είναι τα χρώματα που κυριαρχούν, παιδότοπος για τα παιδιά και το σημείο για τη συναρμολόγηση των προϊόντων επί πληρωμή καταλαμβάνουν τον δικό τους χώρο. Πολλά από τα μικρά προϊόντα που διατίθενται στο ψεύτικο ΙΚΕΑ είναι τόσο πιστά αντιγραμμένα που δύσκολα μπορεί κανείς να τα ξεχωρίσει από τα αληθινά. Ακόμα και τα σταντς με τους υπολογιστές απ’ όπου δίνουν πληροφορίες οι υπάλληλοι στους πελάτες έχουν αντιγραφεί στην παραμικρή τους λεπτομέρεια. Τα πόστερ που κοσμούν τους τοίχους είναι ίδια με αυτά που μπορεί να δει κανείς σε ένα οποιοδήποτε κατάστημα του σουηδικού κολοσσού στην Ευρώπη.</div><div><br /></div><div><br /></div><div><img alt="Perierga.gr - Μαϊμού ΙΚΕΑ και Apple Stores στην Κίνα" src="https://perierga.gr/wp-content/uploads/2011/08/china_apple.jpg" /></div><div><br /></div><div>Την απάτη των μαϊμού Apple Stores ανακάλυψε από μια λεπτομέρεια μια αμερικανίδα μπλόγκερ που έτυχε να ταξιδέψει στο Γιουνάν. Από μια μικρή λεπτομέρεια ανακαλύφθηκε και η απάτη του ΙΚΕΑ. Το ΙΚΕΑ – μαϊμού στο Κούνινγκ ονομαζόταν «11 εξοπλισμοί» που στα μανδαρίνικα γράφεται και προφέρεται με παρόμοιο τρόπο που γράφεται και προφέρεται το όνομα του σουηδικού κολοσσού επίπλωσης και ειδών για το σπίτι.</div><div><br /></div><div>Το συμπέρασμα από αυτή την ιστορία, σημειώνουν οι βρετανικοί «Τάιμς», είναι ότι η Κίνα αρχίζει να μαθαίνει πώς λειτουργεί η καταναλωτική κοινωνία: δεν έχει σημασία τι πουλάς αλλά πού και πώς το πουλάς.</div><div><br /></div><div>Πηγή: tanea.gr</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-39406565104862096422020-05-29T05:00:00.000-07:002020-06-11T02:14:36.039-07:00Ο Σαίξπηρ κάπνιζε μαριχουάνα;<img alt="See the source image" height="354" src="https://www.ert.gr/wp-content/uploads/2016/04/shakespeare_3.jpg" width="640" /><div><br /></div><div><br /></div><div><div>Η διευθύντρια του Ινστιτούτου Ανθρώπινης Εξέλιξης του Πανεπιστημίου Witwatersrand του Johannesburg, Francis Thackeray υποστηρίζει πως ο κλασσικός συγγραφέας όσο ήταν ζωντανός κάπνιζε μαριχουάνα. Η Thackeray βασίζει τις υποθέσεις της σε υπολείμματα μαριχουάνας που βρέθηκαν το 2001 στον κήπο του Shakespeare.</div><div><br /></div><div>Η ανθρωπολόγος ζητάει εφόσον το επιτρέψει και η Εκκλησία της Αγγλίας, να εκταφεί ο,τι έχει απομείνει από τον Shakespeare προκειμένου να επαληθεύσει τη διαπίστωσή της. Αρκεί η παραμικρή τρίχα ή κερατίνη από νύχι του αποθανόντα προκειμένου η ανθρωπολόγος να προβεί σε χημική ανάλυση για να αποδείξει τη θεώρηση της, τουλάχιστον σύμφωνα με την ίδια.</div><div><br /></div><div><br /></div><div> </div><div>Ωστόσο, σύμφωνα με το LiveScience η μαριχουάνα χρησιμοποιούνταν εκείνη την εποχή στην Αγγλία στα προιόντα κλωστουφαντουργίας, γεγονός που φανερώνει πως δεν είναι απαραίτητο ο Shakespear να κάπνιζε τη μαριχουάνα. Η Thackeray χρειάζεται για την εκταφή, την άδεια της Εκκλησίας της Αγγλίας πράγμα που φαίνεται αδύνατο να γίνει.</div><div><br /></div><div>πηγή: tvxs.gr</div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-68626783419960778172020-05-28T07:00:00.002-07:002020-06-11T02:12:46.136-07:00Μπορούμε να σβήνουμε τις άσχημες αναμνήσεις<div>Τη δυνατότητα να εκπαιδεύουμε τον εγκέφαλό μας ώστε να σβήνει τις άσχημες αναμνήσεις υποστηρίζουν ότι έχουμε Σουηδοί επιστήμονες.</div><div><br /></div><div>Βουτιά στις αναμνήσεις</div><div><br /></div><div><img alt="See the source image" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-WmPOf2038ycMQzalW7OYfjwFth20wLrLqIYPf4w_Uvjgbpwo2IcrPK3TyElM5aE0KoUW1pSIehLG_LjaZY5tdzZkiERDzU28R1UWJcVMuVw0KdKPV8xL_EPLmOPv1b05EcX-T7HbkAM/s1600/Memories_by_PARANOIA__7.jpg" /></div><div><br /></div><div> </div><div>Με τη βοήθεια ηλεκτροεγκεφαλογραφημάτων (ΗΕΓ), οι ειδικοί εντόπισαν τις περιοχές του εγκεφάλου των εθελοντών που ενεργοποιούνταν όταν εκείνοι προσπαθούσαν να ξεχάσουν κάποια ανάμνηση. Κατάφεραν μάλιστα να δουν την ακριβή στιγμή που η ανάμνηση διαγράφονταν πλήρως από τον εγκέφαλό τους.</div><div><br /></div><div>Όπως εξηγούν, όταν οι εθελοντές προσπαθούσαν για αρκετό χρονικό διάστημα να πνίξουν κάποιες αναμνήσεις, κατάφερναν τελικώς να τις σβήσουν πλήρως από τον εγκέφαλό τους.</div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>Τεχνική επιλεκτικής μνήμης</div><div><br /></div><div>Σύμφωνα με τον επικεφαλής της μελέτης δρα Γκερτ Τόμας Βαλντχάουζερ από το Πανεπιστήμιο του Λουντ, η τελειοποίηση της παραπάνω τεχνικής θα μπορούσε να φανεί ιδιαίτερα χρήσιμη σε ασθενείς που πάσχουν από κατάθλιψη ή από διαταραχή μετατραυματικού στρες (ΔΜΣ).</div><div><br /></div><div>«Γνωρίζουμε ότι τα «ξεχασμένα» ή καταπιεσμένα συναισθήματα πολλές φορές εκδηλώνονται ως ψυχοσωματικές αντιδράσεις» εξηγεί ο δρ Βαλντχάουζερ.</div><div><br /></div><div>«Οι εθελοντές μας εκπαιδεύτηκαν ώστε να ξεχνούν ουδέτερες πληροφορίες μέσα στο ελεγχόμενο περιβάλλον του εργαστηρίου. Η εκπαίδευση για το σβήσιμο ενός τραυματικού γεγονότος ωστόσο, θα αποτελούσε μια πιο περίπλοκη διαδικασία» υπογραμμίζει ο ειδικός.</div><div><br /></div><div><br /></div><div> </div><div>«Όπως είδαμε, όσο πιο συχνά οι εθελοντές καταπίεζαν κάποια ανάμνηση τόσο πιο δύσκολο ήταν στην πορεία να την ανακτήσουν. Όσο μεγαλύτερο ήταν αυτό το χρονικό διάστημα, τόσο δυσκολότερο ήταν στη συνέχεια να την ανακτήσουν» καταλήγει ο δρ Βαλντχάουζερ.</div><div><br /></div><div>πηγή: tovima.gr</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-77443460147684893592020-05-27T08:30:00.003-07:002020-06-11T02:11:19.962-07:00Ζωή για 150 χρόνια!<div>Οι γιατροί, όπως ισχυρίζεται ο βιοϊατρικός γεροντολόγος Όμπρι ντε Γκρέι, θα μπορούν σε λίγα μόνο χρόνια να θεραπεύσουν το γήρας.</div><div><br /></div><div><img alt="See the source image" src="https://th.bing.com/th/id/OIP.SWdY8yrdlCFwZ3_pTN-TNgHaHa?pid=Api&rs=1" /></div><div><br /></div><div><br /></div><div> </div><div>Σε λίγα μόνο χρόνια, όπως διατείνεται ο Όμπρι ντε Γκρέι, βιοϊατρικός γεροντολόγος και επικεφαλής του μη κερδοσκοπικού ιδρύματος SENS στην Καλιφόρνια, οι γιατροί θα έχουν όλα τα απαραίτητα μέσα για να θεραπεύσουν το γήρας, επεκτείνοντας τη διάρκεια ζωής επ’ αόριστον.</div><div><br /></div><div>Ο πρώτος άνθρωπος που θα ζήσει έως τα 150 χρόνια, όπως ισχυρίζεται, έχει ήδη γεννηθεί, ενώ εκείνος που θα «χτυπήσει» αισίως τη χιλιετία πρόκειται να γεννηθεί μέσα στις επόμενες δύο δεκαετίες, υποστηρίζει διάσημος Βρετανός επιστήμονας.</div><div><br /></div><div>«Θα έλεγα ότι έχουμε 50-50 πιθανότητες να φτάσουμε τη γήρανση σε ένα αποφασιστικό όριο ιατρικού ελέγχου μέσα στα επόμενα 25 χρόνια περίπου. Και όταν λέω αποφασιστικό, εννοώ το ίδιο ακριβώς είδος ιατρικού ελέγχου που έχουμε ενάντια στις πιο μολυσματικές ασθένειες της εποχής», σημειώνει.</div><div><br /></div><div>Οραματίζεται μια εποχή που οι άνθρωποι θα επισκέπτονται το γιατρό τους για τακτική «συντήρηση», θα περιλαμβάνει γονιδιακές θεραπείες, θεραπείες με βλαστοκύτταρα, ενίσχυση του ανοσοποιητικού και μια σειρά από άλλες προηγμένες ιατρικές τεχνικές για να τους κρατούν σε καλή κατάσταση.</div><div><br /></div><div>«Η ιδέα είναι να αφοσιωθούμε σ’ αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε προληπτική γηριατρική, η οποία θα προβλέπει περιοδική επιδιόρθωση κάθε μοριακής και κυτταρικής βλάβης, πριν αυτές πολλαπλασιαστούν και γίνουν νοσογόνες», επισημαίνει.</div><div><br /></div><div>Μπορεί οι ιδέες του Ντε Γκρέι να μοιάζουν υπερβολικές αλλά τα 20.000 δολάρια, που προσφέρθηκαν από την Επιστημονική Επιθεώρηση του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης το 2005, προκειμένου οποιοσδήποτε μοριακός βιολόγος να αποδείξει ότι η θεωρία του είναι λανθασμένη, δεν δόθηκαν τελικά πουθενά, δικαιώνοντας το Βρετανό.</div><div><br /></div><div>Οι επικριτές της θεωρίας του Ντε Γκρέι, όπως σημειώνεται στο «Βήμα», ανέλαβαν δράση, παρακινούμενοι από την οξεία κριτική που δέχτηκε από μια ομάδα εννέα κορυφαίων επιστημόνων, οι οποίοι απέρριψαν τη δουλειά του, χαρακτηρίζοντάς την ως «ψευδοεπιστήμη».</div><div><br /></div><div>Η προοπτική της διάρκειας ζωής εκατοντάδων χρόνων δεν είναι και τόσο ελκυστική για ορισμένους, καθώς ταυτίζεται με την εικόνα άρρωστων και αδύναμων ηλικιωμένων ανθρώπων και κοινωνιών, που δε θα είναι σε θέση να αντεπεξέλθουν σε αυτές τις συνθήκες.</div><div><br /></div><div>Ο Βρετανός απαντά λέγοντας ότι πρωταρχικό του μέλημα είναι η εξάλειψη των θανατηφόρων ασθενειών της τρίτης ηλικίας και όχι η αύξηση της διάρκειας ζωής των άρρωστων ηλικιωμένων.</div><div><br /></div><div>Ένα από τα βασικά είδη θεραπείας, με τα οποία η επιστήμη θα επιχειρήσει να εξαλείψει τις βλάβες που προκαλεί η γήρανση, είναι η θεραπεία με βλαστοκύτταρα.</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-1717662210537161982020-05-26T00:30:00.001-07:002020-06-11T02:09:50.409-07:00Γιατί κουράζεται κανείς με την πνευματική προσπάθεια;<div>Η σωματική προσπάθεια κουράζει τους μυς, αλλά γιατί κουράζεται κανείς και όταν σκέφτεται;</div><div><br /></div><div>Ο εγκέφαλος είναι μεγάλος καταναλωτής ενέργειας και δεσμεύει καθημερινά περίπου το 20% της συνολικής ενέργειας που καταναλώνουμε. Σε έντονη πνευματική προσπάθεια, η κατανάλωση αυτή μπορεί να φτάσει και στο 50%. Επειδή ο εγκέφαλος παίρνει όλη του την ενέργεια από τη γλυκόζη του αίματος, όταν εργάζεται πολύ έντονα για μεγάλο διάστημα, τότε το σάκχαρο του αίματος πέφτει. Το χαμηλό σάκχαρο προκαλεί εξάντληση και γι’ αυτό κουραζόμαστε με την πνευματική προσπάθεια.</div><div><br /></div><div><img alt="Perierga.gr - Γιατί κουράζεται κανείς με την πνευματική προσπάθεια;" src="https://perierga.gr/wp-content/uploads/2011/07/egefalos-e1310299791512.jpg" /></div><div> </div><div><br /></div><div><br /></div><div>Από την άλλη, ο εγκέφαλος χρειάζεται λιγότερη ενέργεια για την επίλυση ενός προβλήματος, όταν έχει ήδη μάθει τον τρόπο. Γι’ αυτό, π.χ., κανείς κουράζεται πολύ γρήγορα όταν παίζει σκάκι για πρώτη φορά, ενώ μετά κάποια λίγη προπόνηση μπορεί να παίζει για ώρες.</div><div><br /></div><div>πηγή: scienceillustrated.gr</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4498644693212603265.post-7464922661850704552020-05-25T01:30:00.001-07:002020-06-11T02:04:42.168-07:00Ο δορυφόρος βρήκε χαμένες πυραμίδες<img alt="Perierga.gr - Ο δορυφόρος βρήκε χαμένες πυραμίδες" src="https://perierga.gr/wp-content/uploads/2011/05/pyramids-of-giza.jpg" /><div><br /></div><div><div>Ερευνητές με τη βοήθεια φωτογραφιών από δορυφόρο κατάφεραν να εντοπίσουν 17 χαμένες πυραμίδες καθώς και περισσότερους από 1000 τάφους και 3000 αρχαίους οικισμούς στην Αίγυπτο.</div><div><br /></div><div>Σύμφωνα με το BBC οι αρχικές ανασκαφές έχουν ήδη επιβεβαιώσει την ύπαρξη ορισμένων ευρημάτων, ενώ μέχρι τώρα έχουν αναγνωρίσει τις δύο πυραμίδες.</div><div><br /></div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div> </div><div>Σε δήλωσή της η Σάρα Παράκ, μέλος της επιστημονικής ομάδας της ΝΑΣΑ ανέφερε «Η ανασκαφή μια πυραμίδας είναι το όνειρο κάθε αρχαιολόγου» και πρόσθεσε «Η «Α χα!» στιγμή για μένα ήταν όταν μπόρεσα να κοιτάξω όλα όσα ανακαλύψαμε και δεν μπορούσα να πιστέψω ότι εντοπίσαμε τόσες πολλές περιοχές σε όλη την Αίγυπτο».</div><div><br /></div><div><img alt="Perierga.gr - Ο δορυφόρος βρήκε χαμένες πυραμίδες" src="https://perierga.gr/wp-content/uploads/2011/05/pyramid.jpg" /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>Η ομάδα ανέλυσε εικόνες από δορυφόρους σε 700 χιλιομέτρων από τη Γη χρησιμοποιώντας υπέρυθρες ακτίνες.</div><div><br /></div><div>Perierga.gr - Ο δορυφόρος βρήκε χαμένες πυραμίδεςΗ Σάρα εκτιμά ότι υπάρχουν περαιτέρω αρχαιότητες που δεν έχουν ανακαλυφθεί. «Αυτές είναι απλώς περιοχές κοντά στην επιφάνεια της Γης. Υπάρχουν πολλές χιλιάδες περαιτέρω περιοχές του Νείλου, που έχουν καλυφθεί από το βούρκο. Αυτή είναι μόνο η αρχή αυτού του είδους δουλειάς»</div><div><br /></div><div>Εξέφρασε, ακόμη, την ελπίδα ότι η νέα τεχνολογία θα βοηθήσει τους νέους να προσεγγίσουν την αρχαιολογία και ότι θα αποτελέσει πολύ μεγάλη βοήθεια για τους αρχαιολόγους του κόσμου.</div><div><br /></div><div>πηγή: news247.gr</div></div>Unknownnoreply@blogger.com0